https://t.co/BKwUPdplna
ପରେ ଆମେ ବିଶିଷ୍ଟ ସଙ୍ଗୀତଜ୍ଞ ଶ୍ୟାମସୁନ୍ଦର ଧିରଙ୍କ ଡଗରପଡା (ମଧୁପୁର କୋଠୀ) ଘରେ ରହିଲୁ । କଳିଙ୍ଗ ଭାରତୀ ଓ ଜୀବନ ରଙ୍ଗ କାର୍ଯ୍ୟାଳୟ ସବୁ ସେଇ ପାଖାପାଖି ଥିଲା । କଳିଙ୍ଗ ଭାରତୀର ଏବର୍ଷ ୭୫ ବର୍ଷ ପୁରା ହେଲା । ଓଡ଼ିଶାର ସାଂସ୍କୃତିକ ଇତିହାସରେ ଏହା ଏକ ବିରାଟ ମାଇଲଖୁଣ୍ଟ । ରଜତ କର ମହାଶୟଙ୍କୁ ପ୍ରଣାମ ।
https://t.co/vHxw7ZVoKR
ଭଞ୍ଜ ଜୟନ୍ତୀ ପରି ପ୍ରଜାତନ୍ତ୍ର ବିଷୁବ ମିଳନର ସାହିତ୍ୟ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଭୂମିକା ମଧ୍ୟ ଅନନ୍ୟ ଯାହାର ୭୦ ବର୍ଷ ପୁରା ହେଲା ଗଲା ବର୍ଷ । ସେଇ ଜାଗାରେ ଚାଳ ଉପରେ ଟିଣ ପଡି ସୁରଜ୍ ଟକିଜ୍ ଚାଲିଥିଲା କିଛି ବର୍ଷ (ଓଚଅଅ ୧୩୬) । ପ୍ୟାର କିୟେ ଜା ଦେଖିଥିଲି ସେଠି । ଗୋଟିଏ ଦୃଶ୍ୟରେ ନାଳ ଉପରେ ଛୋଟ ପୋଲ ଥିବା ପାର୍କର ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ଏବେ ବି ମନେ ଅଛି
https://twitter.com/NathTusar/status/1338525320157151239?s=19
ପାଖରେ ପୋଖରୀଟିଏ ଆଉ ସନ୍ଧ୍ୟାବେଳେ ଆଲୋକ ସଜ୍ଜା, ଶହୀଦ ଭବନ ଥିଲା କଟକର ସବୁଠୁଁ ସୁନ୍ଦର ଜାଗା । ସେଠାରେ ଓ ସାମ୍ନା ଅସ୍ଥାୟୀ ପାର୍ବତୀ ଟକିଜରେ ବି ସିନେମା ଦେଖିବା ମନେ ଅଛି (ଓଚଅଅ ୧୩୫)। ସେଇ ପାଖରେ ରାମଲୀଳା ହେଉଥିଲା । ନଇ ସଡ଼କ ମନ୍ଦିରରେ ରାମ ଓ ଲକ୍ଷ୍ମଣଙ୍କୁ ଦୁଇ କାନ୍ଧରେ ବସାଇଥିବା ହନୁମାନଙ୍କ ବଡ଼ ମୂର୍ତ୍ତୀ ଆକର୍ଷଣୀୟ ଥିଲା ।
ପ୍ରଥମେ ତ ମନା କରିଦେଇଥିଲେ
ତାପରେ ତାଙ୍କ କଲମରୁ ଝରିଥିଲା
କୋହ ଓ ବିରହର ଲୁହ ଠୋପା
ଧୀରେ ଧୀରେ ଚଳେ ରାଈ ।
ନିତାଇ ପାଲିତଙ୍କ ସ୍ୱଲିଖିତ
କବିଚନ୍ଦ୍ରଙ୍କ ସହିତ ସେଇ
ଅନବଦ୍ୟ ମୁହୂର୍ତ୍ତର ସ୍ମୃତି
ଭୁବନେଶ୍ୱର ମିଶ୍ରଙ୍କ ଗହଣରେ ।
#ଓଡ଼ିଆସିନେମା #ଓଡ଼ିଆକଥାଚିତ୍ର #ଓଡ଼ିଆଗୀତ #କବିଚନ୍ଦ୍ର #ନିତାଇପାଲିତ #ଭୁବନେଶ୍ୱରମିଶ୍ର #ଗୌରଘୋଷ #ପାର୍ବତୀଘୋଷ https://t.co/QNkG9qFEja
ଝରଣା ଦାସଙ୍କର ମଧୁଝରା କଣ୍ଠରତ ତୁଳନା ନାହିଁ ଯାହା ଆମ ପିଲାଦିନର ଅଭୁଲା ସ୍କୃତି । କଣ୍ଠ ସାଧନା ପାଇଁ କିଛିଦିନ କଲିକତାରେ ରହି ସେ ଗୋଟିଏ କୋର୍ସ ପୁରା କରିଥିଲେ । ଏଥିରେ ତାଙ୍କ ଭାଇଙ୍କ ପ୍ରେରଣା ବହୁତ ଥିଲା ବୋଲି ସେ ଅନ୍ୟ ଏକ ସାକ୍ଷାତକାରରେ କହିଛନ୍ତି । ତାଙ୍କ ଆଗାମୀ ଆତ୍ମଜୀବନୀ ପାଇଁ ଅନେଇ ରହିଲୁ । ସୂର୍ଯ୍ୟବାବୁଙ୍କୁ ଧନ୍ୟବାଦ ।
ଗୀତଟି ଶୁଣିବାରେ ସମସ୍ତେ ମଜ୍ଜି ଯାଆନ୍ତି; ତେଣୁ ତାକୁ କିଏ ଲେଖିଛି କାହାର ମନେରହେ ? ତଥାପି ଦୁଇ ତିନି ମିନିଟର ଗୋଟିଏ ଗୋଟିଏ ଗୀତର ପ୍ରଭାବ ଏତେ ବେଶୀ ଯେ ଉପେନ୍ଦ୍ର ଭଞ୍ଜଙ୍କ ବୈଦେହୀଶ ବିଳାସ ତା ଆଗରେ ଛୋଟ ମନେ ହୁଏ; କଳ୍ପନା ଓ ଆବେଗର ଯେଉଁ ଅଲଗା ଦୁନିଆ ସୃଷ୍ଟି କରେ ତାହା ବିସ୍ମୟକର । ଶିବବ୍ରତ ଦାସ ଥିଲେ ସେହିଭଳି ଶବ୍ଦର ଯାଦୁକର ।
ମୁଁ ତ ପଢ଼ିନି କିନ୍ତୁ ଲେଖକଙ୍କ ନାଁ ରୁ ଗୋଟେ ଧାରଣା ଥିଲା ଯେ ବହିଟି ଗବଷଣାତ୍ମକ । କିନ୍ତୁ ତଥ୍ୟର ଅଭାବରେ ଖାଲି ଗୋଟାଏ ବର୍ଣ୍ଣନଦୀ ସୃଷ୍ଟି କରିଦେଲେ ଯେ ଏକ ବଡ ଉପଲବ୍ଧି ହେଲା ତା କେବେ ବି ସମ୍ମାନ ଯୋଗ୍ୟ ହେବ ନାହିଁ । ଏହି ସବୁ ଶିଖିବାର କଥା ପାଶ୍ଚାତ୍ୟ ରୁ ।
ଐତିହାସିକ ଉପନ୍ୟାସ ନା ଆଉ କିଛି !
ତା'ମାନେ ଆଳିମାଳିକା ଯାହା ଲେଖିଲେ ବି ଚଳିବ । ହଁ, ଶିଳାଲେଖ ମାନଙ୍କରେବି ତ ସେଇଭଳି "ତଥ୍ୟ" ସବୁ ଖୋଦିତ ହୋଇଛି !
ସେଇଟା ଯଦି ଠିକ୍ ଭାବେ ଜଣେଇ ଦିଆଗଲା ତାହେଲେ କିଛି ଅସୁବିଧା ନାହିଁ । ଜନର ଜାଣିବା ଟା ପାଠକ ର ଅଧିକାର । ଲାଇବ୍ରେରୀ ରେ ବି ତାହା ଅତ୍ୟାବଶ୍ୟକ ।
ଭଲ କଥା, କିନ୍ତୁ ପାଠକତ ଆଉ ସବୁ ଜିନିଷକୁ ଲାଇବ୍ରେରୀର ଥାକ ପରି ଅଲଗା ଅଲଗା ରଖିପାରେ ନା; ତେଣୁ ତାର ଚେତନା ମଧ୍ୟରେ ସବୁ କିଛି ମିଶି ମାଶି ଯାଏ । ବହିର ଭୂମିକା ସେଇଠି । ମିଛ ସତ ବା ଶୁଣା କଥା ଓ ବୈଜ୍ଞାନିକତା ମଧ୍ୟରେ ଗୋଟାଏ ଦୃଢ ଗାର ଟାଣିବା । କିନ୍ତୁ ଇନ୍ଫୋଟେନ୍ମେଣ୍ଟ ର ପରିଧି ଭିତରେ ସବୁ ସମ୍ଭବ । ଏଇ ବହିଟି ବୋଧେ ସେହିପରି ।
ବହିଟିରେ ଓଡ଼ିଶା ସମ୍ବନ୍ଧୀୟ ବର୍ଣ୍ଣନା ଗୁଡ଼ିକୁ ତଉଲିବା ପାଇଁ ଗୋଟେ ପ୍ରଚେଷ୍ଟା ହଉ । ଚୁପ୍ ହୋଇ ସବୁ ସହିଯିବା କାହିଁକି ?
https://twitter.com/NathTusar/status/1338376907411189761?s=19
କିଏ ଭଲ କହିଲା ବା ଖରାପ କହିଲା ସେ ବିଷୟରେ ମୁଁ କହୁ ନାହିଁ । ସତ କେତେ ଶୁଣା କଥା କେତେ ଆଦିର ଏକ ନିରପେକ୍ଷ ଆକଳନ ହେବା ଉଚିତ୍ । ପ୍ରଶଂସାରେ ଖୁସି ହେବା ପାଇଁ ମନା ନାହିଁ କିନ୍ତୁ ଏକ ସନ୍ତୁଳିତ ବିଶ୍ଳେଷଣର ଆକର୍ଷଣ ଅଲଗା ।
ଭାରତର ଇତିହାସ ଓ ପରିସ୍ଥିତି ପରିପ୍ରେକ୍ଷୀରେ ସ୍ଥାନୀୟ ଭାଷା ମାନଙ୍କର ଅବସ୍ଥା ଖୁବ୍ ଜଟିଳ । ଓଡ଼ିଶାରେ ଜୀବନ ସାରା ରହି ମଧ୍ୟ ନିଜ ଭାଷାଠାରୁ ଦୂରରେ ରହିବା ବା ଭାଷାର ଉପଯୁକ୍ତ ସମ୍ମାନ ନ ଥିବା ପରିତାପର ବିଷୟ । ୟା ପାଇଁ ଖାଲି ସରକାରଙ୍କୁ ଦୋଷ ଦେଲେ ହେବ ନାହିଁ । ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାର ଲିପି ଓ ଉଚ୍ଚାରଣର ମହତ୍ଵ ହୃଦୟଙ୍ଗମ କରିବାକୁ ପଡିବ ।
ଭାଷାର ଅପବ୍ୟବହାର ଗୋଟିଏ ବଡ କାରଣ । ଅବାନ୍ତର ଧର୍ମ ପ୍ରବଚନ ଭାଷାକୁ ଲୋକଙ୍କ ଠାରୁ ଦୂରେଇ ନେଉଛି । କବିତାର ଅବୋଧ୍ୟତା ବା ଗତାନୁଗତିକତା ଆଉ ଗୋଟିଏ କାରଣ । ଗୀତ ଗୁଡ଼ିକରେ ଅନ୍ୟ ଭାଷା ଓ ଅଶ୍ଳୀଳତା ମଧ୍ୟ ଏକ ସମସ୍ୟା । ତେଣୁ ହୃଦୟର ନିଜର ହେଲା ଭଳି ପ୍ରାୟ କିଛି ପ୍ରଚେଷ୍ଟା ନାହିଁ । ଏକ ଜାତୀୟତାବୋଧ ଆଜିଯାଏ ସୃଷ୍ଟି ହୋଇ ପାରିନାହିଁ ।
ସେ ଖାରବେଳ ହୁଅନ୍ତୁ ବା କଳାପାହାଡ; ସମସ୍ତେ ଭାଷାର ଅଳଙ୍କାର, ବର୍ଣ୍ଣନାର ଅଙ୍ଗ । ସେ ଦୃଷ୍ଟିରୁ ଭାଷା ନିରପେକ୍ଷ । କିନ୍ତୁ ପାଠକ ମନରେ ତା କି ପ୍ରକାର ଭାବ ସୃଷ୍ଟି କରିବ ତା ପାଠକର ନିଜସ୍ଵ । ତଥାପି ଏକ ସାମୂହିକ ବର୍ଣ୍ଣନଦୀ ସୃଷ୍ଟି କରିବାରେ ଭାଷାର ସାମର୍ଥ୍ୟକୁ ଅସ୍ୱୀକାର କରିହେବ ନାହିଁ। ନୂତନ ମଧ୍ୟ ଜନ୍ମନେବ ସେଇ ଭାଷାର ଗର୍ଭରୁ ।
https://twitter.com/NathTusar/status/1338397411698339840?s=19
ଆପଣ ଭଲ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ନେଇ ଲେଖିଛନ୍ତି କିନ୍ତୁ କିଛିଟା ଅନ୍ୟମତ ଜାଗିପାରେ । ଭାଷାର ମା ସହିତ ତୁଳନା ଅନାବଶ୍ୟକ; ନୂଆ ଭାବ ସୃଷ୍ଟି ହେଉଛି । ବ୍ୟକ୍ତିକୁ ଆକ୍ଷେପ କରିବା ଦ୍ୱାରା ଅସ୍ବସ୍ତିକର ପରିସ୍ଥିତି ସୃଷ୍ଟି ହେଉଛି ଓ ମୂଳ ବିଷୟରୁ ଆମେ ଦୂରକୁ ଯାଉଛେ ।
ଏହା ଘୃଣା ଭାବ ବା ନୈତିକ ଗର୍ବର ପରିଚାୟକ ହୋଇପାରେ । ମୁଁ ବି ଏଇ ସବୁ ଭୁଲ କରେ ।
ଇଂରେଜମାନଙ୍କ ସହଯୋଗରେ ଓଡ଼ିଆଭାଷୀ ବିଭିର୍ଣ୍ଣ ଅଞ୍ଚଳ ଏକାଠି ହୋଇ ୧୯୩୬ରେ ଓଡ଼ିଶା ଜନ୍ମ ନେଲା । ସେହି ଓଡ଼ିଶା ଯେ ଅନ୍ୟ ଭାଷା ଭାଷୀ ମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଏକ ଧର୍ମଶାଳାରେ ପରିଣତ ହେବ ବା ଓଡ଼ିଆ କହି ନ ପାରୁଥିବା ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ଦୁଇ ଦଶନ୍ଧି ଧରି ତାର ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ହୋଇ ରହିବେ ତା କେହି କେବେ କଳ୍ପନା କରି ନ ଥିଲା ।
https://t.co/k4cZVRlhx2
ଅଣଓଡ଼ିଆଙ୍କ ପ୍ରଭୁତ୍ଵରୁ ରକ୍ଷାପାଇବା ପାଇଁ ଓଡ଼ିଶାରେ ଏକ ନୂତନ ରାଜନୈତିକ ଦଳ ଅପରିହାର୍ଯ୍ୟ । ଭାଷାର ସୁରକ୍ଷା ଓ ଗଣତନ୍ତ୍ର ପ୍ରତିଷ୍ଠା ପାଇଁ ଏକତା ଆବଶ୍ୟକ । ରାଜ୍ୟର ସ୍ୱାର୍ଥ ଓ ସ୍ୱାଭିମାନକୁ ଆଖି ଆଗରେ ରଖି ମୁଁ ସମସ୍ତଙ୍କ ସମର୍ଥନ ଓ ସହଯୋଗ ମାଗୁଛି । ରାଜ୍ୟର ବିଭିନ୍ନ ଅଞ୍ଚଳରେ ଏହି ନବ ଆଶାର ବାର୍ତ୍ତା ପହଞ୍ଚିପାରିବ ବୋଲି ଆଶା ।
ନୂଆଦଳଟିଏ ଗଢିବା ଲାଗି ତ ବହୁତ କିଛି ଦରକାର । ସେଥିରେ ଆପଣ ଯାହା କିଛି କରିପାରିବେ । ଗଣତନ୍ତ୍ରର ପୁନଃ ସ୍ଥାପନା ପାଇଁ ଲୋକଙ୍କୁ ବୁଝାଇବା ବହୁତ ବଡ କଥା । ପ୍ରତି ନିର୍ବାଚନ ମଣ୍ଡଳୀ ପାଇଁ ଜଣେ ଜଣେ ପ୍ରାର୍ଥୀ ମନୋନୀତ କରିବା ଆଦି ଅନେକ କିଛି ଦାୟିତ୍ୱ । ଧନ୍ୟବାଦ
ଓଡ଼ିଶାର ଜନପ୍ରତିନିଧି ମାନଙ୍କୁ ନିବେଦନ ଯେ ଅଣଓଡ଼ିଆ ମାନଙ୍କର ଗୁଣ ଗାଇବା ବା ଗୋଲାମୀ କରିବା ଛାଡି ନିଜ ଆତ୍ମସମ୍ମାନ ଓ ଓଡ଼ିଆଙ୍କ ଆତ୍ମବଳ ବଢାଇବାରେ ସାହାଯ୍ୟ କରନ୍ତୁ ~ତୁଷାର
Eastern Ganga dynasty
पूर्वी गंगवंश পূর্ব গঙ্গ রাজবংশ
ପ୍ରାଚ୍ୟ ଗଙ୍ଗବଂଶ ପୂର୍ବ ଗଙ୍ଗବଂଶ
https://t.co/tiMhTZWKrz
https://t.co/bnm5HhRczo
https://twitter.com/NathTusar/status/1337870653257478144?s=19
ପ୍ରଥମେ ଶିକ୍ଷିତ ଓ ସ୍ୱଚ୍ଛଳ ଆର୍ଥିକ ପରିସ୍ଥିତି ରେ ଥିବା ବ୍ୟକ୍ତି ମାନେ ହୃଦୟଙ୍ଗମ କରନ୍ତୁ । ତାପରେ କଥାଟା ନିଶ୍ଚୟ ଆଗକୁ ବଢିବ । @madhu71416348
ମୁଁ ଏଇ ଦିଗରେ ନେତୃତ୍ୱ ଦେବାର ନିବେଦନ କରିସାରିଛି ଏବଂ ସମର୍ଥନ ମାଗୁଛି । ମୋର ବିଶ୍ବାସ ଯେ ପୂର୍ବର ସବୁ ଭୁଲକୁ ଆମେମାନେ ବଦଳେଇଦେଇ ପାରିବା ।
ହଁ ମୋର ନିବେଦନ କୁ ସମସ୍ତଙ୍କ ପାଖରେ ପହଞ୍ଚେଇବାର ତ ପ୍ରଥମ କାର୍ଯ୍ୟ । ତାପରେ ଅନ୍ୟ ମାନଙ୍କୁ ମୋର ନିବେଦନ ବିଷୟରେ ବୁଝେଇବା ହେଲା ଦ୍ଵିତୀୟ । ତାପରେ ସେମାନଙ୍କର ସମର୍ଥନ ହାସଲ କରିବା ସବୁଠୁଁ ମହତ୍ତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ । ଧନ୍ୟବାଦ୍ ।
Eastern Ganga dynasty
ଗୁଗଲ ରେ ମୋ ନାଁ ଖୋଜି ଦେଖନ୍ତୁ ।
Eastern Ganga dynasty ତ ଆଜି ପାଇଁ । ତା ପରେ ଦେଖିବା । ଗଣତନ୍ତ୍ର ଓ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା କୁ ନେଇ କାମ ତ ମୁଁ ନୂଆକରି ଆରମ୍ଭ କରିଛି । କିଏ ବାହାରୁ କିଏ ଭିତରୁ ମୁଁ ଜାଣିନାହିଁ । ସମର୍ଥନ ତ ସବୁ ଓଡ଼ିଆ ଙ୍କ ଠାରୁ ଆଶା କରିବା କଥା । @SavitriEra
ମନ୍ଦିର ମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଗର୍ବ କଲାବେଳେ ଏ କଥାଟି ଭୁଲିଗଲେ ଚଳିବ ନାହିଁ ଯେ ଜନ ସାଧାରଣଙ୍କ ଅର୍ଥ, ଶ୍ରମ, ଓ ସୁଖ ବିନିମୟରେ ଏହା ସବୁ ନିର୍ମିତ ହୋଇଥିଲା ।
Eastern Ganga dynasty
[Prachya Gangas had three parts of Kalinga]
पूर्वी गंगवंश পূর্ব গঙ্গ রাজবংশ
ପ୍ରାଚ୍ୟ ଗଙ୍ଗବଂଶ ପୂର୍ବ ଗଙ୍ଗବଂଶ
https://t.co/tiMhTZWKrz
ଆପଣ ଯାହା କହୁଛନ୍ତି ଠିକ୍; କିନ୍ତୁ ମାନବ ସଭ୍ୟତାର ଏକ ଅଭୁତପୂର୍ବ ସମୟରେ ଆମେ କଥାବାର୍ତ୍ତା କରୁଛେ । ଯେ କୌଣସି ଜିନିଷକୁ ଯାନ୍ତ୍ରୀକ ପଦ୍ଧତିରେ ସାଇତିବାର କ୍ଷମତା ଗଲା ଶତାବ୍ଦୀରେ ଏତେ ନ ଥିଲା । ତେଣୁ ଏକ ମୂଳ ଓ ଅମଳିନ ଢାଞ୍ଚାକୁ ବଞ୍ଚେଇ ରଖିବାରେ ଅସୁବିଧା ନାହିଁ । ସେ ଦୃଷ୍ଟିରୁ, ଆମେମାନେ ପ୍ରତ୍ୟେକେ ଅସାଧାରଣ । cc @ak_panda
My father, Chintamani Mohapatra was a teacher there during 1950-75 (approx.). He used to teach history. Both my elder brothers studied there whereas I in the village school in Sailo Jharapada.
https://twitter.com/NathTusar/status/1187666085148913669?s=19
ମୋ ବାପା ମିଶନ୍ ସ୍କୁଲରେ ଶିକ୍ଷକ ଥିଲେ । ଆପଣଙ୍କ ମନେ ଅଛି କି ? ଧନ୍ୟବାଦ୍ ।
https://t.co/vHxw7ZVoKR
https://twitter.com/NathTusar/status/1338480624596779008?s=19
ଗୋବିନ୍ଦପୁର ଥାନା ପାଖାପାଖି ସାଇଲୋ ଝାରପଡା ଗାଁ । https://t.co/bPLFwnl7kp
https://twitter.com/NathTusar/status/1338141066290110464?s=19
ସାଇଲୋ ଚିହ୍ନିତ ପାଖାପାଖି ଗାଁ ଗୁଡିକ ।
ସାଇଲୋ ର କଣ ଅର୍ଥ ଜଣାନାହିଁ ।
Barasailo Brahmanasailo Sailo Gobindpur Sailo Jharapara Kamarsahi Khandasailo Sudusailo
https://t.co/aSQCUrC2mo
Gobindpur is a Tehsil / Block (CD) in the Cuttack District of Odisha.
@ashishsarangi
https://twitter.com/NathTusar/status/1338158177737527296?s=19
No comments:
Post a Comment