Saturday 30 September 2023

ଶ୍ରୀମା ଶ୍ରୀଅରବିନ୍ଦଙ୍କ ଆଦର୍ଶ ଭିତ୍ତିରେ ଏକ ନୂଆ ସମାଜ ଗଢ଼ିବା

ଓଡ଼ିଆ ଓଳିଆ: ଶ୍ରୀମା ଶ୍ରୀଅରବିନ୍ଦଙ୍କ ଠାରୁ ବହୁତ ନୂଆ କଥା ଶିଖିବାକୁ ମିଳେ odiaolia.blogspot.com/2023/09/blog-p…
X posts in original by Tusar Nath Mohapatra @SavitriEra Ph. 9650065636 tusarnmohapatra@gmail.com
ତୁଷାର ନାଥ ମହାପାତ୍ରଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ମୂଳ X ପୋଷ୍ଟ

ମହତାବଙ୍କ ଅମଳରୁ ରାଜନୀତି ସହିତ ମୋର ପରିଚୟ କିନ୍ତୁ ଗଣତନ୍ତ୍ରର ଦୁରାବସ୍ଥା ଦେଖି ଏକ ବିକଳ୍ପ ସୃଷ୍ଟି କରିବା ପାଇଁ ମୁଁ ଏଠାରେ ଲେଖୁଛି। ମୋର ବକ୍ତବ୍ଯ ଯେ ଅତି କମରେ ଶହେ ଦୁଇଶହ ଲୋକଙ୍କ କାନରେ ପଡ଼ି ସାରିଲାଣି ଏହା ଅତ୍ଯନ୍ତ ଆନନ୍ଦର ବିଷୟ। ଦୁଇରେ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାର ରକ୍ଷଣାବେକ୍ଷଣ ଏକ ବଡ଼ ପ୍ରାଥମିକତା। ତିନିରେ ଶ୍ରୀଅରବିନ୍ଦଙ୍କ ଆଦର୍ଶ।
ଷାଠିଏ ବର୍ଷ ତଳେ ବିଜୁ ପଟ୍ଟନାୟକ କାମରାଜ ଯୋଜନାରେ ଇସ୍ତଫା ଦେବା ପରେ ବୀରେନ ମିତ୍ର ଓଡ଼ିଶାର ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ହେଲେ କିନ୍ତୁ ମାତ୍ର ଦେଢ଼ ବର୍ଷର ଶାସନକାଳ ଭିତରେ ଦୁର୍ନୀତି ଓ ଛାତ୍ର ଆନ୍ଦୋଳନ ଆଦି ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରର ବିଭ୍ରାଟ ଯୋଗୁ ତାଙ୍କୁ ବି ଇସ୍ତଫା ଦେବାକୁ ପଡ଼ିଥିଲା। ବିଜୁ-ବୀରେନ ଯୋଉଠି, ମଦ ବୋତଲ ସେଇଠି; ସେ ସମୟର ଏକ ସ୍ଲୋଗାନ।
ପରମ୍ପରାକୁ ପ୍ରଶଂସା କରିବା ସାଧାରଣ କଥା କିନ୍ତୁ ଆଧୁନିକତା ସହିତ ଡାର ଲଗାତାର ସଙ୍ଘର୍ଷ ଯେ କେତେ ଗୁରୁତ୍ବପୂର୍ଣ୍ଣ ତାହା ପାଶ୍ଚାତ୍ୟ ଜଗତର ଅଭିଜ୍ଞତାରୁ ବେଶ୍ ବୁଝିହୁଏ।
ମୁଖ୍ଯ ଦଳଗୁଡ଼ିକ ବାହାରେ ଯେ ଆଉ କିଛି ରାଜନୈତିକ ହଲଚଲ ବା ହଇଚଇ ପ୍ରସ୍ଫୁରିତ ହୋଇ ପାରେ ଏକଥା ସମସ୍ତେ ଭୁଲି ଯାଇଛନ୍ତି। ଗଣତନ୍ତ୍ର ବ୍ଯକ୍ତିକୈନ୍ଦ୍ରିକ ନହୋଇ ଦଳକୈନ୍ଦ୍ରିକ ଓ ନେତାସର୍ବସ୍ବ ହୋଇଯାଇଛି। ଏହି ଅବସ୍ଥାର ପରିବର୍ତ୍ତନ ଆବଶ୍ଯକ। ଅଣଓଡ଼ିଆଙ୍କୁ ନେତୃତ୍ବରୁ ହଟାଇବା ପାଇଁ ଓଡ଼ିଆମାନେ ଏକମନ ହେବା ଦରକାର। ମୋତେ ସମର୍ଥନ କରନ୍ତୁ।
ଭାଜପା ଯେ ବିଜଦକୁ ପରାସ୍ତ କରିପାରିବ ନାହିଁ ଏହା ଦିବାଲୋକ ପରି ସତ। ତଥାପି ମହାଭାରତୀୟତାର ମନ୍ତ୍ରରେ ଉଦ୍‌ବୁଦ୍ଧ ହୋଇ ଯଦି ଶିକ୍ଷିତ ଲୋକମାନେ ଭାଜପାକୁ ହିଁ ଭୋଟ ଦିଅନ୍ତି ତାହା ଓଡ଼ିଶା ପ୍ରତି ବିଶ୍ବାସଘାତକତା। ସାବିତ୍ରୀ ଇରା ପାର୍ଟି ଏକ ନୂଆ ସମ୍ଭାବନା ଓ ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି ନେଇ ଆସିଛି। ୨୦୦୦ରୁ ଚାକିରି ଛାଡ଼ି ମୁଁ ଏଇଥିରେ ହିଁ ଲାଗିଛି।
ଇଂରେଜମାନେ ଆମକୁ ଗଣତନ୍ତ୍ର ଉପହାର ରୂପେ ଦେଇଗଲେ କିନ୍ତୁ ତାହା ଆଜିଯାଏ ଭଲଭାବରେ ଉଧେଇପାରିଲା ନାହିଁ। ସବୁଠିଁ ଏକଛତ୍ରବାଦର ଆଗା ଦେଖାଯାଉଛି। ଓଡ଼ିଶାରେତ ଶେଷ ସୀମାରେ ପହଞ୍ଚିଯାଇଛି। ସ୍ବାଧୀନତା ସଙ୍ଗ୍ରାମ ଭଳି ଗଣତନ୍ତ୍ର ବଞ୍ଚେଇବା ଏକ ମହାନ ଆହ୍ବାନ। ତା ସାଙ୍ଗରେ ଅଣଓଡ଼ିଆଙ୍କୁ ଉଠାଇ ଓଡ଼ିଆଙ୍କୁ ଶାସନଭାର ଅର୍ପଣ କରିବା ପ୍ରାଥମିକତା।
ସମାଲୋଚନା ତ ବହୁବର୍ଷ ଧରି ହୋଇଆସୁଛି କିନ୍ତୁ ଭୋଟ କାହାକୁ ଦେବେ? କାହାର ଗୁଣଗାନ କରିବେ? ତାଆରି ଉପରେ ସବୁକିଛି ନିର୍ଭର କରେ। ଅଣଓଡ଼ିଆମାନେ ଚଲୋଉଥିବା ଦଳର ଦାସହୋଇ ରହିଲେ ଓଡ଼ିଶାର କୌଣସି ଲାଭହେବନାହିଁ। ଓଡ଼ିଆ ସ୍ବାଭିମାନ କେତେବି ସ୍ଫୀତ ହେବନାହିଁ। ନିଜର ବୁଦ୍ଧିବୃତ୍ତି ସବୁ ଲୋପପାଇଯିବ। ଓଡ଼ିଆ ଜାତି ଚିରଦିନ କ୍ରୀତଦାସ ହୋଇ ରହିବ।
ନିଜେ ଭାବି, ଲେଖି, ଛାପି, ତଥା ବାଣ୍ଟିବାର ସୁବିଧା ଏ ଶତାବ୍ଦୀ ପୂର୍ବରୁ ନଥିଲା। ତଥାପି ମଣିଷ ମେଣ୍ଢା ବା କଙ୍କଡ଼ା ସ୍ବଭାବ ଛାଡ଼ିବାକୁ ନାରାଜ। ଖାଲି ଶସ୍ତା ଚାଉଳଖିଆ ଦୁସ୍ଥ ମଣିଷର ଏ ଦୋଷ ନୁହେଁ। ଘୃଣା ଧର୍ମରେ ଦୀକ୍ଷିତ ଶିକ୍ଷିତମାନଙ୍କର ଏ ଦୁର୍ଦ୍ଦଶା। ଲଳିତ ମୋହନ ଘୋଷ ଶ୍ରୀଅରବିନ୍ଦଙ୍କ ଦର୍ଶନ ଓଡ଼ିଶାରେ ବିତରଣ ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲେ।

ପ୍ରତ୍ୟେକ ପ୍ରଦେଶର ଇତିହାସ, ସଂସ୍କୃତି, ଓ ଜନାଙ୍କିକୀ ଭିନ୍ନଭିନ୍ନ। ଓଡ଼ିଶା ଅଧିବାସୀମାନଙ୍କ ଉପରେ ଯେପରି ଅନ୍ୟ ରାଜ୍ଯରେ ପ୍ରଚଳିତ ଥିବା ନାନାଦି ଚାଲିଚଳନ ଲଦି ଦେବାର ପ୍ରଚେଷ୍ଟା ଚାଲିଛି ତାହା ବିପଜ୍ଜନକ। ଅଣଓଡ଼ିଆ ବହୁ ସଙ୍ଖ୍ୟାରେ ବସବାସ କରୁଥିବା ଯୋଗୁ ଏହା ବ୍ଯାପୁଛି। ଏଥିରେ ଏକ ଜାତୀୟ ଦଳ ଓ ତାହାର ଅଙ୍ଗବିଶେଷଙ୍କ ଭୂମିକା ବହୁତ।
ଓଡ଼ିଆ ସ୍ବାଭିମାନକୁ ନେଇ ମୁଁ ଯେଉଁ ଅଭିଯାନ ଆରମ୍ଭ କରିଛି ସେଇତ ଆନ୍ଦୋଳନ ଯାହା ଧିରେ ଧିରେ ଚାରିଆଡ଼େ ବ୍ଯାପିବ। ଆଗରୁ କଣ ହୋଇଛି ବା ନହୋଇଛି ଆଉ ଭାବିବାର ଦରକାର ନାହିଁ। ସମସ୍ତେ ସଜାଗ ହୁଅନ୍ତୁ।
ଓଡ଼ିଶାର କୌଣସି ଦଳ ଉତ୍କଳ ଜନନୀଙ୍କ ସପକ୍ଷରେ ନୁହଁନ୍ତି କାରଣ ସେମାନଙ୍କ ମାଲିକ ହେଉଛନ୍ତି ଅଣଓଡ଼ିଆ। ପ୍ରଥମ ଥର ପାଇଁ ଓଡ଼ିଆ ନେତୃତ୍ବରେ ସାବିତ୍ରୀ ଇରା ପାର୍ଟି ଓଡ଼ିଆ ସ୍ବାଭିମାନ ଓ ଗଣତନ୍ତ୍ର ପୁନର୍ପ୍ରତିଷ୍ଠା ସକାଶେ ନିର୍ବାଚନ ଲଢ଼ିବାକୁ ଅଣ୍ଟା ଭିଡ଼ିଛି। ଓଡ଼ିଆ ମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଏହା ଅପୂର୍ବ ସୁଯୋଗ। ସବୁ ଓଡ଼ିଆ ଏକାଠି ହେବାର ସମୟ।
ଯେଉଁମାନେ ପଥଭ୍ରଷ୍ଟ ହୋଇଛନ୍ତି ସେମାନଙ୍କୁ ଆତ୍ମାନୁଶୀଳନ କରିବାକୁ ଅନୁରୋଧ। ଜୀବନ ଅମୂଲ୍ଯ। ତେଣୁ ଠିକ୍ ବାଟରେ ନଗଲେ ବା ଠିକ୍ ଆଦର୍ଶ ଅନୁସରଣ ନକଲେ ଜୀବନ ବ୍ଯର୍ଥହେଲା ବୋଲି ଧରିବାକୁ ପଡ଼ିବ। ଓଡ଼ିଆ ସନ୍ତାନ ହୋଇ ଅଧାଓଡ଼ିଆ ବା ଅଣଓଡ଼ିଆଙ୍କ ପୂଜାକଲେ ତାହା ଓଡ଼ିଶାପ୍ରତି ଘୋର ଅପମାନ। ଶିକ୍ଷିତ ଲୋକେ ଓଡ଼ିଆ ଓ ଗଣତନ୍ତ୍ର ପାଇଁ ଲଢ଼ନ୍ତୁ।
ଅଣଓଡ଼ିଆ ନେତାଙ୍କ ଭାଟଗିରି କରି ଏକ ଫମ୍ପା ଗର୍ବର ଶିକାର ହେବାଦ୍ୱାରା ଶିକ୍ଷିତ ଓଡ଼ିଆ ମାନେ ଓଡ଼ିଆ ଭାବରେ ନିଜର ଦାୟିତ୍ୱ ଓ କର୍ତ୍ତବ୍ଯ ଉପରେ ଉଦାସୀନତା ଓ ଅପାରଗତାର ଏକ ଘନ ଆସ୍ତରଣ ଢାଙ୍କି ଦେଇଛନ୍ତି। ପ୍ରାଥମିକତା କ'ଣ ତାହା ସଠିକ୍ ଭାବେ ଜାଣି ପାରୁନାହାନ୍ତି। ସୁସ୍ଥ ରାଜନୈତିକ ତଥା ଚିନ୍ତାଶକ୍ତିୟ ନେତୃତ୍ବ ଅଭାବରୁ ଏପରି ଘଟୁଛି।
ଜଣେ ଓଡ଼ିଆ ଭାବରେ ମୁଁ ସାବିତ୍ରୀ ଇରା ପାର୍ଟି ତୋରଣ ତଳେ ଓଡ଼ିଆ ସ୍ବାଭିମାନ ଓ ଗଣତନ୍ତ୍ର ପୁନର୍ପ୍ରତିଷ୍ଠା ସକାଶେ ଲଢ଼ୁଛି। ଧର୍ମ ବାହାନାରେ ଭକ୍ତି ବଦଳରେ ଘୃଣାର ବେପାର କରୁଥିବା ଭଡ଼ାଟିଆ ମାନଙ୍କୁ ଶ୍ରୀମା ଶ୍ରୀଅରବିନ୍ଦଙ୍କ ଆଦର୍ଶ ବଳରେ ନିରସ୍ତ୍ର କରିବା ପାଇଁ ମୁଁ ପ୍ରଚେଷ୍ଟା କରିଆସୁଛି। ଆଶା ସମସ୍ତେ ଏଥିରେ ସହଯୋଗ ପ୍ରଦାନ କରିବେ।
ଦୃଶ୍ଯାଂଶ a variation of ସାରାଂଶ।
ଉଙ୍କିତା ହେଲେ ଚଳିବ। ନୂଆ ଓ ଅନନ୍ୟ।
ଉଙ୍କିର ଅର୍ଥ ବିଜୁଳି ମାରିବା ପରିବି ହୋଇପାରେ।
ଯେହେତୁ ଟିକେ ଚିଡ଼େଇବାର ଇଙ୍ଗିତ ରହିଲେ ଯଥାର୍ଥ ହେବ, ଖୁଞ୍ଚିକା ଶବ୍ଦଟି ମଧ୍ଯ ଉପଯୁକ୍ତ।
Teaser ର ଓଡ଼ିଆ ଭାବରେ ଉଙ୍କିତା/ଉଙ୍କିମା/ଉଙ୍କିକା ବା ଖୁଞ୍ଚିକା
ତାହେଲେ, Teaser ପାଇଁ କିଞ୍ଚିତ୍ର ହେଲେ ଭଲହେବ।
ନୂଆ ଶବ୍ଦ କେତୋଟି
ପ୍ରମିଦିଆ (ମିଡ଼ିଆ)
ସ୍ବମିଦିଆ (ସୋସାଲ୍ ମିଡ଼ିଆ)
କାଗବନ୍ଧ (ରିଷର୍ଚ୍ଚ ପେପର୍)
ଦୃଶ୍ୟବନ୍ଧ (ଭିଡିଓ)
ଦୃଶ୍ୟାଂଶ (ଟ୍ରେଲର)
କୋବାଦିତା (ଡିସ୍କୋର୍ସ)
ବର୍ଣ୍ଣନଦୀ (ନ୍ୟାରେଟିଭ)
ମୋର ପୁରୁଣା ପୋଷ୍ଟରେ ମୁଁ ବ୍ଯବହାର କରିଛି। ସର୍ଚ୍ଚ କରି ଦେଖିପାରିବେ।
ମୋର ନିଜସ୍ବ। ଯଦି ଭଲଲାଗେ, ତେବେ ଯେ କେହି ବ୍ଯବହାର କରିପାରିବେ।
ସମର୍ଥନ ପାଇଁ ଧନ୍ୟବାଦ।
ଧନ୍ଯବାଦ। ପୋଷ୍ଟ ପାଇଁ ଏବେ ଲେଖିଲି ଡାକ୍ତି (ଡାକ+ଉକ୍ତି)
ଓଡ଼ିଆ ଭାବରେ ଆମ ଭାଷା ଓ ସଂସ୍କୃତିର ମୌଳିକତା ଓ ବୈଶିଷ୍ଟ୍ୟ ବଜାୟ ରଖିବା ନିମନ୍ତେ ରାଜନୈତିକ କ୍ଷମତା ହାସଲ କରିବା ଅନିବାର୍ଯ୍ୟ। ଗ୍ରହଣଗ୍ରସ୍ତ ଗଣତନ୍ତ୍ରକୁ ମଧ୍ଯ ରକ୍ଷା କରିବାର ଏକମାତ୍ର ଉପାୟ ହେଲା ନିର୍ବାଚନରେ ଜିତିବା। ଶିକ୍ଷିତ ଲୋକମାନେ ଏହା ହୃଦୟଙ୍ଗମପୂର୍ବକ ମୋତେ ମୁଖ୍ଯମନ୍ତ୍ରୀ ପଦ ପାଇଁ ସମର୍ଥନ ପ୍ରେଷଣ କରିବାପାଇଁ ଅନୁରୋଧ।
ରାଜନୈତିକ ଦର୍ଶନର ଇତିହାସ ବହୁ ପୁରାତନ। ହଜାର ହଜାର ଚିନ୍ତାନାୟକ ଓ ଘଟଣାବଳୀର ମନ୍ଥନରୁ ଜନ୍ମ ନେଇଛି ଲକ୍ଷ ଲକ୍ଷ ଲେଖା। ଭାରତ ଓ ଓଡ଼ିଶାର ସାମ୍ପ୍ରତିକ କ୍ଷମତା-କ୍ରୀଡ଼ା ମଧ୍ଯ ରାଜନୀତି ବିଜ୍ଞାନ କୋବାଦିତା ପାଇଁ ଉର୍ବର ମୃତ୍ତିକା। ବଡ଼ ପରିତାପର ବିଷୟ ଯେ, ଶ୍ରୀଅରବିନ୍ଦଙ୍କ ଦର୍ଶନ ଶିକ୍ଷା-ବ୍ଯବସ୍ଥା ମଧ୍ଯରେ ସ୍ଥାନ ପାଇପାରୁ ନାହିଁ।
ବୈଷୟିକ ଶିକ୍ଷା ତଥା ବୃତ୍ତିଗତ କୌଶଳର ବିକଳ୍ପ ନାହିଁ। ସେହିପରି କଳା ଓ ସାହିତ୍ୟ ମଧ୍ଯ ଜୀବନର ଏକ ବିଶିଷ୍ଟ ଉପାଦାନ। ଏହାଛଡ଼ା, ହ୍ଯୁମାନିଟିଜକୁ ପ୍ରାୟ ସମସ୍ତେ ହେୟଜ୍ଞାନ କରନ୍ତି। କିନ୍ତୁ ତା ବିନା ଜ୍ଞାନ ପଲ୍ଲବଗ୍ରାହୀ ହୋଇ ରହେ। କେବଳ ଉପନ୍ୟାସରୁ ଯଥାର୍ଥ ଦୃଷ୍ଟିକୋଣ ଆହରଣ କରାଯାଇ ପାରେ ନାହିଁ। ଶ୍ରୀଅରବିନ୍ଦ ଏ ଦିଗରେ ବଡ଼ ସହାୟକ।

ମୁଁ ବର୍ତ୍ତମାନ ଓଡ଼ିଶାରେ ଏକମାତ୍ର ମୁଖ୍ଯମନ୍ତ୍ରୀ ପ୍ରାର୍ଥୀ। ଓଡ଼ିଆଙ୍କ ମଧ୍ଯରେ ଏକତା ସ୍ଥାପିତହେଲେ ଏହା ସମ୍ଭବ ହୋଇପାରିବ। ସେଥିପାଇଁ ରାଜ୍ଯ ବାହାରର ବିଭିନ୍ନ ଘଟଣାକୁ ନେଇ ବିବ୍ରତ ବ୍ଯଥିତ ହେବା ବନ୍ଦ କରିବାକୁ ପଡ଼ିବ। ରାଜ୍ୟ ବାହାରର ଅଣଓଡ଼ିଆ ନେତାଙ୍କ କିଙ୍କର ହେବାରୁ ମୁକ୍ତହେବାକୁ ପଡ଼ିବ। ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାକୁ ସମ୍ମାନ ଦେବାକୁ ହେବ।
ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ଅନ୍ୟ ରାଜ୍ଯରେ ବିକଶିତ ହୋଇ ପାରିବ ନାହିଁ। ଓଡ଼ିଶା ସୀମା ଭିତରେ ହିଁ ତାର ନିୟତି ନିର୍ଦ୍ଧାରଣ ହେବ। ଦେଶଭିତରେ ପ୍ରବେଶ କରିବାପାଇଁ ବିଦେଶୀମାନଙ୍କ ଉପରେ ଯେପରି କଟକଣା ରହିଛି ସେମିତି ଓଡ଼ିଶା ଭିତରେ ବାସକରିବା ଲାଗି ଅଣଓଡ଼ିଆଙ୍କ ପାଇଁ ଏବେ ଯେଉଁ ସାହାଣମେଲା ବ୍ଯବସ୍ଥା ଅଛି ସେଥିରେ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରାଯିବା ନିହାତି ଆବଶ୍ଯକ।
ଜଣେ ସାଧାରଣ ଲୋକ ପକ୍ଷରେ ନିର୍ବାଚନ ରାଜନୀତିରେ ପାଦ ରଖିବା କାଠିକର ପାଠ କିନ୍ତୁ ଓଡ଼ିଆ ସ୍ବାଭିମାନ ଏପରି ଏକ ଚୁମ୍ବକୀୟ ବିଷୟ ଯେ ଏହା ଅଚିରେ ସଫଳତା ପ୍ରଦାନ କରିପାରେ। ଗାଁଆ ସ୍କୁଲରେ ଓଡ଼ିଆ ମାଧ୍ଯମରେ ପଢ଼ିବା ଠାରୁ ଆରମ୍ଭ କରି ଏଠାରେ ଡାକ୍ତି କରିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମୋର ଯଥେଷ୍ଟ ବିଶ୍ବସନୀୟତା ଅଛି ବୋଲି କେହି ଅସ୍ବୀକାର କରିବେ ନାହିଁ।
ସମସ୍ତେ ପ୍ରାୟ ପେଟପାଟଣା ଧନ୍ଦାରେ ବ୍ଯସ୍ତ ଓ ତେଣୁ ମୋ ପରି ସ୍ବାଧୀନତା କାହାର ନାହିଁ। ତାପରେ ମୋର ଦୀର୍ଘ ଅଭିଜ୍ଞତା ତଥା ଗବେଷଣା ଫଳରେ ମୁଁ ଯାହା ଅର୍ଜନ କରିଛି ତାହାର ଯଥେଷ୍ଟ ମହତ୍ତ୍ବ ରହିଛି। ସେହି ଦୃଷ୍ଟିରୁ ଆପଣମାନେ ଯେତେଜଣ ଲାଇକ୍/ରିପୋଷ୍ଟ/ଫଲୋ କରି ବା ମନ୍ତବ୍ୟ ଦେଇ ମୋତେ ଉତ୍ସାହିତ କରିଛନ୍ତି ସେଥିପାଇଁ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଧନ୍ଯବାଦ।
ଜଣେ ବାବୁ ବିଜ୍ଞାନ କଥା କହି ସମାଲୋଚନାର ଶରବ୍ୟ ହୋଇଛନ୍ତି। ଉଭୟ ପକ୍ଷକୁ ସମନ୍ବୟ କରି ଏତିକି କୁହାଯାଇପାରେ ଯେ ଏହି ପୃଥିବୀ ବକ୍ଷରେ ଦିନେ ମଣିଷ ନଥିଲା କିନ୍ତୁ ବିବର୍ତ୍ତନର ଧାରାରେ ଆଜି ଆମେ ଏଠି ଡାକ୍ତି କରୁଛେ। ଉପନିଷଦର ବିଜ୍ଞାନକୁ ନେଇ ଶ୍ରୀଅରବିନ୍ଦ ବିବର୍ତ୍ତନର ରହସ୍ଯ ଖୋଲିଛନ୍ତି ଯାହା ଚିନ୍ତାଶକ୍ତି ପାଇଁ ବରାଠୁଁ କମ୍ ନୁହେଁ।
ଅନ୍ୟ କିଛି ହେଉ ବା ନହେଉ, ଏଠିକାର ଅଧିକାଂଶ ତେଣ୍ଡା ଓଡ଼ିଆପ୍ରେମୀ। ପ୍ରାୟ ସମସ୍ତେ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ପାଇଁ ଲଢ଼େଇ କରିବାକୁ ବାହାରି ପଡ଼ନ୍ତି ଓ ତାର ପ୍ରଚାର ପ୍ରସାର ପାଇଁ କିଛି ନା କିଛି ଡାକ୍ତି କରନ୍ତି। କିନ୍ତୁ କେତେକ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଅଶାଳୀନ ଭାଷା ଓ ବ୍ଯବହାର ଦେଖି ଦୁଃଖ ଲାଗେ। ହାଟ ମଝିରେ ଶିକ୍ଷିତ ଲୋକଙ୍କର ଏପରି ଆଚରଣ ଦେଖି ଲାଜ ଲାଗେ।
ଅନେକ ଲୋକ ସ୍ବାମୀ ଏମିତି କରିବା ଉଚିତ ସ୍ତ୍ରୀ ସେମିତି କରିବା ଉଚିତ ଇତ୍ୟାଦି ବିଭିନ୍ନ ସାମାଜିକ ଆଚାର ବ୍ଯବହାରକୁ ନେଇ ଯେଉଁ ନିୟମ କାନୁନ ସବୁ ତିଆରି କରନ୍ତି ତାକୁ ପଢ଼ି ହସ ଲାଗେ। ଏତେ ବଡ଼ ଦୁନିଆରେ ନିଜର ସୀମିତ ପରିସ୍ଥିତି ଓ ଅଭିଜ୍ଞତା ଭିତ୍ତିରେ ସମସ୍ତଙ୍କ ପାଇଁ ଆଚରଣ ବିଧି ଖଞ୍ଜିଦେବା ଅସଙ୍ଗତ ତଥା ଅବାସ୍ତବ। ତଥାପି ଏସବୁ ଚାଲେ।

ବାମପନ୍ଥୀ ଲେଖକମାନଙ୍କୁ ତାଚ୍ଛଲ୍ଯ କରିବା ଏକ ସାଧାରଣ କଥା ହୋଇଗଲାଣି କିନ୍ତୁ ଆଧୁନିକତାକୁ ପ୍ରତିପାଳନ କରିବାରେ ସେମାନଙ୍କ ଅବଦାନ ଅତୁଳନୀୟ। କେବଳ ପୁରାଣ ଓ ପରମ୍ପରା ଦ୍ବାରା ଚିନ୍ତାଶକ୍ତିର ବିକାଶ ହୋଇପାରିବ ନାହିଁ। ଶ୍ରୀମା ଶ୍ରୀଅରବିନ୍ଦଙ୍କ ଦର୍ଶନ ମାଧ୍ୟମରେ ଜଣେ ଏକ ସନ୍ତୁଳିତ ତଥା ପୂର୍ଣ୍ଣାଙ୍ଗ ବର୍ଣ୍ଣନଦୀ ଆବିଷ୍କାର କରିପାରିବ।
ବଡ଼ ଭାଗ୍ଯର କଥା ଯେ ଶ୍ରୀମା ଶ୍ରୀଅରବିନ୍ଦଙ୍କର ବାର୍ତ୍ତା ଓଡ଼ିଶାର କୋଣେ କୋଣେ ପହଞ୍ଚିଛି କିନ୍ତୁ ବହୁତ ଶିକ୍ଷିତ ଲୋକ ବେପରୁଆ ଭାବରେ ତାକୁ ଉପେକ୍ଷା କରୁଛନ୍ତି। ଫଳତଃ ବଭିନ୍ନ ରାଜନୈତିକ ଦଳଙ୍କ ଦ୍ବାରା ଯେଉଁ ଘୃଣ୍ଯ ମାନସିକତା ପ୍ରଚାର କରାଯାଉଛି ତାର ଶିକାର ହେଉଛନ୍ତି। ସୁଗଠିତ ବୌଦ୍ଧିକ ମାଂସପେଶୀ ବିନା ପଥଭ୍ରଷ୍ଟ ହେବାର ସମ୍ଭାବନା।
ଧନ୍ଯବାଦ। ପୋଷ୍ଟ ପାଇଁ ଏବେ ଲେଖିଲି ଡାକ୍ତି (ଡାକ+ଉକ୍ତି)
ଗୋଦା
ସଜବାଜ ହେବା (ଯାହା ମହିଳା ମାନଙ୍କର ଜନ୍ମଗତ ଅଧିକାର) ଓ ଫଟୋକୁ ସଜେଇବାର ମନସ୍ତାତ୍ତ୍ୱିକ କାରଣ ଏକା। ପ୍ରଜନନ।
ଅଙ୍ଗନୱାଡ଼ି କେନ୍ଦ୍ର ସରକାରଙ୍କର ନା ଓଡ଼ିଶା ସରକାରଙ୍କର? ପଚାଶବର୍ଷ ପରେବି କିଛି ଓଡ଼ିଆ ନାମକରଣ ହୋଇନପାରିବା ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟର ବିଷୟ। ସେହିପରି କଟକ ଓ ବାଲେଶ୍ୱର ଭଳି ବିଭିନ୍ନ ଜାଗାର ଇଂରାଜୀ ବନାନ ଆଜି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ବଦଳି ନପାରିବା ଦୁଃଖର କଥା। ବାଣୀ ବିହାରର ଇଂରାଜୀ ବନାନ ମଧ୍ଯ ବଦଳିବା ଦରକାର। ଏଇ ଛୋଟ ଛୋଟ ଜିନିଷ ହୋଇପାରୁନି କାହିଁକି?
ଓଡ଼ିଶାରେ ଆଧୁନିକତାର ଉଦୟ ହେଉଥିବାବେଳେ
କେଦାର ଗୌରୀ, କାଳିଜାଈ, ଧରମା, ଓ ବାଜି ରାଉତ ଭଳି କେତେକ କାଳ୍ପନିକ ଚରିତ୍ରକୁ ଇତିହାସ ଭାବରେ ଗ୍ରହଣ କରିନିଆହେଲା। କେବଳ ସେତିକି ନୁହେଁ, ଜୟଦେବ, ଖାରବେଳ, ଓ କଳିଙ୍ଗ ଯୁଦ୍ଧର ସତ୍ଯାସତ୍ଯ ଏବେବି ବିବାଦୀୟ। ସେହିପରି ମାଦଳାପାଞ୍ଜି ବା ମାଳିକା କେତେଦୂର ବିଶ୍ବସନୀୟ ତାହା ନିରୂପଣ କରିବା କଷ୍ଟ।
ନିଜ ନିଜ ଭିତରେ ଅଯଥାରେ କଳି କରିବାଟା ଠିକ ନୁହେଁ।
ସ୍ବମିଦିଆର ପାବଚ୍ଛରୁ ମୁଖ୍ଯମନ୍ତ୍ରୀ ପଦପାଇଁ ସ୍ବପ୍ନ ଦେଖିବା ହାସ୍ଯାସ୍ପଦ ବୋଧ ହୋଇପାରେ କିନ୍ତୁ ଗଣତନ୍ତ୍ରର ଢଙ୍ଗ ସେୟା। ଅନ୍ୟ କୌଣସି ବ୍ୟକ୍ତି ବା ପ୍ରମିଦିଆ ପ୍ରାସାଦ ଏ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ନୀରବ ଥିବାବେଳେ ମୁଁ ମୋର କନିଷ୍ଠ ମାନଙ୍କୁ ଯେ ଏକ ନୂତନ ଦିଗଦର୍ଶନ ଦେଇ ପାରୁଛି ତାହା ନିଶ୍ଚୟ ସନ୍ତୋଷଜନକ। ଅଧାଓଡ଼ିଆ ଓ ଅଣଓଡ଼ିଆମାନଙ୍କ ବୟକଟ ହେଉ।
ଦୁଇଜଣ ମହିଳା ଏବେ ସମାଲୋଚନାର ଶିକାର ହେଲେ। ଜଣଙ୍କର ବ୍ଯକ୍ତିଗତ ଜୀବନ ଉପରେ ମଧ୍ଯ ଆକ୍ଷେପ କରାଗଲା। ଏସବୁ ଅତି ନିମ୍ନ ମାନର ରାଜନୀତି। ନୈତିକତାର ସାଧାରଣ ସ୍ତର ଯଦି ପାଳନ କରାନଯାଏ, ତେବେ ଶିକ୍ଷା ଓ ସଂସ୍କାରର ମୂଲ୍ଯ କଣ? ତାପରେ, ଯେଉଁମାନେ ହିନ୍ଦୁଧର୍ମର ସଂରକ୍ଷକ ବୋଲି ଚିତ୍କାର କରୁଛନ୍ତି ସେମାନେ ଏତେ ତଳକୁ ଖସି ଯାଉଛନ୍ତି କିପରି?
ମନେରଖନ୍ତୁ ଯେ, ଯାହାର ବାପା, ବୋଉ, ସ୍ବାମୀ, ବା ସ୍ତ୍ରୀ ଅଣଓଡ଼ିଆ ସେ ଅଣଓଡ଼ିଆ କିମ୍ବା ଅଧାଓଡ଼ିଆ। ବର୍ତ୍ତମାନ, ହିସାବ କରନ୍ତୁ, କିଏ କିଏ ଏହି ସମ୍ମାନର ଅଧିକାରୀ ଓ କାହିଁକି ସେମାନେ ଉଚ୍ଚପଦପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଛନ୍ତି? କାହିଁକି ଖାଣ୍ଟିଓଡ଼ିଆ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଏଠି ଉପେକ୍ଷା କରାଯାଇଛି? ହିନ୍ଦୁ ଧର୍ମର ସଂରକ୍ଷକ ମାନେ ଏ ବିଷୟରେ ନୀରବ କାହିଁକି?
ନୂଆ ଦଳ ହିସାବରେ, ସାବିତ୍ରୀ ଇରା ପାର୍ଟି ସବୁ ଦଳର ବିରୋଧୀ। ଶ୍ରୀମା ଶ୍ରୀଅରବିନ୍ଦଙ୍କ ଆଦର୍ଶ ଭିତ୍ତିରେ ଏକ ନୂଆସମାଜ ଗଢ଼ିବା ଆମର ଲକ୍ଷ୍ଯ। ଓଡ଼ିଆମାନଙ୍କ ସ୍ବାଭିମାନ ତଥା ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାର ରକ୍ଷଣାବେକ୍ଷଣ ଆମର ପ୍ରାଥମିକତା। ଅଣଓଡ଼ିଆମାନଙ୍କୁ କ୍ଷମତାଚ୍ୟୁତ କରିବା ଆମର ରଣନୀତି। ଏହି କାର୍ଯ୍ୟରେ ମୋତେ ସମର୍ଥନ କରି ଓଡ଼ିଶାର ଟେକ ରଖନ୍ତୁ।
Ram Swarup was well aware of Sri Aurobindo's writings but unfortunately could not be convinced of them.

Wednesday 27 September 2023

ଶ୍ରୀମା ଶ୍ରୀଅରବିନ୍ଦଙ୍କ ଠାରୁ ବହୁତ ନୂଆ କଥା ଶିଖିବାକୁ ମିଳେ

X posts in original by Tusar Nath Mohapatra @SavitriEra Ph. 9650065636 tusarnmohapatra@gmail.com
ତୁଷାର ନାଥ ମହାପାତ୍ରଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ମୂଳ X ପୋଷ୍ଟ |

ସମସ୍ତେ ନିଜ ନିଜ ପରିସ୍ଥିତିର ଦାସ ଏବଂ ନିଜ ଚିନ୍ତାଧାରାର ବାହକ। ଶ୍ରୀମା ଶ୍ରୀଅରବିନ୍ଦଙ୍କ ଠାରୁ ବହୁତ ନୂଆ କଥା ଶିଖିବାକୁ ମିଳେ। ମୁଁ ପିଲାଦିନୁ ସେମାନଙ୍କୁ ପୂଜା କରେ ଏବଂ ପରମ୍ପରା ଠାରୁ ଦୂରରେ ରୁହେ। ବର୍ତ୍ତମାନ ରାଜନୈତିକ ଦଳମାନେ ସତ ମିଛକୁ ମିଶେଇ ଅପପ୍ରଚାର କରୁଛନ୍ତି। ନିଜର ବୁଦ୍ଧି ଖଟେଇ ସେସବୁକୁ ପରଖି ବୁଝିବାକୁ ଅନୁରୋଧ।

ଗଡ୍‌ଡାଳିକା ପ୍ରବାହରେ ଆମେ ବହୁତ କଥାକୁ ସତ ବୋଲି ମାନି ନେଇ ଥାଉ। ସୁବିଧାବାଦୀ ରୀତିରେ ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରଥାକୁ ସମର୍ଥନ କରୁ। ଆଧୁନିକ ରାଜନୀତି ବିଜ୍ଞାନ କିନ୍ତୁ ନୂତନ ଦିଗଦର୍ଶନ ଦିଏ। ଧର୍ମ ଓ ରାଜନୀତିକୁ ଅଲଗା ରଖିବା ସେହିପରି ଏକ ମୌଳିକ ତତ୍ତ୍ବ। ତାକୁ ଅବମାନନା କରିବା ଦ୍ବାରା ଯେ ସମାଜର କେତେ କ୍ଷତି ହେଉଛି ତାହା ବୁଝିବା ଆବଶ୍ଯକ।

ସବୁ ଜିନିଷକୁ ତଳେଇ ଦେଖିବା ପାଇଁ ଦର୍ଶନ ଶାସ୍ତ୍ର ଉତ୍ସାହିତ କରେ। ଯେମିତି ସାମ୍ବାଦିକ ମାନେ ବିଭିନ୍ନ ଘଟଣା ପଛରେ ଥିବା କାରଣର ଅନୁସନ୍ଧାନ କରନ୍ତି। ଫିଲ୍ମ ଦେଖିଲାବେଳେ ବି କେବଳ କାହାଣୀ ସହିତ ଭାସି ନଯାଇ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଦୃଶ୍ଯପଟରେ ଅନ୍ୟ କେଉଁ କେଉଁ ବସ୍ତୁ ବା ଚରିତ୍ରର ଅବତାରଣା କରାଯାଇଛି ତାହା ଅନୁଧ୍ଯାନ କରିବା ଏକ ଆମୋଦଦାୟକ ଅଭ୍ଯାସ।

ସାହିତ୍ୟର ଏକ ବଡ଼ ସୀମାବଦ୍ଧତା ହେଲା କତିପୟ ଜୀବନ କଥାକୁ ପାଥେୟ କରି ନୈତିକତାର ପଥର ଘର ତୋଳିବା। ଦର୍ଶନ ଆଗରେ ସେ ସବୁ ବାଲିଘର ପରି ବୋଧହୁଏ। ଦର୍ଶନ ଅନ୍ତର୍ନିହିତ ସତ୍ଯକୁ ଅନ୍ବେଷଣ କରେ ଓ ଉଦଘାଟନ କରେ। ପରିଣାମ ପ୍ରତି ଭୃକ୍ଷେପ କରେନାହିଁ। ତାର ଏହି ଦୃଢ଼ ବିଶ୍ବାସ ଯେ ଦିଗବଳୟ ପ୍ରସାରିତ ହେଲେ ଯଥାର୍ଥ ସତ୍ଯ ଆପେ ଆପେ ପ୍ରତିଭାତ ହେବ।

ପ୍ରଣବ କିଶୋର ପଟ୍ଟନାୟକଙ୍କ

ପ୍ରଥମ ଷୋହଳଟି ଗୀତ:

ବେଦନା ସାଗର

ତୁ କି ପରଦେଶୀ

ଚାହେଁନା ଚାହେଁନା

ନୀଳାଦ୍ରି ବିହାରୀ ହରି

ଏ ରଙ୍ଗ ରହିବ ନାହିଁ

ଅନ୍ତରେ କାନ୍ଦେ

ନୟନେ ସୁନୟନା

ମୁଁ ତ କୁଳରୁ ହେଲି

ମୋର ଅନ୍ତର ମନ୍ଦିରେ

ତୁମେ ଜାଣନା ଜାଣନା

ଏଇ ଛୋଟ କଥାଟିଏ

ତୁମ ବିନା ଏଇ ରାତି

ବିତିଯାଏ ରେ

ଏ ନୀଳଆଖି

ମା କାଳୀଯାଇ ଲୋ

ପୂର୍ଣିମା ଜହ୍ନ ସତେ

ନାଁ, ମୁଁ ୧୯୮୮ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଓଡ଼ିଶାରେ ଥିଲି। ସେତେବେଳେ ବୋଧେ ନଥିଲା।

ପୁରୁଣା ହିଟ୍ ହିନ୍ଦୀ ଗୀତ ସ୍ବରରେ ଭଜନ କ୍ୟାସେଟ୍ ସବୁ ଯେତେବେଳେ ଚାରିଆଡ଼େ ବାଜିଲା ସେତେବେଳେ ବ୍ୟବସାୟୀ ଲାଭାନ୍ୱିତ ହେଲେ କିନ୍ତୁ କ୍ଷତି ହେଲା ସଙ୍ଗୀତର ତଥା ଧର୍ମର। ଓଡ଼ିଶାରେ ବି କାଳିଆକୁ ନେଇ ବହୁ କୋଳାହଳ ହେଲା ଓ ଭଜନ ସନ୍ଧ୍ଯାର ଆସରରେ ଲୋକେ ଆତ୍ମହରା ହେଲେ କିନ୍ତୁ ସଙ୍ଗୀତର ବହୁବିଧତା ଉପରେ ଆଞ୍ଚ୍ ଆସିଲା। ଧର୍ମ ପାଣିଚିଆ ହେଲା

ମୋର ଏ ଦିଗରେ ନିବେଦନ ବହୁଦିନର। ଆଶା ସମସ୍ତଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟି ପଡ଼ିବ।

ହଉ, ସେମିତି ହଉ ହଉ ସବୁକିଛି ହବ। ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରର ଆକର୍ଷଣ ଭିତରେ ଲୋକେ ଦ୍ବନ୍ଦରେ ପଡ଼ି ଯାଉଛନ୍ତି। ଓଡ଼ିଶାର ହେବେ ନା ସର୍ବଭାରତୀୟ? ଓଡ଼ିଆରେ ଲେଖିବେ ନା ଇଂରାଜୀରେ? ଗମ୍ଭୀର ଛବି ଭଲ ନା ଥଟ୍ଟା ମଜା ମିଜାଜ୍? ସାହିତ୍ୟ ସଂସ୍କୃତି ନା ରାଜନୀତି? ତେଣୁ ପାଦ ଟଳମଳ ହେବା ସ୍ବାଭାବିକ।

ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟର କଥା ଯେ @OdiaMovieDB ଭଳି ଏକ ଉପାଦେୟ ତେଣ୍ଡାର ଅନୁଗାମୀ ସଂଖ୍ଯା ମାତ୍ର ୨୨୨୬। ରାଜନୀତିରେ ସମସ୍ତେ ଏତେ ବ୍ଯସ୍ତ ଯେ ଅନ୍ୟ କିଛି ପ୍ରତି ଆକର୍ଷଣ ନାହିଁ। ତାଙ୍କ ୱେବ୍-ସାଇଟ୍-ରେ କେହି କେବେ ପଦାର୍ପଣ କରିଛନ୍ତି କି ନାହିଁ ସନ୍ଦେହ। ଗଲାବର୍ଷ ୭୫ଟି କଥାଚିତ୍ର ମୁକ୍ତିଲାଭ କରିଥିଲା। ଏ ବର୍ଷ ସେହି ପାଖାପାଖି ପହଞ୍ଚି ଗଲାଣି।

ବହୁତ ପ୍ରଶଂସନୀୟ କିନ୍ତୁ ତାଙ୍କ ଲେଖା କେଉଁଠି ସୁରକ୍ଷିତ ହୋଇଛି କି? ତାଛଡା, ଯଦି ବିଶେଷ ଅସୁବିଧା ନଥାଏ ତେବେ ଜଣେ ଦାୟିତ୍ୱବାନ ନାଗରିକ ହିସାବରେ ନିଜ ନାଁରେ ତେଣ୍ଡାଟି ଚାଲିଲେ ବିଶ୍ବସନୀୟତା ବଢ଼ିବ। ପୁଷ୍କରା ପାଇଁ ତାଙ୍କ ଉତ୍ସାହ ପାଇଁ ଧନ୍ଯବାଦ। @OdiaCulture @TaraniTrotter

ଲଳିତ ବାବୁ imdb ଢାଞ୍ଚାରେ ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲେ ଓ ବହୁ ମାତ୍ରାରେ ସଫଳ ହୋଇ ପାରିଛନ୍ତି କିନ୍ତୁ ଅନ୍ୟ ଏକ ସାଇଟ୍ ର ଆବଶ୍ଯକତା ରହିଛି ଯେଉଁଠି ସବୁ ଥିବ। ସମଗ୍ର ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟ, ସଂସ୍କୃତି, ସଙ୍ଗୀତ, ଓ ସିନେମା ପାଇଁ ନିର୍ଭରଯୋଗ୍ୟ ସୂଚନା ଓ ଲିଙ୍କ୍ ଥିବ। ସରକାରଙ୍କ ଉପରେ ନିର୍ଭର ନକରି ଏହି କାର୍ଯ୍ୟ କରାଯାଇ ପାରେ। ସମସ୍ତେ ସହଯୋଗ କରନ୍ତୁ

ଧନ୍ଯବାଦ। ସମସ୍ତେ ସେଥିରୁ ଉପକୃତ ହୁଅନ୍ତୁ, ଏହାହିଁ କାମନା।

ସେଠି ସେ ସେରେ ଢାଳନ୍ତୁ କିନ୍ତୁ ଏଠି ବି ଛଟାଙ୍କିଏ ଛିଞ୍ଚି ଦେବା ପାଇଁ ମଧ୍ଯ ତାଙ୍କୁ ଅନୁରୋଧ କରାଯାଉ। ମୋର ଅତି ପ୍ରିୟ ଗୀତ ଛାୟା ପଛେ ପଛେର ଭିଡ଼ିଓ ଯେ ଦେଖିବାକୁ ମିଳିବ ଏହା ବହୁତ ଆନନ୍ଦର ବିଷୟ। ଖୁସିରେ @OdiaCulture ଓ @TaraniTrotter ବାବୁଙ୍କୁ ମଧ୍ଯ ଟ୍ୟାଗ୍ କଲି।

ନିଶ୍ଚୟ, କିନ୍ତୁ ଗଲା ବାର ବର୍ଷ ଧରି @justlalit ବାବୁ ଓଡ଼ିଆ କଥାଚିତ୍ର ଇତିହାସ ସହିତ ଯେତିକି କୁସ୍ତି କରି ଓତଃପ୍ରୋତ ହୋଇଛନ୍ତି ସେ ବିଷୟରେ ସମସ୍ତେ ଜାଣିବା ପାଇଁ ଓ ପ୍ରେରଣା ନେବା ପାଇଁ ସାମାନ୍ଯ ପ୍ରଚେଷ୍ଟା କଲେ ଦୋଷ କିଛି ନାହିଁ। ସେହିପରି @odiamelody ବାବୁଙ୍କ ଅବଦାନ ବି ଅତୁଳନୀୟ। @SuryadeoSurya ବାବୁ X ରେ ନିଷ୍କ୍ରିୟ!

ଭଲକଥା କିନ୍ତୁ ଆପଣଙ୍କ ଅନୁଗାମୀ ମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ଯ ଅନୁରୋଧ ଜଣାନ୍ତୁ। ଜଣାପଡ଼ୁ ଓଡ଼ିଆ ତେଣ୍ଡା କେତେ।

ପୁଷ୍କରା ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଭଲ ଲାଗିଛି ଓ ଉଚ୍ଚ ପ୍ରଶଂସିତ ହେଉଛି ଏହା ବଡ଼ ଖୁସିର କଥା। ଆଶା କରୁଛି ଯେ ଏଥିରେ କୌଣସି ରାଜନୈତିକ କାରଣ ନଥାଉ। ପୁଣି ଡର ଲାଗୁଛି ଯେ ଯଦି ଖାଲି ବୁଦ୍ଧିମାନ ଲୋକମାନେ ଭଲ ବୋଲି କହିଲେ ତାହେଲେ ଛବିଟି ସାଧାରଣ ଲୋକଙ୍କର ହୃଦୟକୁ ଛୁଇଁ ପାରିବକି ନାହିଁ? ମନୋରଞ୍ଜନ ବଦଳରେ ଯଦି ଲୁହବୁହାଣ ହେଲା ତେବେ ସଫଳ ହେବ କି ନା?

ଆମ ଗାଁ ପ୍ରଦର୍ଶନୀରେ ଉଭୟଙ୍କୁ ଦେଖିବାର ସୁଯୋଗ ପାଇଥିଲି ପିଲାଦିନେ। ବାଉଲ୍ ଗାୟକ ପୂର୍ଣ୍ଣ ଦାସଙ୍କ ଭଳି ପ୍ରଭାବଶାଳୀ କଣ୍ଠ ତଥା ପରିବେଷଣ ଶୈଳୀ ଥିଲା ତାଙ୍କର। ନିକଟରେ ଗଦ୍ଦର ଯିଏ ଚାଲିଗଲେ, ତାଙ୍କର ବି ସେଇଭଳି ଗାଇବା ଶୈଳୀ ଥିଲା।
ଧରିତ୍ରୀ (୧୯୭୩ର କଥାଚିତ୍ର) ଉଇକିପିଡ଼ିଆ ପୃଷ୍ଠାରେ ପ୍ରାୟ କିଛି ଲେଖା ନାହିଁ। ପୁରୁଣା କଥାଚିତ୍ର ଗୁଡ଼ିକ ପ୍ରତି ଏପରି ବୈମାତୃକ ଭାବ କାହିଁକି? କେବେ ଯାଇ ଆମେ ଆମ ସୁନା ସିନ୍ଦୁକର ମୂଲ୍ଯ ବୁଝିବା?
ଦୀର୍ଘ ବର୍ଷ ଧରି କୌଣସି ବିକଳ୍ପ ଅଭାବରୁ ଶିକ୍ଷିତ ଓ ବୁଦ୍ଧିମାନ ବ୍ଯକ୍ତି ମାନେ ବିକଳରେ ଅଣଓଡ଼ିଆଙ୍କ ଶରଣ ପଶିଥିଲେ। ସାବିତ୍ରୀ ଇରା ପାର୍ଟି ନୂତନ ମତବାଦର ଭିତ୍ତି ସ୍ଥାପନ କରିଛି। ନିର୍ବାଚନ ଲଢ଼ିବାଟା ପର କଥା। ଶ୍ରୀଅରବିନ୍ଦଙ୍କ ଭବିଷ୍ଯତ ଦୃଷ୍ଟି ଉପରେ ଆସ୍ଥା ରଖିବା ଦ୍ବାରା ଯେ ସମସ୍ତଙ୍କର ମଙ୍ଗଳ ହେବ ଏହା ହୃଦୟଙ୍ଗମ କରିବା ଦରକାର।
ସାବିତ୍ରୀ ଇରା ପାର୍ଟିର ଆହ୍ବାନ ହେଲା ଗଣତନ୍ତ୍ରର ମର୍ମ ବୁଝିବା ଓ ଏକଛତ୍ର ଶାସନ ବିରୁଦ୍ଧରେ ସ୍ଵର ଉତ୍ତୋଳନ କରିବା। ଓଡ଼ିଆ ସ୍ୱାଭିମାନ ସକାଶେ ଅଣଓଡ଼ିଆ ନେତାଙ୍କ ଦାସ ହେବା ବନ୍ଦ କରି ସଚ୍ଚୋଟ ଲୋକଙ୍କୁ ସମର୍ଥନ କଲେ ଏକ ନିର୍ମଳ ସରକାର ଗଠନ କରିହେବ। ମୋତେ ସମର୍ଥନ ଦେଇ ଓଡ଼ିଶାରେ ଗଣତନ୍ତ୍ର ପୁନଃ ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରିବାରେ ସହାୟକ ହୁଅନ୍ତୁ।
ଓଡ଼ିଆ ଲିପିର ସୁନ୍ଦରତାର ତୁଳନା ନାହିଁ। ଏପରି ସ୍ପଷ୍ଟ ଉଚ୍ଚାରଣ ମଧ୍ଯ ଅନ୍ୟ କେଉଁଠି ନାହିଁ। ଓଠ ବା କଣ୍ଠକୁ ମୋଡ଼ିମାଡ଼ି କଥା କହିବାର ଆବଶ୍ଯକତା ନଥାଏ। ହଳନ୍ତ ନଥାଇ ହଳନ୍ତ ପରି ଉଚ୍ଚାରଣ କରିବାକୁ ପଡ଼େନାହିଁ। ପଚାଶ ବର୍ଷ ତଳେ, ଗୋଟିଏ ଯୋଡ଼ିଏ ହିନ୍ଦୀ ଶବ୍ଦ ମିଶେଇବା ଆଧୁନିକତାର ବାସ୍ନା ବିଞ୍ଚୁଥିଲା। ଏବେ କିନ୍ତୁ ଘଉଡ଼ାଇବା ଦରକାର।
ସେମାନେ ଚାକିରିଆ। କଣ କଲେ ଲୋକଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟି ଆକର୍ଷଣ କରି ଦି ପଇସା ରୋଜଗାର କରିବେ ସେଇଟା ତାଙ୍କର ଅହରହ ଚିନ୍ତା। ଆଗେ ମାଟିଆ କେଳା ଯେମିତି କରୁଥିଲେ। ତେଣୁ ଦୋଷ ଦେବା ଅନ୍ୟାୟ।
Self-determination is a basic political instinct. Just remember, how the Odia people were fighting for a separate State. It could have resulted in a separate nation like in Europe. Nationhood of the present day India is a British legacy. Population growth has made it obsolete.
The general assumption is a large country is good which may not be true from many angles. But it can be contested with any kind of identity. Violence or non-violence is a question of modality with no definite norm. If Nepal or Bhutan are separate nations then why not Punjab?
There are about 160 countries in the world with population less than that of Odisha. So nothing terrifying about it. What about Bangladesh? It's doing well.
Future of India will be better served as a federation of Sovereign States on linguistic basis.ଯ
It's difficult to know who wants what in a fluid and emotionally volatile situation. Such things are handled by mature and empathetic political leadership successfully. U.K. is the current example.
I never said Sikhs. I meant, it's for the people of Punjab or any other region or State to decide their fate instead of what the British had done in the last century. In U.K. itself, recent developments wrt Scotland is interesting.
What has any bearing then? Erstwhile USSR?
That's why they are trying to take the law into their hands.
The alleged secessionists referred to in the original post.
That's for the Courts to decide.
I was thinking of International Courts.
Then, let's leave it to the Court of God.
You seem to be sure that being Hindu is an antidote against secessionism. No such luck!
Not Punjab only. Linguistic nationalism is gaining strength in every State. Hindu or not Hindu.
Odisha, WB, TN, Andhra, Karnataka, etc
You may think like that but that doesn't diminish its potential to explode.
Okay, we can go to sleep with calmness. Thanks for the nice chat.
ହିନ୍ଦୁ ବା ଭାରତୀୟ ଭାବରେ ବିଭୋର ହୋଇ ଓଡ଼ିଶା ରାଜନୀତିକୁ କଳୁଷିତ କରିବା ଓଡ଼ିଶା ପ୍ରତି ବିଶ୍ବାସଘାତକତା। ପ୍ରକାରାନ୍ତରେ ଶାସକ ଦଳକୁ ସମର୍ଥନ। ଓଡ଼ିଶାର ସମସ୍ୟାକୁ ନେଇ ଲଢ଼ିଲେ ସିନା ଚେର ବଢ଼ିବ। ଅଯଥା କଥାରେ ଲୋକଙ୍କୁ ମତେଇ ତାଙ୍କୁ ବୋକା ବନେଇବା ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କରିବାଟା ଆତ୍ମପ୍ରବଞ୍ଚନା ଛଡ଼ା ଆଉ କିଛି ନୁହେଁ। ଆତ୍ମସମୀକ୍ଷା ଦରକାର
ପଞ୍ଝାଏ ଅଣଓଡ଼ିଆଙ୍କ ଭକ୍ତ ଯଦି ଆଉ ପଞ୍ଝାଏ ଅଣଓଡ଼ିଆଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ବିଷୋଦଗାର କଲେ ତାର କିଛି ବିଶ୍ବସନୀୟତା ନାହିଁ। ନିଜକୁ ନେତା ବୋଲି ଘୋଷଣା କରିବାକୁ କାହାରି ସାହାସ ବା ସ୍ବାଧୀନତା ନାହିଁ। ସ୍ବତନ୍ତ୍ର ଓଡ଼ିଶା ପ୍ରଦେଶ କଣ ଏଇଥିପାଇଁ ହୋଇଥିଲା? ଓଡ଼ିଆ ସ୍ବାଭିମାନ କଣ କେବଳ ସ୍ଲୋଗାନ ମାତ୍ର? ଏବେବି ସମୟ ଅଛି ସମସ୍ତଙ୍କ ଆଖି ଖୋଲୁ।
ଓଡ଼ିଆ ଓଳିଆ: ୧୮୯୬ରେ ଗ୍ରିୟରସନ୍ ଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ଭାଷା ସର୍ବେକ୍ଷଣ ଯୋଗୁ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ଭାଷୀ ଅଞ୍ଚଳ ଚିହ୍ନଟ କରାଗଲା odiaolia.blogspot.com/2023/09/blog-p…
ଓଡ଼ିଆ ଓଳିଆ: ପଚାଶ ଦଶକର ଆରମ୍ଭରେ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ପତ୍ରିକା ପ୍ରକାଶନ ଆରମ୍ଭ ହେଲା odiaolia.blogspot.com/2023/09/blog-p…
ଓଡ଼ିଆ ଓଳିଆ: ସୂର୍ଯ୍ୟ ଦେଓଙ୍କ ଗୀତ ପଛର ଗପ odiaolia.blogspot.com/2023/09/blog-p…
ଓଡ଼ିଆ ଓଳିଆ: ସୂର୍ଯ୍ୟ ଦେଓଙ୍କ ଓଡ଼ିଆ ସିନେମା ଗୀତ ବହି odiaolia.blogspot.com/2023/09/blog-p…
ଓଡ଼ିଆ ଓଳିଆ: ନକରାତ୍ମକ ମଣିଷ ଓ ନିନ୍ଦୁକ ମାନଙ୍କ ପ୍ରଶଂସା odiaolia.blogspot.com/2023/09/blog-p…
ଓଡ଼ିଆ ଓଳିଆ: ନକରାତ୍ମକ ମତାମତର ଓଜନ ଅଧିକ odiaolia.blogspot.com/2023/09/blog-p…
ଓଡ଼ିଆ ଓଳିଆ: ଅତୃପ୍ତି ଭିତରେ ଘାଣ୍ଟି ହେଉଥିବା ଲେଖକ odiaolia.blogspot.com/2023/09/blog-p…
ଓଡ଼ିଆ ଓଳିଆ: ଲେଖିକାଙ୍କ ଖୋଲା କଥା odiaolia.blogspot.com/2023/09/blog-p…
ଓଡ଼ିଆ ଓଳିଆ: ନିଜକୁ ଖୋଜି ନପାଇବାର ଯନ୍ତ୍ରଣା odiaolia.blogspot.com/2023/09/blog-p…
ଓଡ଼ିଆ ଓଳିଆ: କ୍ଷତକୁ ଭରିଦେବାର ସାମର୍ଥ୍ୟ odiaolia.blogspot.com/2023/09/blog-p…
ୟା ଭିତରେ କେତେଗୁଡ଼ିଏ ପୁରୁଣା ଓଡ଼ିଆ କଥାଚିତ୍ର ୟୁଟ୍ୟୁବରେ ଜାଗା ପାଇଲେଣି। ମାଣିକଯୋଡ଼ିର କିଛି ଅଂଶ ଦେଖିଲି। ଗୀତ ଗୁଡ଼ିକର ଭିଡ଼ିଓ ଦେଖି ଖୁସି ଲାଗିଲା। କେତେ ବଡ଼ ଭାଗ୍ଯ ଭଳି ବୋଧ ହେଲା। କଳାଧଳା ଯୁଗର ସବୁଗୁଡ଼ିକ ଉପଲବ୍ଧ ହେବା ଦରକାର। ଗୀତ ଗୁଡ଼ିକ ମଧ୍ଯ ଅଲଗା ମିଳିଲେ ଲୋକପ୍ରିୟ ହୋଇପାରିବେ। ବଞ୍ଚିତ ହୋଇ ରହିବାର ଯୁଗ ଶେଷ ହେଉ।
ପୂଜା, ଜନ୍ମଦିନ, ଓ ପର୍ବ ପର୍ବାଣିରେ ଖାଲି ଶୁଖିଲା ଶୁଭ କାମନାର ସୁଅ ଛୁଟୁଛି ଯେ ପଢ଼ି ପଢ଼ି ଚିଟା ଲାଗୁଛି। ପଦେ କିଛି ନୂଆ କଥା ଲେଖିଲେ ତାହା କେତେ ଲୋକଙ୍କ ମୁଣ୍ଡରେ କଳ୍ପନାର ମଞ୍ଜି ବୁଣନ୍ତା କିନ୍ତୁ ସାମାନ୍ଯ ଚେଷ୍ଟା କରିବାକୁ ସମସ୍ତେ କୁଣ୍ଠିତ। ଚାଲନ୍ତୁ ଜଣେ କାହାଙ୍କୁ ମନେ ପକେଇବା। ଦୀନବନ୍ଧୁ ଦାସ (ଟିମା)(ମଙ୍ଗୁଳି ଭାଇ) ଙ୍କୁ।
ଅଭୂତପୂର୍ବ ଚହଳ ସୃଷ୍ଟି କରିଥିଲା ଗୀତଟି ସେ ସମୟରେ। କଥାଚିତ୍ରଟି ମଧ୍ଯ ପ୍ରଭୁତ ସଫଳତା ଲାଭ କରିଥିଲା। ନିମାପଡ଼ାରେ ଥିଲା ବେଳେ ଜୟଶ୍ରୀ ହଲରେ ଦେଖିଥିବାର ମନେଅଛି। ପ୍ରଶଂସା କରି ସମ୍ବାଦ ସମ୍ପାଦକଙ୍କୁ ପତ୍ର ମଧ୍ଯ ଲେଖିଥିଲି। ବାହାରି ଥିଲା। ମାନିନୀ ଓଡ଼ିଆ କଥାଚିତ୍ର ଇତିହାସରେ ଏକ ସୁଦୃଢ଼ ମାଇଲଖୁଣ୍ଟ ନିଶ୍ଚୟ।
କହିପାରିବିନି କାରଣ ୧୯୮୮ରେ ମୁଁ ଦିଲ୍ଲୀ ଚାଲିଆସିଲି।
ପୁରୁଣା ରେଡ଼ିଓ ଗୀତ ସବୁ ଭିତରେ ରଙ୍ଗ ନୁହେଁ ସେ ଇନ୍ଦ୍ରଧନୁର ଛଳନା ଗୀତଟି ମୋର ଖୁବ୍ ପ୍ରିୟ। ସ୍ବୟଂପ୍ରଭା ମିଶ୍ରଙ୍କ କଣ୍ଠରେ ଏହି ସରଳ ସ୍ବରର ଛୋଟିଆ ଗୀତଟି ହୃଦୟକୁ ତରଳେଇ ଦିଏ। ମୂଳ ଗୀତଟି ତ ଶୁଣିବାକୁ ମିଳୁନାହିଁ। ନୂଆ କାହାର ମଧ୍ଯ ଦୟା ଦୃଷ୍ଟି ପଡ଼ୁନାହିଁ। ଅଗତ୍ୟା ମୋ ଘାଗଡ଼ା ଗଳାରେ ଯେତିକି ବଳିଛି।
ଦୂରରେ ଥାଇ ଓଡ଼ିଆରେ ଦିପଦ ଲେଖିଦେଲେ ଖୁସି ଲାଗେ। ଶହେ ବର୍ଷ ତଳେ ଓଡ଼ିଆକୁ ବଞ୍ଚେଇ ରଖିବା ପାଇଁ କେତେ ସଂଗ୍ରାମ ଚାଲିଥିଲା। ଆଜି କିନ୍ତୁ ଖୋଦ୍ ଓଡ଼ିଶା ଭିତରେ ଭାଷାଟିର ସ୍ଥିତି ବିପନ୍ନ। ଉପେନ୍ଦ୍ର ଭଞ୍ଜଙ୍କ ରଚନାକୁ କେହି ପଢ଼ିଲେନି। ଅନେକ ସୃଷ୍ଟି କାଳର ଗତି ସହ ତାଳ ଦେଇ ପାରୁନାହାନ୍ତି। ଅକ୍ଷୟ ମହାନ୍ତିଙ୍କ ଗୀତବି ଆଉଟଡ଼େଟେଡ଼ ହେବ।
ମୁଁ ଜାଣେ ଯେ ଏଠାରେ ସମସ୍ତେ ଏ ପାଖର ନହେଲେ ସେ ପାଖର ସମର୍ଥକ। ତଥାପି ଅନୁରୋଧ ଯେ ଯଦି କାହା ମନରେ କିଛି ନୂଆ ଚିନ୍ତାର ଉଦ୍ରେକ ହୁଏ ତେବେ ମୋର ଅନ୍ୟ ତେଣ୍ଡାରୁ ଯଥେଷ୍ଟ ଧାରଣା ସଂଗ୍ରହ କରି ପାରିବେ @SavitriEra। ଗଣତନ୍ତ୍ରରେ ସ୍ବାଧୀନ ଚିନ୍ତା କରିବାର ଅଧିକାର ସମସ୍ତଙ୍କର ଓ ଓଡ଼ିଆ ମାନେ ସେଥିରୁ ବଞ୍ଚିତ ହୋଇ ରହିବା ଉଚିତ୍ ନୁହେଁ।
ପୁରୁଣା ଗୀତ କହି ସବୁ ଗୁଡ଼ିକୁ ଏକାଠି କରିଦେଲେ ଚଳିବ ନାହିଁ। ମା ରୁ ଘର ବାହୁଡ଼ା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ କଥାଚିତ୍ରର ଏକ ଅଲଗା ସ୍ଥାନ। ତା ପୂର୍ବରୁ ଲୋକପ୍ରିୟ ଓ ଶ୍ରୁତିମଧୁର ଗୀତ ପ୍ରାୟ ନଥିଲା। ପରେ ଅବକ୍ଷୟ ଆରମ୍ଭ ହେଲା। ସେହି ସମୟର ରେଡ଼ିଓ ଗୀତ ଗୁଡ଼ିକ ମଧ୍ଯ ଉତ୍କୃଷ୍ଟ। ତାଛଡ଼ା, ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟର ପ୍ରଗତି ବି ସେହି ସମୟରେ କିଛି କମ୍ ନୁହେଁ।
ଦଳ ତ ମୁଁ ଗଢ଼ିଛି କିନ୍ତୁ ସମର୍ଥନ ନାହିଁ। ସମସ୍ତେ ଅଣଓଡ଼ିଆଙ୍କ ପଦସେବା କରୁଛନ୍ତି। ସ୍ବାଭିମାନ ନାହିଁ।
ବାଣୀ ଜୟରାମ ପର ଝିଅ ଘର ଭାଙ୍ଗେନା କଥାଚିତ୍ରର ଶ୍ୟାମ ପୀରତି ଗୀତଟିକୁ ଖୁବ୍ ପ୍ରଶଂସା କରିଛନ୍ତି। ଶାସ୍ତ୍ରୀୟତା ଦୃଷ୍ଟିକୋଣରୁ ଉଚ୍ଚକୋଟୀର ନିଶ୍ଚୟ କିନ୍ତୁ ଲୋକପ୍ରିୟତାର ମାପକାଠିରେ ବହୁତ ଉପରେ ବୋଲି କହି ହେବନି। ବରଂ ସେହି କଥାଚିତ୍ରର ଅନ୍ୟ ଦୁଇଟି ଗୀତ ତୁମେ ଯେତେ ଦୂରେ ଓ ଆଉ ସେ ଜହ୍ନକୁ ନ ଖୋଜିବି ଭିତରେ ମେଲୋଡ଼ିର ମାତ୍ରା ଭରପୁର।
ଓଡ଼ିଆର ଏକ ବିଶିଷ୍ଟ ଓ ମର୍ଯ୍ୟାଦା ସମ୍ପନ୍ନ ଗୀତ ଯାହା ବାରମ୍ବାର ଶୁଣିବା ପାଇଁ ଇଛା ହୁଏ। ବିନୋଦିନୀ ଦେବୀଙ୍କ ଲିଖିତ ଅକ୍ଷୟ ମହାନ୍ତିଙ୍କର ସଜଫୁଲ ଗୀତ ଏଇ କଳା ମୋର କଳଙ୍କ ନିଶ୍ଚୟ ମନେପଡେ। ଆଉ ଗୋଟିଏ ଗୀତ ହେଲା ଶ୍ୟାମାମଣି ଦେବୀଙ୍କ ନାଟକର ପ୍ରଥମ ଅଙ୍କରେ। ତାଛଡା, ତାଙ୍କ ନିଜ କଣ୍ଠରେ ଜୀବନ ଏକ ନାଟକ ଏବଂ ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ କରଙ୍କ କଳାକାର।
ପତ୍ରିକା ବଦଳରେ ଯଦି ବହି କରନ୍ତେ ତାହେଲେ ଚିରସ୍ଥାୟୀ ହୁଅନ୍ତା ଓ ଲେଖା ଓ ଲେଖକ ମାନଙ୍କର ମର୍ଯ୍ୟାଦା ବୃଦ୍ଧି ପାଆନ୍ତା।
ଶ୍ରୀରାମ ପଣ୍ଡା ଧରିତ୍ରୀରେ ରାଜେଶ ଖାନ୍ନାଙ୍କୁ ଅନୁକରଣ କରିଥିବାର ମନେହୁଏ କିନ୍ତୁ ସମୟରେ ଏକଦମ ଅମିତାଭ ବଚ୍ଚନଙ୍କ ପ୍ରତିଛବି। ଉତ୍ତମ ମହାନ୍ତି କିପରି ଭସା ମେଘ ହୋଇ ଅଭିମାନରେ ପ୍ରଥମ ପଦାର୍ପଣ କରିଥିଲେ ପ୍ରାୟ କେହି ଦେଖିନଥିବେ କିନ୍ତୁ ଲାଗୁଥିଲେ ଶାହାରୁଖ ଖାଁଙ୍କ ପରି। ମାନେ ଶାହାରୁଖ ତାଙ୍କୁ କପି କଲେ।
ଦଶ ବର୍ଷ ପୂର୍ବେ ଦିଲ୍ଲୀରେ ଦେଖା ହୋଇଥିଲା ଓ ଜଣେ ଅକପଟ ବ୍ଯକ୍ତି ବୋଲି ବୋଧ ହୋଇଥିଲେ।
ଜନ୍ମ ଓ ଶ୍ରାଦ୍ଧ ଦିବସ ବ୍ୟତୀତ, ଅନ୍ୟ ଦିନ ମାନଙ୍କରେ ମଧ୍ଯ ପ୍ରସିଦ୍ଧ ଓଡ଼ିଆ ମାନଙ୍କ ବିଷୟରେ ଆଲୋଚନା କରିବାର ଆବଶ୍ଯକତା ରହିଛି। ଖବରକାଗଜ ଓ ପତ୍ରିକାରେ ବାହାରୁଥିବା ଲେଖା ସବୁର ଲିଙ୍କଗୁଡିକୁ ଶ୍ରେଣୀଭୁକ୍ତ କରି ସାଇତିବା ପାଇଁ ପ୍ରଚେଷ୍ଟା ଦରକାର। ଏ ସବୁ ଅତି ସାଧାରଣ କଥା ଓ ସାମାନ୍ଯ ମନୋବଳ ବିନିମୟରେ ଅନେକ କିଛି କରାଯାଇ ପାରିବ।
ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ଭାବରେ ବହୁ ଲୋକଙ୍କ ପାଖରେ ଗବେଷଣାର ଭଣ୍ଡାର ରହିଛି କିନ୍ତୁ କିଛି ଗୋଟାଏ ତଥ୍ଯ ଖୋଜିଲେ ନେଟରେ ମିଳୁନାହିଁ। ସୋସାଲ୍ ମିଡ଼ିଆରେ ବହୁ ଶ୍ରମ ଓ ସମୟ ବିନିଯୋଗ ହେଉଛି କିନ୍ତୁ ସ୍ଥାୟୀ କାମ କରିବା ପାଇଁ ଉତ୍ସାହର ଅଭାବ। ଏକାଠି ମିଳିମିଶି କଣ କିଛି କରାଯାଇ ପାରିବ ନାହିଁ? ଗୋଟିଏ ସାଇଟ୍ ଆରମ୍ଭ କଲେ ନିଶ୍ଚୟ ସାହାଯ୍ୟ ସହଯୋଗ ଆସିବ।
ପରସ୍ପରକୁ ଆକ୍ଷେପ କରିବା ବଦଳରେ ଯଦି ଓଡ଼ିଆ ମାନେ ଗୋଟିଏ ନିୟମ ପାଳନ କରନ୍ତେ ଯେ ଆମେ ଅଣଓଡ଼ିଆଙ୍କ ଗୋଡ଼ାଣିଆ ହେବା ନାହିଁ ତାହେଲେ ଉତ୍କଳ ଜନନୀଙ୍କର ଯଥାର୍ଥ ସେବା ହୁଅନ୍ତା। ରାଷ୍ଟ୍ରୀୟ ଏକତା ନାମରେ ରାଜ୍ଯର ସ୍ବାର୍ଥ ଓ ସମ୍ମାନକୁ ଜଳାଞ୍ଜଳି ଦେବା ଆଦୌ ସ୍ପୃହଣୀୟ ନୁହେଁ। ନିଜ ଗୋଡ଼ରେ ନିଜେ ଛିଡ଼ା ହେବାଲାଗି ସାମର୍ଥ୍ଯ ଆସିବା ଦରକାର।

ଓଡ଼ିଆ ଓଳିଆ: ଅଭିନେତ୍ରୀ ଡା. ସୁଧାରାଣୀ ଜେନାଙ୍କ ପରଲୋକ odiaolia.blogspot.com/2023/08/blog-p…
X posts in original by Tusar Nath Mohapatra @SavitriEra Ph. 9650065636 tusarnmohapatra@gmail.com
ତୁଷାର ନାଥ ମହାପାତ୍ରଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ମୂଳ X ପୋଷ୍ଟ |

ନୂଆ ସକାଳ ଆସିବ

ଓଡ଼ିଆ ଓଳିଆ: ଅଭିନେତ୍ରୀ ଡା. ସୁଧାରାଣୀ ଜେନାଙ୍କ ପରଲୋକ odiaolia.blogspot.com/2023/08/blog-p…
X posts in original by Tusar Nath Mohapatra @SavitriEra Ph. 9650065636 tusarnmohapatra@gmail.com
ତୁଷାର ନାଥ ମହାପାତ୍ରଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ମୂଳ X ପୋଷ୍ଟ |

ମୋର ଦୁଇଟି ଅଭିଯୋଗ।
ସେବା ଶବ୍ଦଟି ନରହିଲେ ଭଲ ହୁଅନ୍ତା।
ଅଣଓଡ଼ିଆଙ୍କ ତଳେ ନରହି ଓଡ଼ିଆ ଭାବରେ ନିଜସ୍ବ ସଂସ୍ଥା ଗଠନ ହେଲେ ସମ୍ମାନ ଜନକ ହେବ।
ସାମାଜିକ ବିଧି ବ୍ଯବସ୍ଥାର ପଥ ନିର୍ଦ୍ଧାରଣ କରିବା ସହଜ କଥା ନୁହେଁ ଓ ବିଭିନ୍ନ ରାଜନୈତିକ ମତବାଦ ତଥା ନ୍ୟାୟ ପାଳିକାଙ୍କ ହସ୍ତକ୍ଷେପ ଦ୍ବାରା ବହୁ ବିବାଦୀୟ ସମସ୍ୟାର ସମାଧାନ ହେଉଛି। ତେଣୁ ଭିନ୍ନ ମତ ପୋଷଣ କରୁଥିବା ଯୋଗୁ ଅନ୍ୟକୁ ଗାଳି ଦେବା ଆଦୌ ସ୍ପୃହଣୀୟ ନୁହେଁ। ଗାଳିଦେବାଟା ଜନ୍ମଗତ ଅଧିକାର ବୋଲି ଭାବୁଥିବା ଲୋକ ନିଜର ମାନ ସାରୁଛି
ଓଡ଼ିଶା ବାହାରେ ଓଡ଼ିଆ ମାନଙ୍କର ଏକ ସୁନାମ ରହିଛି। ଓଡ଼ିଶାରେ ବି ସେହି ପ୍ରକାରର ବାତାବରଣ ରହିବା ଉଚିତ୍। ଶିକ୍ଷିତ ଲୋକମାନେ ରାଜନୈତିକ କାରଣରୁ ଭଦ୍ର ବ୍ଯବହାର ଛାଡ଼ି ଦେବା ଠିକ୍ ନୁହେଁ। ପ୍ରଥମେ ଓଡ଼ିଆ ଓ ପରେ ଅନ୍ୟ କିଛି। ଶିକ୍ଷିତ ଲୋକ ମାନେହିଁ ଏକ ସୁସଂଗଠିତ ସମାଜ ସୃଷ୍ଟି କରିବେ। ମନେ ରହୁ ଯେ ଖରାପ ହେବାଟା ସହଜ, ଭଲ ହେବା କଷ୍ଟ।
ଆଧୁନିକତାର ଯେଉଁ ସଭ୍ଯ-ସମାଜ ପରିକଳ୍ପନା ରୁପ ନେଇଛି, ସେଥିରେ ସାଧାରଣ ଲୋକଙ୍କ ପାଖରେ ହିଂସା ବା ବଳ-ପ୍ରୟୋଗର ଅଧିକାର ନାହିଁ। କିନ୍ତୁ ପ୍ରବୃତ୍ତିଟି ସମସ୍ତଙ୍କ ଭିତରେ ଲୁଚି ରହିଛି ଯାହା ମଝିରେ ମଝିରେ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରରେ ଆତ୍ମପ୍ରକାଶ କରେ। ଏଇ ଯେମିତି ଗାଳିଦେବା। ଶିକ୍ଷା ବା ସଂସ୍କାର ଦ୍ବାରା ପ୍ରବୃତ୍ତିଟି ଲୋପ କରିହେବ ନାହିଁ।
ମା ଦୁଧ ମାଗଣାରେ ମିଳିଯାଏ ବୋଲି ମଣିଷ ଜୀବନ ସାରା ସେହି ମାଗଣାରେ-ଖାଇବା ପ୍ରବୃତ୍ତିରୁ ମୁକ୍ତ ହୋଇପାରେ ନାହିଁ। ସେହି ସ୍ଥାନ ଉପରେ ଅଧିକାର ମିଳିଯାଏ ବୋଲି ସବୁ ଜାଗା ଉପରେ ରାଜା ହେବାର ଅଭିଳାଷ ସର୍ବଦା ମନ ଭିତରେ ଘାଣ୍ଟି-ଚକଟି ହେଉଥାଏ। ସମାଜ-ସେବା ବାହାନାରେ, କ୍ଷମତା-ରାଜନୀତି ଏହି ସହଜାତ-ପ୍ରବୃତ୍ତିର ଏକ ଛଦ୍ମ ଭଦ୍ର-ରୂପ ମାତ୍ର।
ବାହ୍ୟ ଘଟଣାବଳୀର ସ୍ରୋତରେ ଭାସି ନଯାଇ, ଅନ୍ତର୍ନିହିତ କାରଣ ସମୂହ ଉପରେ ଦୃଷ୍ଟିପାତ କରିବାକୁ ଶୀମା-ଶ୍ରୀଅରବିନ୍ଦ ଚେତେଇ ଦିଅନ୍ତି। ବାହ୍ୟ କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ ଦ୍ବାରା ସମସ୍ୟା ଗୁଡ଼ିକର ସମାଧାନ ହେବନାହିଁ ବୋଲି ସ୍ପଷ୍ଟ ଭାବେ ଉଲ୍ଲେଖ କରନ୍ତି। ମନୋଜ ଦାସଙ୍କ ଭଳି, ଓଡ଼ିଆ ମାନେ ଏହି ସତ୍ଯକୁ ମାନି ନେବା ଦରକାର ଯେ ଚେତନାର ବିପ୍ଳବ ହେଉ।
ସାବିତ୍ରୀ ଇରା ପାର୍ଟିର କୌଣସି ନିର୍ବାଚନ ଚିହ୍ନ ବା ଟିକେଟ୍ ବାଣ୍ଟିବା ବ୍ୟବସ୍ଥା ନାହିଁ। ଯେ କୌଣସି ନାଗରିକ ମନୋଜ ଦାସଙ୍କ ଆଦର୍ଶକୁ ଆଖି ଆଗରେ ରଖି ନିର୍ବାଚନ ଲଢ଼ି ପାରିବେ। ଅଣଓଡ଼ିଆ ମାନଙ୍କ କବଳରୁ ଓଡ଼ିଶାକୁ ରକ୍ଷା କରି ଗଣତନ୍ତ୍ର ପୁନର୍ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରିବା ପ୍ରତ୍ୟେକ ଓଡ଼ିଆର କର୍ତ୍ତବ୍ଯ। ସ୍ବାଭିମାନୀ ନେତୃତ୍ବ ଆଉ କେଉଁଠି ନାହିଁ।
ସଂସଦ ଠିକ୍ ରେ ଚାଲୁ ନଥିବା ବେଳେ ଏ ସବୁକୁ ଲୋକ ସଂସଦ ବୋଲି ଧରି ନିଆଯାଉ। ଗଣତନ୍ତ୍ରରେ କଥାବାର୍ତ୍ତା ହିଁ ସବୁଠାରୁ ବଡ଼ ମୂଲ୍ଯବାନ।

ସେଇଟା ଭାରତୀୟ ସମ୍ବିଧାନର ଦୋଷ। କାହିଁକି ସେମାନେ ଆମେରିକାର ଉଦାହରଣକୁ ଗ୍ରହଣ କଲେନାହିଁ ତାହାର କାରଣ ଥିବ।
ଆମେରିକାରେ ଦୁଇ ଥରରୁ ଅଧିକ କ୍ଷମତାରେ ନରହିବାର ସାମ୍ବିଧାନିକ ବ୍ଯବସ୍ଥା ଅଛି।
ସେଇଟା ନିର୍ବାଚନ କମିଶନର ଓ ରାଜ୍ଯପାଳଙ୍କ ଦୋଷ। ସେମାନେ ବସେଇଛନ୍ତି। ଲୋକଙ୍କର ଦୋଷ। ସେମାନେ ମୁଣ୍ଡରେ ବସେଇଛନ୍ତି। ଜଣେ ନିଜେ ଚାହିଁଲେ କ୍ଷମତାରେ ରହି ପାରିବ ନାହିଁ।
ଗଣତନ୍ତ୍ରରେ ମୁଖ୍ଯମନ୍ତ୍ରୀ ହିଁ ରାଜା। ତାଙ୍କର ରାଜନୈତିକ ସୁବିଧା ଅନୁଯାୟୀ ସେ କାର୍ଯ୍ୟ କରିବେ।
ରାଜତନ୍ତ୍ର ସହିତ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ତୁଳନା ମୋର ଉଦ୍ଦେଶ୍ଯ ନୁହେଁ। ଏକ ଉପମା ସଦୃଶ। ହଁ, ସେଥିପାଇଁ ଏଜି ମହାଶୟ ଅଛନ୍ତି।
ସବୁ ଦଳର ନେତୃତ୍ବରୁ ଅଧାଓଡ଼ିଆ ଓ ଅଣଓଡ଼ିଆ ନେତାଙ୍କୁ ବହିଷ୍କାର କରିବା ପାଇଁ ଓଡ଼ିଆ ମାନେ ଏକାଠି ହୁଅନ୍ତୁ। ବାପା, ବୋଉ, ସ୍ବାମୀ, ବା ସ୍ତ୍ରୀ ଅଣଓଡ଼ିଆ ହେଲେ ତାଙ୍କୁ ଅଧାଓଡ଼ିଆ କୁହାଯିବ। ଖାଣ୍ଟି ଓଡ଼ିଆ ମାନେ ଓଡ଼ିଶାର ଶାସନ ଡୋରି ହାତକୁ ନେବା ପାଇଁ ସମୟ ଆସିଛି। ଯେଉଁମାନେ ବୁଝି ନବୁଝିବା ପରି ବାହାନା କରିବେ ତାହା ବିଶ୍ବାସଘାତକତା।
ସେପଟେ ଅଧାଓଡ଼ିଆ ଓ ଏପଟେ ଅଧାଓଡ଼ିଆ। ତୁ ତ ... ଧୋଇବା?
ନିର୍ବାଚନ ପାଖେଇ ଆସୁଛି। କୋଉ ଗଠବନ୍ଧନରେ ଯୋଗ ଦେବେ ସ୍ପଷ୍ଟ ହୋଇଗଲେ ଭଲ।
ସର୍ବଭାରତୀୟ ନିଶାରେ ବିଭୋର ହୋଇ ଯେଉଁମାନେ ଅଣଓଡ଼ିଆ ଏବଂ ଅଧାଓଡ଼ିଆ ମାନଙ୍କର ବଚସ୍କର ସାଜିଛନ୍ତି, ସେମାନଙ୍କର ଓଡ଼ିଶା ପାଇଁ ପାଟିତୁଣ୍ଡ କୁମ୍ଭୀର କାନ୍ଦଣା ମାତ୍ର। ରାଜ୍ୟ ବାହାରର ସମସ୍ୟା ରାଜ୍ଯ ଭିତରକୁ ନଆଣି ଓଡ଼ିଆ ମାନଙ୍କର ନିଜ ସମସ୍ୟା ଗୁଡ଼ିକ ଉପରେ ସଙ୍କେନ୍ଦ୍ରୀତ ହେଲେ ଲୋକପ୍ରିୟତା ହାସଲ କରିବାରେ ଅସୁବିଧା ହୁଅନ୍ତା ନାହିଁ।
ହଁ, ମୁଁ ସମସ୍ତଙ୍କ ସମର୍ଥନ ମାଗୁଛି।
twitter.com/NathTusar/stat…
ଅଣଓଡ଼ିଆ ନେତା ଓ ବକ୍ତାଙ୍କୁ ଆଦର ଅଭ୍ଯର୍ଥନା କରିବାଟା ଗୋଟାଏ ଘତ ହେଇ ଗଲାଣି। ଅଣଓଡ଼ିଆ ବଡ଼ବଡ଼ୁଆଙ୍କ ସହ ଫଟୋ ବା ଭିଡ଼ିଓ ମିଡ଼ିଆରେ ଦୌଡ଼େଇ ନିଜର ସପ୍ତପୁରୁଷ ଉଦ୍ଧାର ପାଇଗଲେ ବୋଲି ଥୋକେ ବିବେଚନ କରୁଛନ୍ତି। କାହାରିକୁ ଲଜ୍ଜା ନାହିଁ। କାହାରି ବିବେକ ତିଳେମାତ୍ର ବାଧା ଦେଉନାହିଁ। ସମସ୍ତଙ୍କର ସ୍ବାଧୀନତା ରହିଛି କିନ୍ତୁ ସ୍ବାଭିମାନ?
ସମସ୍ତେ ବେଣ୍ଟ କହୁଛନ୍ତି କିନ୍ତୁ ମୁଁ କରିଛି ତେଣ୍ଡା। @theUnfading
ଦୃଶ୍ଯାଂଶ
Can be some scenes; a variation of ସାରାଂଶ।
ଟ୍ରେଲର ଗୋଟିଏ ଶବ୍ଦ। ତେଣୁ ଛୋଟ ହେଲେ ଭଲ।
ଝଲକ ଶବ୍ଦଟି ବହୁ ପ୍ରଚଳିତ ଓ ବିଭିନ୍ନ ପରିପ୍ରେକ୍ଷୀରେ ବ୍ଯବହୃତ ହୁଏ। ଟେକନିକାଲ ଭାବ ସକାଶେ ଟିକେ ନିଛକତା ଦରକାର। ଆଗରୁ ପ୍ରଚଳନ ନ ଥିଲେ ଭଲ। ଟିଜର ପାଇଁ ଟିକିଏ ଚୁମୁଟିବା ଭଳି ଭାବ ରହିଲେ ଭଲ ହେବ ବୋଲି ମୁଁ ଭାବୁଛି।
ବଙ୍ଗଳାରେ উঁকিঝুঁকি
ଓଡ଼ିଆରେ ଉଙ୍କିତା ହେଲେ ଚଳିବ। ନୂଆ ଓ ଅନନ୍ୟ।
ନିମ୍ନ ଉଦାହରଣରୁ ସ୍ପଷ୍ଟ ହେବ ଯେ ଉଙ୍କିର ଅର୍ଥ ବିଜୁଳି ମାରିବା ପରିବି ହୋଇପାରେ।
[ଏହି ଫିଲ୍ମଟିକୁ ନେଇ ଅନେକ ପ୍ରଶ୍ନ ଦର୍ଶକଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଉଙ୍କି ମାରୁଛି ।] [ମନରେ ଅସୁମାରୀ ଭାବନା ଉଙ୍କି ମାରୁଛି ।]
ଚିମୁଟିବା ଅର୍ଥରେ ତ କିଛି ମିଳିଲା ନାହିଁ କିନ୍ତୁ ଯେହେତୁ ଟିକେ ଚିଡ଼େଇବାର ଇଙ୍ଗିତ ରହିଲେ ଯଥାର୍ଥ ହେବ, ଖୁଞ୍ଚିକା ଶବ୍ଦଟି ବେଶୀ ଭଲ ନଶୁଭୁଥିଲେ ମଧ୍ଯ ଉପଯୁକ୍ତ।
ରାଜକିଶୋର ରାୟ - ମାଳବିକା ରାୟ
ଅର୍ଥ ରଥ ଟାଣିବା ପରଠାରୁ ଅନ୍ୟ କାହାରି ଅର୍ଥ ରହିଲା ନାହିଁ। ସରକାର ବା ମିଡ଼ିଆକୁ ଉପଦେଶ ଦେବା ତେଣୁ ନିରର୍ଥକ। ଜୀବନକୁ ସାର୍ଥକ କରିବାର ଏକମାତ୍ର ରାସ୍ତାଟି ମନୋଜ ଦାସ ଦେଖେଇ ଦେଇ ଯାଇଛନ୍ତି। ଖାଲି ତାଙ୍କ ସାହିତ୍ୟ ପଢ଼ି ଗଦଗଦ୍ ହେଲେ ଚଳିବ ନାହିଁ। ଶ୍ରୀମା ଶ୍ରୀଅରବିନ୍ଦଙ୍କ ରଚନାବଳୀରୁ ପ୍ରେରଣା ନେବାକୁ ପଡ଼ିବ। ରଥକୁ ଚେତନା ଟାଣିବ।
Because X reminds the obvious!
କୁଲା ଢାଉଁ ଢାଉଁ
ମୁଖ୍ଯମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କୁ ଆର୍ଥିକ ବା ଶାସନକଳ ଦିଗରୁ ସମାଲୋଚନା କରିବା ମୂଲ୍ଯହୀନ। କେବଳ ଓଡ଼ିଆ ମନ୍ତ୍ର ହିଁ ସରକାର ପରିବର୍ତ୍ତନ କରିପାରିବ। ଜାତୀୟ ଦଳଗୁଡ଼ିକ ଅଣଓଡ଼ିଆଙ୍କ ଦ୍ବାରା ପରିଚାଳିତ। ତେଣୁ ଆଞ୍ଚଳିକ ଭାବର ନାବରେ ବସି ଆଗକୁ ଯାଇହେବ। ପୁରୁଣା ନେତାମାନେ ଦୁର୍ନୀତିଗ୍ରସ୍ତ। ନୂଆ ପ୍ରତିଭା ମାନଙ୍କୁ ନେଇ ସାବିତ୍ରୀ ଇରା ପାର୍ଟି ଲଢ଼ିବ।
ପକ୍ଷୀ ଶାବକଟିଏ ଖଣ୍ଡିଉଡ଼ା ଦେଲାବେଳକୁ ଦୂରରୁ ତାହା ସାମ୍ବାଦିକ ମାନଙ୍କ ଆଖିରେ ପଡ଼ିବା କଥା କିନ୍ତୁ ଏବେ ସେମାନେ ନିଜକୁ ଭିଆଇପି ଏବଂ ସର୍ବଜ୍ଞ ବୋଲି ପ୍ରମାଣିତ କରିବାରେ ଏତେ ବ୍ଯସ୍ତ ଯେ ଛୋଟମୋଟ ଜିନିଷ ପ୍ରତି ତାଙ୍କର ଦୃଷ୍ଟି ନାହିଁ। ବର୍ତ୍ତମାନର ଦଳ ମାନେ ଓଡ଼ିଶା ଓ ଓଡ଼ିଆର ରକ୍ଷା କରିବାକୁ ଅକ୍ଷମ। ତେଣୁ ନୂତନତ୍ବର ସନ୍ଧାନ ହେଉ।

ଅଣଓଡ଼ିଆଙ୍କ-କିଙ୍କର ମାନଙ୍କ ପ୍ରତି
ଉଠ କିଙ୍କର ଶୁଣ ଓଡ଼ିଶାର ଆତ୍ମା କାନ୍ଦୁଛି ଆଜି
ଭାଗ୍ୟ ତାହାର ଟେକି ଦିଅନାହିଁ ପରହାତେ ଅଣହେଜି
ଓଡ଼ିଆ ଭାବରେ ନିଜର ମହତ ନିଜେ ରଖିବାକୁ ଶିଖ
ପର ପାଦ ସେବା ଯେତେ କଲେ ମଧ୍ଯ କେବେ ମିଳିବନି ସୁଖ
କଙ୍କାଳରୁ ଉଠି କେତେ ଉଡ଼ିଲଣି ତୁମେ ଉଡ଼ାଜାହାଜରେ
ତଥାପି କାହିଁକି ଲାଳସା ତୁମର କାହା କିଙ୍କର ହେବାରେ?

ରାଜନୀତିରେ ଧର୍ମକୁ ଫେଣ୍ଟି ଲୋକଙ୍କୁ ନିଶା-ସରବତ ପିଏଇବା ବନ୍ଦହେଉ। ଅନ୍ୟ ଇଙ୍ଗିତରେ ଚାଲିବା ପରିବର୍ତ୍ତେ ନିଜ ବୁଦ୍ଧି ଖଟେଇବା ପାଇଁ ସୁଯୋଗ ମିଳୁ। ହିନ୍ଦୀକୁ ପ୍ରାଧାନ୍ଯ ନଦେଇ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ଓ ସଂସ୍କୃତିର କିପରି ଉତ୍ଥାନ ହୋଇପାରିବ ସେଥିପାଇଁ ଉଦ୍ୟମ ହେଉ। ଅଣଓଡ଼ିଆ ମାନଙ୍କୁ ହର୍ତ୍ତା, କର୍ତ୍ତା, ଦୈବ ବିଧାତା ଜ୍ଞାନ କରିବା ଅନ୍ତ ହେଉ।
କିଙ୍କର ମାନଙ୍କ ଦୁର୍ଦ୍ଦଶା
ସେମାନଙ୍କ ଠାରୁ କି ଆଶା?
ଓଡ଼ିଆ ଲୋକଙ୍କୁ ସମ୍ମାନ ନଦେଇ ଅଣଓଡ଼ିଆଙ୍କ ପଛରେ ଗୋଡେ଼ଇବାର ବ୍ଯାକୁଳତା ହୀନମନ୍ୟତାର ପରିଚାୟକ। ଓଡ଼ିଆ ସ୍ବାଭିମାନକୁ ନେଇ ପ୍ରକୃତ ରାଜନୀତି ଆଜି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ହୋଇନାହିଁ। ଏପରିକି କୌଣସି ଲୋକ କ୍ଷମତା ଅଧିକାର କରିବାର ସ୍ବପ୍ନ ମଧ୍ଯ ଦେଖିପାରୁନାହିଁ। ସାବିତ୍ରୀ ଇରା ପାର୍ଟି ଏହି ଅବସ୍ଥାର ପରିବର୍ତ୍ତନ ଆଣିବ ଓ ଓଡ଼ିଆଙ୍କ ମନୋବଳ ବଢ଼ାଇବ।
ନିର୍ବାଚନରେ ଶାସକ ଦଳ ବିରୁଦ୍ଧରେ ପ୍ରତି ସ୍ଥାନରେ ଜଣେ ଲେଖାଁଏ ପ୍ରାର୍ଥୀ ରହିଲେ ହିଁ ତାଙ୍କୁ ହରେଇବାର ସମ୍ଭାବନା ରହିଛି କିନ୍ତୁ ଅଣଓଡ଼ିଆଙ୍କ ଜାଗିରଦାରୀରେ ଚାଲୁଥିବା ଜାତୀୟ ଦଳଗୁଡ଼ିକ ତାଙ୍କର ଆଖଡ଼ାବାଜି କରିବେ। ସେଥିରୁ ମୁକ୍ତିପାଇ ଓଡ଼ିଆ ମାନେ ଏକଜୁଟ ହେଲେ ଓ କେବଳ ଓଡ଼ିଆ ସ୍ବାଭିମାନ ଭିତ୍ତିରେ ନିର୍ବାଚନ ଲଢ଼ିଲେ ଯାଇଁ ଜିତିବେ।
ମୋର ଅନୁଗାମୀ ସଂଖ୍ଯା ଖୁବ୍ କମ୍। ତେଣୁ ଓଡ଼ିଆ ମାନେ ଏକାଠି ହେବା ପାଇଁ ମୋର ନିବେଦନ କିପରି ସମସ୍ତଙ୍କ ପାଖରେ ପହଞ୍ଚିବ ସେ ଦାୟିତ୍ୱ ଆପଣ ମାନଙ୍କର। ତାଛଡା ନିଜର ମତାମତ ଦେଇ ସମର୍ଥନ ପ୍ରକଟ କରିବାକୁ ମଧ୍ଯ ଅନୁରୋଧ। ଉପଯୁକ୍ତ ଯୁକ୍ତି ସହ ବିରୋଧ କଲେ ମଧ୍ଯ କ୍ଷତି ନାହିଁ। ଓଡ଼ିଶାର ସ୍ବାର୍ଥ ଓ ସମ୍ମାନ ନିମନ୍ତେ ସବୁ ପ୍ରକାରର ଉଦ୍ଯମ ଭଲ।
ମୁଁ ବର୍ତ୍ତମାନ ଯେଉଁ ରାଜନୈତିକ ବିକଳ୍ପ ନିର୍ମାଣ କରିଛି ତାହା ଓଡ଼ିଶା ଇତିହାସରେ ଅଭୁତପୂର୍ବ। ଏହା ଏକ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ନୂତନ ଉଦ୍ଯମ ଓ ଏହା ପଛରେ ଭାଙ୍ଗିବା, ଗଢ଼ିବା, ବା ଛାଡ଼ିବାର କୌଣସି କାହାଣୀ ନାହିଁ। ରାଜନୀତି ଯେ ଲୋକମାନଙ୍କ ହାତରେ, ନେତାଙ୍କ ହାତରେ, ନୁହେଁ, ଏହା ପ୍ରମାଣ କରି ଦେଖେଇବାକୁ ହେବ। ଗଣତାନ୍ତ୍ରିକ ଧାରା ଠିକରେ ଚାଲିବ।
ବିଭିନ୍ନ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମରେ ଆମେ ଓଡ଼ିଆ ଶୀର୍ଷକରେ ଭଲ ଭଲ ଗୀତ ଶୁଣିବାକୁ ମିଳେ ଓ ମନ ମଧ୍ଯ ଗର୍ବରେ ଫୁଲି ଉଠେ। କିନ୍ତୁ ରାଜନୀତିକୁ ଆସିଲେ ଓଡ଼ିଆ ମାନେ ଅଣଓଡ଼ିଆଙ୍କ ପଦଲେହନ। ଆଉ ସେହିମାନେ ଚ୍ଯାନେଲରେ ବସି ନାକ ଫୁଲାଇ ଯେଭଳି ଗର୍ଜନ ତର୍ଜନ କରନ୍ତି ଦେଖିକି ହସ ଲାଗେ, ଲଜ୍ଜା ଲାଗେ, ଓ ଦୟା ବି ଲାଗେ। ସ୍ବାଭିମାନ ସହ ବଞ୍ଚିବା ପାଇଁ ଶିଖ!
ଥଟ୍ଟା ତାମସା ଚାଲୁ, ମନା ନାହିଁ କିନ୍ତୁ ମୂଳ ପ୍ରଶ୍ନଟିକୁ ଆଡ଼େଇ ଦେଲେ ଚଳିବ ନାହିଁ। ଆମେ ନିଜ ଗୋଡ଼ରେ ନିଜେ ଛିଡ଼ା ନହୋଇ କାହିଁକି ଅଣଓଡ଼ିଆଙ୍କ ଦୟାର ପାତ୍ର ହୋଇ ରହିବୁ ତାର ଯଥାଯଥ ଉତ୍ତର ଆସିବା ଦରକାର। ତାନହେଲେ ଖାଲି ବେକାରରେ ଭଡ଼ ଭଡ଼ ହେବାର ମୂଲ୍ଯ କିଛି ନାହିଁ। ଏହି ବାବଦରେ ଅନୁତାପ ଜଣାଇବା ପାଇଁ ସମସ୍ତଙ୍କ ବିବେକ ଦଂଶନ କରୁ।
ହଁ ଠିକ୍ କଥା। ସେହିପରି ତାମିଲନାଡ଼ୁ ଓଡ଼ିଶାରୁ କିଛି ଗ୍ରହଣ କରିଥିବାର ମନେଅଛି କି? ଉପେନ୍ଦ୍ର କୁମାର କର୍ଣ୍ଣାଟକରେ ଥିଲେ।
ବର୍ତ୍ତମାନ ସେକଥା ଆଲୋଚନା କରିବାର ସମୟ ଆସିନି। ଯେତେବେଳେ ଲୋକେ ଚାହିଁବେ ହେବ। ଭାବିକି ଖୁସି ହେବାରେ କ୍ଷତି କିଛି ନାହିଁ। ମଣିଷ ଭାବନା ଭିତରେ ମଧ୍ଯ ବହୁତ ଶକ୍ତି ଲୁଚି କରି ଥାଏ।
ନିର୍ବାଚନ ପାଞ୍ଚ ବର୍ଷରେ ଥରେ ଆସେ। ବୃଥା ସମାଲୋଚନାରେ ଶ୍ରମ ଓ ସମୟ ନଷ୍ଟ ନକରି ଗୋଟିଏ ନୀତି ମାନିଲେ ବିଜୟ ସୁନିଶ୍ଚିତ। ଅଧାଓଡ଼ିଆ ମୁଖ୍ଯମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କୁ ବିତାଡ଼ିତ କରି ଜଣେ ଖାଣ୍ଟିଓଡ଼ିଆ ନାଗରିକଙ୍କୁ ଶାସନ ଭାର ଅର୍ପଣ କରିବା ଆମର ଲକ୍ଷ୍ଯ। ପ୍ରତ୍ୟେକ ଓଡ଼ିଆ ଯଦି ସଚ୍ଚୋଟ ଭାବେ ଏହି ନିୟମଟି ପାଳନ କରନ୍ତି ତେବେ ଅଣଓଡ଼ିଆ ଚିତପଟାଙ୍ଗ୍।
ରାସ୍ତାରେ ଖାଲ ଖମା ହେଲେ କାହିଁରେ କଣ ତତ୍ପରତା। ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ଅଭିଯୋଗ ଦାଖଲ। କିନ୍ତୁ ଭୋଟ ଦେଲାବେଳକୁ ଚୁପଚାପ୍ ଯାଇ ଅଣଓଡ଼ିଆ ଦଳକୁ ଦେଇ ଆସିବେ। ପୁଣି ଯୋଉ ଗର୍ବ! ସ୍ବାଭିମାନ ଯାକ କୁଆଡ଼େ ସବୁ ପୋଡ଼ିପାଡ଼ି ଗଲା ଭଗବାନ ଜାଣନ୍ତି! ଭିତରେ ସିଆଡ଼େ ସଲାସୁତର ମାର୍କ ଦିଆ ସରିଲାଣି। ଏଠି କିନ୍ତୁ ପଞ୍ଝାଏ ଆମକୁ ଭକୁଆ ବନେଇବାରେ ବ୍ଯସ୍ତ।
ଅଧାଓଡ଼ିଆ ଓ ଅଣଓଡ଼ିଆଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ମୋର ଅଭିଯାନର କିଛି ପ୍ରଭାବ ପଡ଼ୁଅଛି ବୋଲି ମନେ ହେଉଛି। ତାର ଲାଭ ଯଦି କେଉଁ ବଲି-କା-ବକରା ଭାଗରେ ପଡ଼ିଲା ତାହା ଦୁଃଖଦ। ସେ ଯାହା ହେଉ, ଆମର ପ୍ରାଥମିକତା ହେଉଛି ପ୍ରତ୍ଯେକ ନିର୍ବାଚନ ମଣ୍ଡଳୀ ସ୍ତରରୁ। ଗଣତନ୍ତ୍ରର ମୂଳ ହେଲା ସେଇଠି। ନିଜ ଲୋକପ୍ରିୟତା ବଳରେ ଯିଏ ଜିତିବ ସିଏ କିଣା ଚାକର ହେବନାହିଁ।
ସ୍ବାଭିମାନ ଗଛରେ ଫଳେ ନାହିଁ କି ସ୍ବର୍ଗରୁ ଗଳେ ନାହିଁ। ନିଜ ହୃଦୟ ମଧ୍ଯରେ ଜାଗ୍ରତ କରିବାକୁ ହୁଏ। ସେମିତି ତ ଦେଖିବାକୁ ଗଲେ ଏହା ସହଜାତ କିନ୍ତୁ ସାମାଜିକ ପରିସ୍ଥିତିରେ ଉପୁଜୁଥିବା ହୀନମନ୍ୟତାର ପ୍ରାବଲ୍ୟ ଯୋଗୁ ଆଛନ୍ନ ହୋଇଯାଏ। ପ୍ରତ୍ୟେକ ଓଡ଼ିଆର କର୍ତ୍ତବ୍ଯ ହେଉଛି ଅଣଓଡ଼ିଆଙ୍କ ଦ୍ବାରା ପରିଚାଳିତ ଦଳକୁ ଭୋଟ ନଦେଇ ଓଡ଼ିଆଙ୍କୁ ଦେବା।
ଏକ ବିକଳ୍ପ ଅଭାବରୁ ଲୋକ ମୁଖ୍ଯମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କୁ ସମର୍ଥନ କରିବାକୁ ବାଧ୍ଯ ହୋଇଥିଲେ। କିନ୍ତୁ ଅଧାଓଡ଼ିଆ ଓ ଅଣଓଡ଼ିଆଙ୍କ ଶାସନ କରିବା ଯୁଗ ଶେଷ ହୋଇଗଲା। ଓଡ଼ିଆମାନେ ନିଜ ଭାଗ୍ଯଡ଼ୋରି ନିଜ ହାତରେ ରଖିବା ପାଇଁ ସଙ୍କଳ୍ପ ନେଲେଣି। ଆଉ ଏକଛତ୍ରବାଦ ଚଳିବ ନାହିଁ। ଗଣତାନ୍ତ୍ରିକ ପଦ୍ଧତିରେ ଲାଗି ଯାଇଥିବା ଜଙ୍କକୁ ଘଷି ରଗଡ଼ି ସଫା କରିବାକୁ ପଡ଼ିବ।
ଯଦି ଆପଣମାନେ ଚାହୁଁଛନ୍ତି ଯେ ମୁଖ୍ଯମନ୍ତ୍ରୀ ଆଉ ପାଞ୍ଚବର୍ଷ ଶାସନ କରନ୍ତୁ ତେବେ କିଛି କରିବା ଦରକାର ନାହିଁ। କିନ୍ତୁ ଯଦି ପରିବର୍ତ୍ତନ ଚାହାନ୍ତି ତାହେଲେ ମୋତେ ସ୍ପଷ୍ଟ ଭାବେ ସମର୍ଥନ କରିବାକୁ ପଡ଼ିବ। କାରଣ କାର୍ଯ୍ୟ ଅନେକ। ସମଗ୍ର ରାଜ୍ଯରେ ଏକ ଗଣତାନ୍ତ୍ରିକ ମନୋଭାବର ବାତାବରଣ ସୃଷ୍ଟି କରିବାକୁ ବହୁ ପ୍ରକାରର ପଦକ୍ଷେପ ନେବାକୁ ହେବ।
ଓଡ଼ିଆ ମାନଙ୍କ ଭୋଟକୁ ଭାଗଭାଗ କରି ଯେଉଁମାନେ ମୁଖ୍ଯମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କୁ ଲଗାତାର କ୍ଷମତା ହାସଲ କରିବାରେ ସାହାଯ୍ୟ କରି ଆସିଛନ୍ତି ସେମାନେ ଅନୁତାପ କରିବା ଉଚିତ। ଏଥରକ ସେ ପ୍ରକାରର ମାଙ୍କଡ଼ାମୀ କରିବାରୁ କ୍ଷାନ୍ତ ରହିଲେ ଭଲ। ଓଡ଼ିଆ ସ୍ବାଭିମାନ ସହ କୌଣସି ପ୍ରକାରର ସାଲିସ୍ କରାଯିବ ନାହିଁ। ଓଡ଼ିଆ ଏଜାଠି ହେଲେ ଅଣଓଡ଼ିଆଙ୍କ ପ୍ରାଧାନ୍ୟ ସରିବ।
ସମସ୍ତେ କେବେ ରାଜି ହେବେ ନାହିଁ କିନ୍ତୁ ମୋର ଇଛା ଯେ ଓଡ଼ିଆ ଲିପିକୁ ବିକୃତ କରାନଯାଉ। କଳା ଓ କାଲିଗ୍ରାଫିର ନିଜସ୍ବ ମହତ୍ତ୍ବ ରହିଛି କିନ୍ତୁ ଗୋଲାକାର ଓ ଡଉଲ ଡାଉଲ ଏତେ ସୁନ୍ଦର ଲିପିକୁ ବିଭିନ୍ନ ବଙ୍କା ଢଙ୍କା ଢଙ୍ଗରେ ଲେଖିବା ତାହା ପ୍ରତି ଅନ୍ଯାୟ। ତେଣୁ ସବୁଠାରୁ ଗୋଲାକାର ହୋଇଥିବା ଫଣ୍ଟକୁ ମାନକ ଭାବରେ ସ୍ବୀକୃତି ମିଳିବା ଆବଶ୍ଯକ।

ନୂଆ ସକାଳ ଆସିବ
ଓଡ଼ିଆ ଓଡ଼ିଆକୁ ଭୋଟ ଦେବ
ଅଣଓଡ଼ିଆଙ୍କ ପଛରେ
ଆଉ ଗୋଡ଼ାଇବ ନାହିଁ।
ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ଓ ସଂସ୍କୃତି
ପାଇବ ନୂଆ ଜୀବନ
ବିଶ୍ବ ଦରବାରରେ
ଅର୍ଜିବ ଭୂରି ଭୂରି ସମ୍ମାନ।
ଶହେ ବର୍ଷର
ଅବହେଳା ଅଣଦେଖା
ଏବଂ ତାତ୍ସଲ୍ଯର
ନେବ ପ୍ରତିଶୋଧ।
ଆଜିଯାଏ ସବୁଦଳ
ଥିଲା ଅଣଓଡ଼ିଆଙ୍କର
ପ୍ରଥମ ସୁଯୋଗ ଏହି
ଏକ ଓଡ଼ିଆ ଦଳର।
ଭୋଟ: ୨୦୨୪
#ନୂଆସକାଳଆସିବ।

ରାଜା ରାଜୁଡ଼ା ଶାସନ ତଥା ଇତିହାସ ପ୍ରତି ବୀତସ୍ପୃହ ହେବା। ଧର୍ମାନୁଷ୍ଠାନ ଓ ସାମାଜିକ ଉତ୍ସବ ପାଳନକୁ ରାଜନୀତିରୁ ଅଲଗା ରଖିବା। ରାଜ୍ଯବାସୀଙ୍କୁ କୌଣସି ଗୋଟିଏ ଦେବତାଙ୍କ ଭକ୍ତ ହିସାବରେ ସମ୍ବୋଧନ କରିବା ନାହିଁ। ଅଣଓଡ଼ିଆ ରାଜନୈତିକ ନେତାଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଆମେ ବିଷୋଦଗାର କରୁଛେ କିନ୍ତୁ ସାମାଜିକ କିମ୍ବା ଅର୍ଥନୈତିକ ସ୍ତରରେ ଆଦୌ ନୁହେଁ।
ଓଡ଼ିଆ ସ୍ବାଭିମାନକୁ କେନ୍ଦ୍ରରେ ରଖିବାରେ ସାବିତ୍ରୀ ଇରା ପାର୍ଟି ହେଉଛି ପ୍ରଥମ। ସବୁ ଓଡ଼ିଆ ସମର୍ଥନ କଲେହିଁ ଏହା ସଫଳ ହେବ ନହେଲେ ଯେଉଁ ତିମିରେକୁ ସେଇ ତିମିରେ। ଇତି ମଧ୍ଯରେ ଗଣତନ୍ତ୍ର କଣ ପ୍ରାୟ ସମସ୍ତେ ଭୁଲି ଯାଇଛନ୍ତି। ମିଡ଼ିଆ ଯେମିତି ଚାଲିଛି ତାକୁ ଠିକ୍ ବୋଲି ଧରି ନେଇଛନ୍ତି। କିନ୍ତୁ ବହୁ ଜିନିଷରେ ଆମୂଳଚୁଳ ପରିବର୍ତ୍ତନ ହେବ।
ନିକଟରେ ଦେବଦତ୍ତ ପଟ୍ଟନାୟକଙ୍କୁ ଅଣଓଡ଼ିଆ ମାନେ ଛଳ କୌଶଳରେ ଲାଞ୍ଛନା କଲେ। ଆମେ ତାଙ୍କ ମତାମତ ସହ ସମ୍ମତ ହେଉ ବା ନହେଉ ଜଣେ ଓଡ଼ିଆ ହିସାବରେ ଯେଉଁ ସମର୍ଥନ ପାଇବା କଥା ସେ ପାଇଲେ ନାହିଁ। ସେହିପରି ଜଣେ ପ୍ରସିଦ୍ଧ ମହିଳାଙ୍କର ଗର୍ଭାବସ୍ଥାକୁ ନେଇ ଯେଉଁ ନିମ୍ନ ଧରଣର ସମାଲୋଚନା କରାଯାଉଛି ତାହା ଉତ୍ତମ ଶିକ୍ଷା ଓ ସଂସ୍କାରର ଲକ୍ଷଣ ନୁହେଁ।
ଶହେ ବର୍ଷ ତଳେ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାକୁ କେନ୍ଦ୍ର କରି ଯେଉଁ ଆନ୍ଦୋଳନ ଚାଲିଥିଲା ସେଥିରେ ବହୁତ ଯୁଗପୁରୁଷମାନେ ଆହୂତି ପ୍ରଦାନ କରିଥିଲେ। ଫଳତଃ ଆଧୁନିକତାକୁ ଆମନ୍ତ୍ରଣ ପୂର୍ବକ ଏକ ନୂତନ ଚିନ୍ତାବିନ୍ୟାସ ସୃଷ୍ଟି ହୋଇଥିଲା ଯାହା ପ୍ରାଚୀନ ପରମ୍ପରା ଠାରୁ ବହୁ ପରିମାଣରେ ଭିନ୍ନ। ତାକୁ ଆମେ ଓଡ଼ିଆତ୍ୱ ବୋଲି କହିପାରିବା ଓ ତାର ରକ୍ଷା ଓ ପୋଷଣ ଜରୁରୀ।
କଥାରେ ଅଛି ପେଟ ପୋଷ ନାହିଁ ଦୋଷ। ଧର୍ମକୁ ଆଶ୍ରୟ କରି ଯେଉଁ ଶିଳ୍ପ ଓ ଅର୍ଥନୈତିକ କାର୍ଯ୍ୟକଳାପ ଚାଲିଛି ତାର ରୋଜଗାର ଯୋଗାଇବା ଦିଗରେ ମହତ୍ତ୍ବ ବହୁତ। ଦ୍ବିତୀୟରେ କଳାର ଅବଦାନ ଅକଳନୀୟ। ନବରସର ଫୁତ୍କାର ଭିତରୁ ପରମରସ ଆଡ଼କୁ ଅଗ୍ରସର ହେବାର ସମ୍ଭାବନା ଆଦୌ ବିଚିତ୍ର ନୁହେଁ। ତୃତୀୟରେ କିଶୋର ବୟସରେ ମନସ୍ତାତ୍ତ୍ୱିକ ପରିପକ୍ୱତା ପାଇଁ ସହାୟକ।

Thursday 21 September 2023

୧୮୯୬ରେ ଗ୍ରିୟରସନ୍ ଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ଭାଷା ସର୍ବେକ୍ଷଣ ଯୋଗୁ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ଭାଷୀ ଅଞ୍ଚଳ ଚିହ୍ନଟ କରାଗଲା

ଜ୍ଞାନ-ବିଜ୍ଞାନ ଓ ଈଶ୍ବର ବିଶ୍ୱାସ

ଲକ୍ଷ୍ମଣ ସାହୁଙ୍କ ନିୟମିତ ସ୍ତମ୍ଭ ଏବେ ସମଗ୍ର ଭାରତବର୍ଷ ପାଇଁ ଏକ ପରୀକ୍ଷାର ଦିନ ! ସାରା ବିଶ୍ୱରେ ନିଜ ଗୌରବ ଗରିମାକୁ ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରିବାର ଏକ ସ୍ଵର୍ଣ୍ଣିମ ଅବସର ! ଚାରିବର୍ଷ ତଳେ ଅଳ୍ପକେ ବିଫଳ ହୋଇଥିବା ଏକ ପ୍ରକଳ୍ପର ପୁନଃ ପ୍ରୟାସ ! ଭାରତୀୟ ମହାକାଶ ଗବେଷଣା ସଂସ୍ଥା ବା ଇସ୍ରୋ…

ଆଲୁଅ ତା’ର କି ମନୋହର

ଲକ୍ଷ୍ମଣ ସାହୁଙ୍କ ନିୟମିତ ସ୍ତମ୍ଭ ବୟସ ବଢ଼ିବାର ଅର୍ଥ କେବଳ ସୀମିତ ଜୀବନର ବର୍ଷଗୁଡ଼ିକ ବିଷୟରେ ବିତର୍କ କରିବା ନୁହେଁ । ବରଂ ବୁଝାମଣାକୁ ଆସିବା ଯେ ଆମେ ଯାହା କରିବାକୁ ଚାହୁଁଛୁ ତାହା କରିବା ଓ ଆମ ଜୀବନର ସର୍ବୋଚ୍ଚ ଲକ୍ଷ୍ୟ ହାସଲ କରିବା ‌। ଆମ ମନର ସମସ୍ତ ଅସୂୟା, ସଂଦେହ, ଈର୍ଷା,…

ମାନବ ସହ ପ୍ରକୃତିର ସମ୍ପର୍କ

ଲକ୍ଷ୍ମଣ ସାହୁଙ୍କ ନିୟମିତ ସ୍ତମ୍ଭ ପ୍ରତିଦାନ ଯେତେ କମ୍, ସେତେ ଉତ୍ତମ । ଦାର୍ଶନିକ, ବୈଜ୍ଞାନିକ ତଥା ଗଣିତଜ୍ଞ ରେନେ ଡେକାର୍ଟସ୍ ଏକଥା ଲେଖିଛନ୍ତି । ଯେ ମାଗଣାରେ ଯାହା ଉପଲବ୍ଧ ଅଛି, ତାହା ଆବଶ୍ୟକ କି ନୁହେଁ । ବରଂ ତାହା ରଖିବା ଏକ ସାଧାରଣ ମାନବର ପ୍ରବୃତ୍ତି ଅଟେ । କିନ୍ତୁ ସେହି…

ଉଦାସୀ ବସନ୍ତର ବିଳାପ

ଲକ୍ଷ୍ମଣ ସାହୁଙ୍କ ନିୟମିତ ସ୍ତମ୍ଭ ବସନ୍ତର ଆଗମନ ଧରାପୃଷ୍ଠକୁ ସୁନ୍ଦର ଭାବରେ ସଜ୍ଜିତ କରୁଛି । ସତେ ଯେପରି ଏକ ଶିଶୁ ମନର ଦ୍ୱାରରେ ଠକ୍ ଠକ୍ କରୁଛି । ଯଦିଓ ଲୋକମାନେ ସେମାନଙ୍କର ବ୍ୟସ୍ତତାର ଶବ୍ଦରେ ବୁଡ଼ିଯାଇଥିବା ବେଳେ ତା'ର ଆଗମନକୁ ଶୁଣିପାରି ନଥାନ୍ତି । ଆମ ସାହିତ୍ୟରେ ବସନ୍ତର…

ନିଜ ଗଢଣରେ ନିଜେ

ଲକ୍ଷ୍ମଣ ସାହୁଙ୍କ ନିୟମିତ ସ୍ତମ୍ଭ ମଣିଷର ଜୀବନ କେବଳ ନିଃଶ୍ୱାସ ମାଧ୍ୟମରେ ପ୍ରବାହିତ ହେଇଥାଏ । ନିଃଶ୍ୱାସ ଜୀବନକୁ ବଞ୍ଚାଇ ରଖିଥାଏ । ଯଦି ଥରେ ନିଃଶ୍ୱାସ ଅଟକି ଯାଏ, ଜୀବନର ପରିସମାପ୍ତି ସେହି ଠାରେ ଘଟେ । ନିଜକୁ ବଞ୍ଚାଇ ରଖିବାକୁ ଆମେ ଅନେକ ପ୍ରକାରର ପର୍ଯ୍ୟାୟ ଓ ମୋଡ଼ ଦେଇ ଗତି…

ସ୍ବପ୍ନିଳ ସକାଳ

ଲକ୍ଷ୍ମଣ ସାହୁଙ୍କ ନିୟମିତ ସ୍ତମ୍ଭ ସେଦିନ ଥିଲା ଏକ ମନୋରମ ପରିବେଶ । ରାସ୍ତା ଘାଟରେ ସେଭଳି କୈାଣସି ବିଶୃଙ୍ଖଳା ନଥିଲା । ଷ୍ଟେସନ ନିକଟବର୍ତ୍ତୀ ଜାଣି କିଛି ଦୂରରୁ ଟ୍ରେନର ଗତି ମନ୍ଥର ହେବା ଭଳି ପିଚ୍ଛିଳ ଗତିରେ ଗତି କରୁଥିବା ମୋ କାର୍ ମନ୍ଥର ହେଲା । ସତେଯେମିତି ମୁଁ ଅନୁଭବ କଲି ଯେ…

ଉତ୍କଳର ଧର୍ମପଦ ଉତ୍କଳମଣି 

ଲକ୍ଷ୍ମଣ ସାହୁଙ୍କ ନିୟମିତ ସ୍ତମ୍ଭ         ବିଶ୍ୱହିତେ  ଦୀନ,  ଦୁଃଖୀ,  ରଙ୍କୀର  ଆଖି  ଲୁହ  ଯାହାଙ୍କୁ  ବ୍ୟଥା  ମୂର୍ଚ୍ଛିତ   କରେ,  ଦଧିଚୀ  ଭଳି  ଯେ  ଆତ୍ମବଳୀ  ଦେଇଥିଲେ,  ସେ  ହେଉଛନ୍ତି  ଉତ୍କଳର  ଚଳନ୍ତି  ଦେବତା,  ଦୀନ  ଦରିଦ୍ରର  ବନ୍ଧୁ  ଉତ୍କଳରମଣି ଗୋପବନ୍ଧୁ  ଦାସ  । …

ମହାଶକ୍ତି ଦେବୀ ଦୁର୍ଗା

ଲକ୍ଷ୍ମଣ ସାହୁଙ୍କ ନିୟମିତ ସ୍ତମ୍ଭ ମହାଶକ୍ତି ଦେବୀ ମା' ଦୁର୍ଗାଙ୍କ ପୂଜା ଆଶ୍ୱିନ ମାସରେ ହିନ୍ଦୁମାନେ ମହାନନ୍ଦରେ ପାଳନ କରୁଥିବା ଏକ ବଡ଼ ଉତ୍ସବ । ଅସତ୍ୟ ଓ ଅନ୍ୟାୟ ଉପରେ ସତ୍ୟ ଓ ନ୍ୟାୟର ବିଜୟର ନିଦର୍ଶନ ହେଉଥିବାରୁ ଏହା ବିଜୟ ଦଶମୀ ବା ଦଶହରା ନାମରେ ନାମିତ । 'ଦେବୀ ଭାଗବତ' ଓ…

ଲକ୍ଷ୍ମଣ ସାହୁଙ୍କୁ ‘ସାରସ୍ଵତ ପ୍ରତିଭା ସମ୍ମାନ’ ପ୍ରଦାନ

ବାରିପଦା : ବଡ଼ସାହି ବାଣୀ ପୀଠର ୪୨ତମ ବାର୍ଷିକଉତ୍ସବ ପାଳନ ଅବସରରେ କଟକ ମହାନଦୀ ବିହାର ମହିଳା ସ୍ନାତକ ମହାବିଦ୍ୟାଳୟର ଅଧ୍ୟକ୍ଷ ତଥା ସର୍ବୋଚ୍ଚ 'ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ସାହିତ୍ୟର ସ୍ରଷ୍ଟା ସୃଷ୍ଟି ଦ୍ରଷ୍ଟା' ପୁସ୍ତକର ପ୍ରାବନ୍ଧିକ ଲକ୍ଷ୍ମଣ ସାହୁଙ୍କୁ ୨୦୨୨ ପାଇଁ 'ସାରସ୍ଵତ ପ୍ରତିଭା ସମ୍ମାନ'ରେ…

ପ୍ରଗତିଶୀଳ ନାମରେ ବୌଦ୍ଧିକ ଅପରାଧ

ଲକ୍ଷ୍ମଣ ସାହୁଙ୍କ ନିୟମିତ ସ୍ତମ୍ଭ ନିକଟରେ ଏକ ୱେବ୍ ସିରିଜ୍ ର ଟପ୍ ପ୍ଲାଟଫର୍ମ ଉପରେ ବିବାଦ ଲାଗି ରହିଛି । ବିବାଦକୁ କେନ୍ଦ୍ର କରି ପୁନର୍ବାର ତାହା ଉପରେ ହେଉଛି ନେଟଫ୍ଲିକ୍ସ ଏବଂ ଏଥିରେ ପ୍ରଦର୍ଶିତ ସିରିଜ୍ ହେଉଛି 'ଏ ସୁଟେବଲ୍ ବୟ ' । ୧୯୯୩ ରେ ବିକ୍ରମ ସେଥଙ୍କ ପ୍ରକାଶିତ ଉପନ୍ୟାସ…

ଜୀବନ ନାଟକରେ ଖୁସିର ସନ୍ଧାନ

ଲକ୍ଷ୍ମଣ ସାହୁଙ୍କ ନିୟମିତ ସ୍ତମ୍ଭ  ପ୍ରତ୍ୟେକ ମଣିଷ ଟିକେ ଖୁସି ଚାହେଁ । ଯଦି ତା'ର ଭାବନା ସାମାଜିକ ରୀତିନୀତିକୁ ଗ୍ରହଣ କରନ୍ତା ତେବେ ସହଜରେ ଖୁସି ହୋଇପାରନ୍ତା । ମାନବ ଜୀବନରେ ଥିବା କ୍ରୋଧ, ଲୋଭ, ଗର୍ବ, ଅହଂକାର ଏବଂ ଘୃଣାକୁ ହଟାଇ ସରଳ ସହଜ ଆଡ଼କୁ ଗତିକଲେ, ଜୀବନ ନିଶ୍ଚିତ ଭାବରେ…

ଅଦୃଶ୍ୟ ପଦାର୍ଥର ରହସ୍ୟ

ଲକ୍ଷ୍ମଣ ସାହୁଙ୍କ ନିୟମିତ ସ୍ତମ୍ଭ  ବୈଜ୍ଞାନିକମାନଙ୍କ ପାଇଁ, ଆଜି ବି, ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡ ଅପେକ୍ଷା ଅସଂଖ୍ୟ ତାରା ଥିବାର ସେଭଳି ଆଉ କିଛି ରହସ୍ୟମୟ ଥିବାର ନାହିଁ । ଯେପରି, ରାତି କାହିଁକି ଅନ୍ଧକାର, କିମ୍ବା ଏହି ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡର ସମାପ୍ତି କେଉଁଠି ଅଛି କି ନାହିଁ , ଏଭଳି ଅସଂଖ୍ୟ ପ୍ରଶ୍ନ…

ପଲ୍ଲୀ କବିଙ୍କ ପଲ୍ଲୀରେ ବର୍ଷା

ଲକ୍ଷ୍ମଣ ସାହୁଙ୍କ ନିୟମିତ ସ୍ତମ୍ଭ  ଆଧୁନିକ ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟରେ ନନ୍ଦକିଶୋର ବଳ ଏକ ଅମଳିନ ପ୍ରତିଭା । ସୃଷ୍ଟି ପ୍ରକ୍ରିୟାର ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ମୌଳିକ ଦୃଷ୍ଟିକୋଣରୁ ସେ ସାରସ୍ଵତ ଜଗତରେ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ । ସମୟର ପ୍ରାଣ ସ୍ପନ୍ଦନରେ ତାଙ୍କ ସାହିତ୍ୟ ବେଶ୍ ଉର୍ଜସ୍ୱଳ ଓ ପ୍ରାଣବନ୍ତ । ଜାତୀୟ ଭାବଧାରାର…

ଧାର୍ମିକ ମନୋଭାବ ଓ ନିରପେକ୍ଷ ନ୍ୟାୟ

ଲକ୍ଷ୍ମଣ ସାହୁଙ୍କ ନିୟମିତ ସ୍ତମ୍ଭ  ଏବେ କେତେକ ହିନ୍ଦୁତ୍ୱ ସଂଗଠନ ମୋଗଲ ଅର୍ଥାତ୍ ମୁସଲିମ ଅତ୍ୟାଚାରର ପ୍ରମାଣ ଦେଖିବାକୁ ମିଳେ । ରାମ/କୃଷ୍ଣ ଜନ୍ମଭୂମି ଓ ଜିଆନବାପିରେ ଅବସ୍ଥିତ ଇଦ୍ଗା କିମ୍ବା ମସଜିଦ ହଟାଇବା ଓ ହିନ୍ଦୁ ମନ୍ଦିର ନିର୍ମାଣ ପାଇଁ ଆନ୍ଦୋଳନ ବର୍ତ୍ତମାନ କୋର୍ଟରେ…

ସଙ୍ଗୀତମୟ ଜୀବନ

ଲକ୍ଷ୍ମଣ ସାହୁଙ୍କ ନିୟମିତ ସ୍ତମ୍ଭ  ଯେତେବେଳେ ମଣିଷ ବଣ ଜଙ୍ଗଲରେ ରହୁଥିଲା, ସେତେବେଳେ ଧାତୁ ବାସନକୁ ପିଟିବା କିମ୍ବା ଗଛର ଡାଳରେ ଡାଳ ପିଟି ହେବା ଦ୍ୱାରା ଶବ୍ଦ ଶୁଭେ । ଏପରିକି ବର୍ଷାର ଘଡଘଡି ଶବ୍ଦ ଦ୍ଵାରା କାନ ପ୍ରକମ୍ପିତ ହୋଇଥିବ । ବୋଧହୁଏ ଏହି କ୍ରମରେ ସଂଗୀତର ଗୀତଗୁଡ଼ିକ…

ସ୍ମୁତିରେ କମଳ ଦେଶ ରାଜକୁମାର

ଲକ୍ଷ୍ମଣ ସାହୁଙ୍କ ନିୟମିତ ସ୍ତମ୍ଭ  ଓଡ଼ିଆ ସଂସ୍କୃତି ପରମ୍ପରାର ଓଡ଼ିଆର କୋଟି ଜନତାଙ୍କ ହୃଦୟର ସମ୍ରାଟ କମଳ ଦେଶର ରାଜକୁମାର , ଜଗନ୍ନାଥ ପ୍ରେମୀ ବିଶିଷ୍ଟ ସଙ୍ଗୀତଜ୍ଞ ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ କରଙ୍କର ତେୟାଅଶୀ ବର୍ଷରେ ପରଲୋକ ଘଟିଛି । ଯାହାଙ୍କ ଅବର୍ତ୍ତମାନରେ ସାରା ସଂଗୀତ ଓ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ଜଗତ…

ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନର ଆଦ୍ୟ କଥନ

ଲକ୍ଷ୍ମଣ ସାହୁଙ୍କ ନିୟମିତ ସ୍ତମ୍ଭ ଉନବିଂଶ ଶତାବ୍ଦୀର ଆରମ୍ଭ କାଳରେ ଇଂରେଜମାନଙ୍କ ଓଡ଼ିଶା ଭୂଖଣ୍ଡକୁ ଅକ୍ତିଆର କରିବା ସହିତ ଶାସନାଧୀନ କରିବାରେ ସଫଳ ହୋଇଥିଲେ । ସେହି ସମୟରେ ଏକ ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ଅଞ୍ଚଳ ରୂପେ ଓଡ଼ିଶାର ସ୍ଥିତି ସେଭଳି କିଛି ନଥିଲା । ବିଶେଷ କରି ଗଞ୍ଜାମ, କୋରାପୁଟ ଓ…

ମନୋଜ ମନୋଜ୍ଞ ପୃଥିବୀର ବିଷ୍ଣୁ ଶର୍ମା

ଲକ୍ଷ୍ମଣ ସାହୁଙ୍କ ନିୟମିତ ସ୍ତମ୍ଭ ପ୍ରଜ୍ଞା ପୁରୁଷ, ବାଗ୍ମୀ ପୁରୁଷ, ଯୁଗ ଶତାବ୍ଦୀ ପୁରୁଷ, ବିଶ୍ୱ ପୁରୁଷ ମନୋଜ ଦାସ, ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟ ଜଗତରେ ନୁହଁନ୍ତି କି ଭାରତୀୟ ସାହିତ୍ୟ ଜଗତରେ ନୁହଁନ୍ତି ସେ ଅନ୍ତର୍ଜାତୀୟ ସାହିତ୍ୟ ଜଗତର ଜଣେ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ମନୋଜ୍ଞ ପୁରୁଷ । କହିବାର ଅର୍ଥ ବିଶ୍ୱର…

କ୍ଷତକୁ ଭରିଦେବାର ସାମର୍ଥ୍ୟ

ବିଭୁ ପାଢ଼ି, ବିଷ୍ଣୁ ନାଗର, ଆନିସୁଲ୍‍ ହକ୍‍, ହରପ୍ରସାଦ ଦାସ, ବିଭୂତି ପଟ୍ଟନାୟକ, ସୂର୍ଯ୍ୟସ୍ନାତ ତ୍ରିପାଠୀ, ପ୍ରତିଭା ରାୟ, ଶାନ୍ତନୁ କୁମାର ଆଚାର୍ଯ୍ୟ, ବନଜ ଦେବୀ, ଜ୍ୟୋତି ନନ୍ଦ, ନାରାୟଣ ପ୍ରସାଦ ସିଂହ, ପ୍ରବାସିନୀ ମହାକୁଡ଼, ଅଜୟ ସ୍ୱାଇଁ, ପ୍ରଦୀପ କୁମାର ପଣ୍ଡା, ମମତା ଦାଶ, ସୁସ୍ମିତା ରଥ, ଦୁର୍ଗାପ୍ରସାଦ ପଣ୍ଡା
~ସରୋଜ ବଳ

ଆଧୁନିକ ଗୀତିକବିତାର ଜନକ ମଧୁସୂଦନ ରାଓ

ଆଧୁନିକ ଗୀତିକବିତାର ଜନକ ମଧୁସୂଦନ ରାଓ (୧୮୫୩-୧୯୧୨) କ୍ଷେତ୍ର: ଭାଷା-ସାହିତ୍ୟ (ମଧୁ ବର୍ଣ୍ଣବୋଧର ପ୍ରଣେତା) ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟ ଜଗତରେ ଭକ୍ତକବି ଭାବେ ସୁପରିଚିତ ମଧୁସୂଦନ ରାଓ ତାଙ୍କ ରଚିତ ‘ମଧୁ ବର୍ଣ୍ଣବୋଧ’ ପାଇଁ ରହିବେ ଚିର ଅମର । ଏହି ପତଳା ବହିଟି ଏଯାବତ୍‍ ଏକ ଶିଶୁ-ବେଦ ଭାବେ…

ଜାଣନ୍ତି କି, ଲେଖକ ଭଗବତୀ ଚରଣ ପାଣିଗ୍ରାହୀ ଗୋଟିଏ ସଂତ୍ରାସବାଦୀ ଗୋଷ୍ଠୀ ଗଢ଼ିଥିଲେ?

ଭଗବତୀ ଚରଣ ପାଣିଗ୍ରାହୀ (୧୯୦୮-୧୯୪୩) କ୍ଷେତ୍ର: ଭାଷା-ସାହିତ୍ୟ (ସାମ୍ୟବାଦୀ ଆନ୍ଦୋଳନ ଓ ଲେଖନ) ଗାନ୍ଧିଜୀଙ୍କ ଅହିଂସା ମାର୍ଗର ବିପରୀତ ଦିଗରେ ଯାଇ ଲେନିନ୍‍ଙ୍କ ସମାଜବାଦୀ ସ୍ୱରରେ ସ୍ୱର ମିଳେଇଥିବା ଭଗବତୀ ଚରଣ ପାଣିଗ୍ରାହୀ ଥିଲେ ଓଡ଼ିଶାରେ ସାମ୍ୟବାଦୀ ଦଳ ଓ ଚେତନାର…

ଜାଣନ୍ତିକି, ସାମ୍ବାଦିକ ଗୌରୀଶଙ୍କର ରାୟ ଏକଦା ମନିଅର୍ଡର ଏଜେଣ୍ଟ୍‍ ଥିଲେ! ତାଙ୍କ ସମ୍ପର୍କରେ ଆହୁରି କିଛି ରୋଚକ…

ଗୌରୀଶଙ୍କର ରାୟ (୧୮୩୮-୧୯୧୭) କ୍ଷେତ୍ର: ସାମ୍ବାଦିକତା ଓଡ଼ିଶାରେ ନବଜାଗରଣ ସୃଷ୍ଟି କରିବା କ୍ଷେତ୍ରରେ ଅଭୂତପୂର୍ବ ଭୂମିକା ନେଇଥିବା ‘ଉତ୍କଳ ଦୀପିକା’ ସମ୍ବାଦପତ୍ରର ସୁଯୋଗ୍ୟ ସଂପାଦକ ଗୌରୀଶଙ୍କର ରାୟ ଥିଲେ ଜଣେ ବହୁମୁଖୀ ପ୍ରତିଭା । ବଙ୍ଗୀୟ ପରିବାରରେ ଜନ୍ମ ହୋଇଥିଲେ ମଧ୍ୟ ସେ ଓଡ଼ିଆ…

କୃଷ୍ଣଚନ୍ଦ୍ର ଗଜପତି

କୃଷ୍ଣଚନ୍ଦ୍ର ଗଜପତି (୧୮୯୨-୧୯୭୪) କ୍ଷେତ୍ର: ରାଜନୀତି, ଗଣନେତୃତ୍ୱ ଓଡ଼ିଶାର ଅଂଧକାର ସମୟକୁ ଆଲୋକିତ କରି ସର୍ବଭାରତୀୟ ସ୍ତରରେ ଓଡ଼ିଆ ଜାତିର ନବନିର୍ମାଣ କରିବା ପାଇଁ ଆଜୀବନ ଉଦ୍ୟମ କରିଥିବା ହାତଗଣତି କେତେଜଣ ବ୍ୟକ୍ତିତ୍ୱଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ରହିବେ କୃଷ୍ଣଚନ୍ଦ୍ର ଗଜପତି ନାରାୟଣ ଦେବ ।…

ଅନ୍ନପୂର୍ଣ୍ଣା ମହାରଣା

ଅନ୍ନପୂର୍ଣ୍ଣା ମହାରଣା (୧୯୧୭-୨୦୧୨) କ୍ଷେତ୍ର: ସମାଜସେବା ଭାରତୀୟ ମୁକ୍ତି ଆନ୍ଦୋଳନ କାଳର ଅନ୍ୟତମ ନିଷ୍ଠାପର ସମାଜସେବୀ ଓ ସ୍ୱାଧୀନତା ସଂଗ୍ରାମୀ ଥିଲେ ଅନ୍ନପୂର୍ଣ୍ଣା ମହାରଣା । ୩ ନଭେମ୍ବର ୧୯୧୭ରେ ରମା ଦେବୀ ଓ ଗୋପବନ୍ଧୁ ଚୌଧୁରୀଙ୍କ ଦ୍ୱିତୀୟ ସନ୍ତାନ ଭାବେ ଜନ୍ମ ହୋଇଥିଲେ…

ଆର୍ତ୍ତବଲ୍ଲଭ ମହାନ୍ତି

ଆର୍ତ୍ତବଲ୍ଲଭ ମହାନ୍ତି (୧୮୬୬-୧୯୬୩) କ୍ଷେତ୍ର: ଭାଷା-ସାହିତ୍ୟ (ଗବେଷଣା, ସଂପାଦନା) ଆଧୁନିକ ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟ ନିର୍ମାଣରେ ଆର୍ତ୍ତବଲ୍ଲଭ ମହାନ୍ତିଙ୍କ ଯୋଗଦାନ ଅବିସ୍ମରଣୀୟ । ଏକାଧାରରେ ପ୍ରାବନ୍ଧିକ, ସାହିତ୍ୟ ସମାଲୋଚକ, ଅନୁବାଦକ ତଥା ସଂପାଦକ ଭାବେ ସେ ନିଜର ଦକ୍ଷତା ପ୍ରତିପାଦିତ…

ଗୋପୀନାଥ ନନ୍ଦଶର୍ମା

ଗୋପୀନାଥ ନନ୍ଦଶର୍ମା (୧୮୬୯-୧୯୨୪) କ୍ଷେତ୍ର: ଭାଷା-ସାହିତ୍ୟ (ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାତତ୍ତ୍ୱ) ସଂସ୍କୃତ, ପ୍ରାକୃତ, ଓଡ଼ିଆ ଓ ପ୍ରାଚୀନ ଭାଷାରେ ଧୁରୀଣ ଗୋପୀନାଥ ନନ୍ଦଶର୍ମା ତାଙ୍କର ସର୍ବଶ୍ରେଷ୍ଠ କୃତି ‘ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାତତ୍ତ୍ୱ’ ପାଇଁ ଚିରକାର ସ୍ମରଣୀୟ ହୋଇ ରହିବେ । ‘ଶବ୍ଦତତ୍ତ୍ୱବୋଧ ଅଭିଧାନ’…

ସାରଙ୍ଗଧର ଦାସ

ସାରଙ୍ଗଧର ଦାସ (୧୮୮୬-୧୯୫୬) କ୍ଷେତ୍ର: ରାଜନୀତି, ଗଣନେତୃତ୍ୱ ଗଡ଼ଜାତ ଗାନ୍ଧୀ ଭାବେ ସାରା ଓଡ଼ିଶାରେ ସୁପରିଚିତ ସାରଙ୍ଗଧର ଦାସ ଥିଲେ ଅନ୍ଧାରି ମୂଲକର ଶୋଷିତ, ଅତ୍ୟାଚାରିତ ଗଡ଼ଜାତ ପ୍ରଜାଙ୍କର ତ୍ରାଣକର୍ତ୍ତା। ଢେଙ୍କାନାଳ ସହର ନିକଟବର୍ତ୍ତୀ ହରେକୃଷ୍ଣପୁର ଗ୍ରାମରେ ୧୮୮୬ ଅକ୍ଟୋବର…

କୁନ୍ତଳା କୁମାରୀ ସାବତ

କୁନ୍ତଳା କୁମାରୀ ସାବତ (୧୯୦୧-୧୯୩୭) କ୍ଷେତ୍ର: ଭାଷା-ସାହିତ୍ୟ (ପ୍ରଥମ ଔପନ୍ୟାସିକା) ଜଣେ କବି ଭାବେ ସର୍ବତ୍ର ସୁପରିଚିତା କୁନ୍ତଳା କୁମାରୀ ସାବତ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାର ପ୍ରଥମ ଔପନ୍ୟାସିକାର ଗୌରବ ମଧ୍ୟ ଦାବି କରନ୍ତି । ତାଙ୍କ ପୂର୍ବରୁ କୌଣସି ଓଡ଼ିଆ ଲେଖିକା ଉପନ୍ୟାସରେ ହାତ ଦେଇନଥିଲେ ।…

ଗୋପାଳ ଚନ୍ଦ୍ର ପ୍ରହରାଜ

ଗୋପାଳ ଚନ୍ଦ୍ର ପ୍ରହରାଜ (୧୮୭୪-୧୯୪୫) କ୍ଷେତ୍ର: ଭାଷା-ସାହିତ୍ୟ (ପୂର୍ଣ୍ଣଚନ୍ଦ୍ର ଭାଷାକୋଷ ପ୍ରଣେତା) ‘ପୂର୍ଣ୍ଣଚନ୍ଦ୍ର ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାକୋଷ’ର ସଂକଳକ ଭାବେ ଗୋପାଳ ଚନ୍ଦ୍ର ପ୍ରହରାଜ ପ୍ରାତଃସ୍ମରଣୀୟ । ଜଗତସିଂହପୁର ଜିଲ୍ଲା ଅନ୍ତର୍ଗତ ସିଦ୍ଧେଶ୍ୱରପୁର ଗାଁରେ ଏକ ଜମିଦାର ପରିବାରରେ ୯…

ଗୋପୀନାଥ ମହାନ୍ତି

ଗୋପୀନାଥ ମହାନ୍ତି (୧୯୧୪-୧୯୯୧) କ୍ଷେତ୍ର: ଭାଷା-ସାହିତ୍ୟ (ଉପନ୍ୟାସ) ପଦ୍ମଭୂଷଣ ଗୋପୀନାଥ ମହାନ୍ତି ଆଧୁନିକ ଓଡ଼ିଆ ଉପନ୍ୟାସର ଯୁଗସ୍ରଷ୍ଟା । ଉପନ୍ୟାସ ସହିତ କବିତା, ଗଳ୍ପ, ଜୀବନୀ, ଆତ୍ମଜୀବନୀ, ନାଟକ ଓ ଅନୁବାଦରେ ମଧ୍ୟ ତାଙ୍କର ଥିଲା ଅଭୂତପୂର୍ବ ଦକ୍ଷତା । ୨୦ ଏପ୍ରିଲ୍ ୧୯୧୪ରେ…

‘ଜଗଦୀଶ କଥା ସମ୍ମାନ’ ପାଇବେ କଥାକାର ନିବାରଣ ଜେନା

ଜଗଦୀଶ କଥା ସମ୍ମାନ ପାଇବେ ନିବାରଣ ଜେନା  ଶକ୍ତି ମହାନ୍ତିଙ୍କୁ ‘ଜଗଦୀଶ ଯୁବ ସମ୍ମାନ’  ଭୁବନେଶ୍ୱର: ଓଡ଼ିଆ କଥାସାହିତ୍ୟର ଟ୍ରେଣ୍ଡ୍-ସେଟର୍‍ ଜଗଦୀଶ ମହାନ୍ତିଙ୍କ ସ୍ମୃତିରେ ଗଠିତ ‘ଜଗଦୀଶ ମହାନ୍ତି ଟ୍ରଷ୍ଟ୍‍’ ତରଫରୁ ୨୦୨୧ ମସିହା ପାଇଁ ସମ୍ମାନଜନକ ‘ଜଗଦୀଶ କଥା ସମ୍ମାନ’ ଘୋଷଣା…

ଇଂଜିନିୟର ଅକ୍ଷୟ ରାୟ : ଏକ ଶ୍ରଦ୍ଧାଂଜଳି

ଏଇ ଏବେଏବେ ଖବର ଆସିଛି, ସେ ଚାଲିଗଲେ । କିଛିଦିନ ଆଗରୁ ଖବର ଆସିଥିଲା, ସେ ଗୁରୁତର ଅସୁସ୍ଥ ହୋଇ ମାସେକାଳ ହସ୍‍ପିଟାଲରେ ପଡ଼ିଥିଲେ, ସୁସ୍ଥ ହୋଇ ଘରକୁ ଫେରିଛନ୍ତି । ଆସିବା ଓ ଫେରିବା ତ ଜୀବନର ଶଶିକଳା । ପ୍ରତିପଦରୁ ବଢେ଼, ପହଂଚେ ପୂର୍ଣ୍ଣମୀରେ ତାପରେ କ୍ଷୟ ପାଏ... । ହେଲେ…

ସୁଲଭ ମୂଲ୍ୟରେ ଦୁର୍ଲଭ ପୁସ୍ତକ : ଜ୍ଞାନମଣ୍ଡଳ

ଭୁବନେଶ୍ୱର: ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାର ସର୍ବବୃହତ ଓ ସର୍ବପ୍ରଥମ ବିଶ୍ୱକୋଷ (ଏନ୍‍ସାଇକ୍ଲୋପିଡ଼ିଆ) ‘ଜ୍ଞାନମଣ୍ଡଳ’ର ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ପେପରବ୍ୟାକ୍‍ ସଂସ୍କରଣ ଏବେ ଉପଲବ୍ଧ । ଦୀର୍ଘ ଦିନର ପ୍ରତୀକ୍ଷା ପରେ ଦଶଟି ଖଣ୍ଡରେ ପ୍ରକାଶିତ ‘ଜ୍ଞାନମଣ୍ଡଳ’ ଏବେ ସ୍କୁଲ, କଲେଜ୍‍ ତଥା ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ଲାଇବ୍ରେରୀ ପାଇଁ…

ପ୍ରତିଭା ରାୟଙ୍କ ନୂଆ ଉପନ୍ୟାସ ‘ପ୍ରାପ୍ତେଷୁ ପୃଥିବୀ’ : କିଏ ପ୍ରେରକ? କିଏ ପ୍ରାପକ?

ଭୁବନେଶ୍ୱର: ରବିବାର ସଂଧ୍ୟା । ବାହାରେ ବେହେଲା ବଜାଉଥିଲା ବର୍ଷା । ପୋଲିସ ଭବନର ଭବ୍ୟ ପ୍ରେକ୍ଷାଳୟରେ ଲାଗିଥିଲା ଭିଡ଼ । ଓଡ଼ିଶାର ନାମୀଦାମୀ ଦିଗ୍‍ଗଜ ଲେଖକ-ଲେଖିକା ଖୁନ୍ଦି ହେଇଥିଲେ ହଲ୍‍ ସାରା । ଏପରି ଏକ ସଂଭ୍ରାନ୍ତ ଓ ସଲଜ୍ଜ ପରିବେଶରେ ଲୋକାର୍ପିତ ହେବାକୁ ଥିଲା ଜ୍ଞାନପୀଠ ବିଜୟିନୀ…

କଥାକାର ପ୍ରଦୀପ ଦାଶ ପାଇବେ ଶାରଳା ପୁରସ୍କାର

ଭୁବନେଶ୍ୱର: ବରିଷ୍ଠ କଥାକାର ପ୍ରଦୀପ ଦାଶ ଚଳିତ ବର୍ଷର ମର୍ଯ୍ୟାଦାଜନକ ଶାରଳା ପୁରସ୍କାର ପାଇଁ ମନୋନୀତ ହୋଇଛନ୍ତି । ତାଙ୍କ ରଚିତ ଉପନ୍ୟାସ 'ଚରୁ ଚିବର ଓ ଚର୍ଯ୍ୟା' ପାଇଁ ସେ ରାଜ୍ୟର ଏହି ସର୍ବାଧିକ ଅର୍ଥରାଶିବିଶିଷ୍ଟ ପୁରସ୍କାର ପାଇବେ । ଇମ୍ଫା ଚାରିଟେବଲ୍‍ ଟ୍ରଷ୍ଟ ଦ୍ୱାରା ଏହି…

ନୂଆ ସକାଳର କଥା ନେଇ ଆସିଛି ଓଡ଼ିଆ ଫିଲ୍ମ ‘ମାଟିମୁହଁ’

ଭୁବନେଶ୍ୱର: ଦଶନ୍ଧି ଦଶନ୍ଧି ଧରି ଓଡ଼ିଶାରେ ଚାଲିଛି 'ଚାଲୁ ସିନେମା'ର ଯୁଗ । ପୁଣି ଏସବୁ ସିନେମା ମୌଳିକ ବି ନୁହେଁ, କାହାର ନ କାହାର ନକଲ। ଫଳରେ ଓଡ଼ିଆ ସିନେମା ହରେଇ ଚାଲିଛି ତାର ପୂର୍ବ ଗୌରବ । ଅନ୍ୟପଟେ ଓଡିଆ ଫିଚର ଫିଲ୍ମକୁ ବର୍ଷବର୍ଷ ଧରି ମିଳୁନାହିଁ କୌଣସି ଜାତୀୟ ପୁରସ୍କାର ।…

ସତେ ଯେପରି କବିକୁ କଲବଲ କରିବା ଛଡ଼ା କବିତାର ଆଉ କିଛି କାମ ନାହିଁ: ଦୁର୍ଗାପ୍ରସାଦ ପଣ୍ଡା

ସମକାଳର ଅନ୍ୟତମ ପ୍ରବୀଣ କବି ଦୁର୍ଗାପ୍ରସାଦ ପଣ୍ଡାଙ୍କର ଆଜି ଜନ୍ମଦିନ । ‘ନିଆଁ ଭିତରେ ହାତ’, ‘ପୋଷ୍ଟକାର୍ଡ କବିତା’, ‘ରାତି ଆଉଟିକେ ଗାଢ଼ ହେଲେ’ ଭଳି କବିତା ସଂକଳନର ସ୍ରଷ୍ଟା ଭାବେ ସୁପରିଚିତ ଦୁର୍ଗାପ୍ରସାଦ ଅନୁବାଦ ଓ ଇଂରାଜୀ ରଚନା ପାଇଁ ମଧ୍ୟ ଚର୍ଚ୍ଚିତ । ଏହି ଅବସରରେ ତାଙ୍କ ସହ…

ସଫଳ ଗଳ୍ପ ଜଣଙ୍କୁ କିଛି ସମୟ ପାଇଁ ଚୁପ୍ କରେଇଦିଏ: ସୁସ୍ମିତା ରଥ 

ସୁସ୍ମିତା ରଥ ସମକାଳର ଓଡ଼ିଆ କଥାସାହିତ୍ୟରେ ଏକ ଜଣାଶୁଣା ନାମ। କଟକର କାଳୀଗଳିରେ 6 ଅକ୍ଟୋବର 1958ରେ ତାଙ୍କର ଜନ୍ମ। ଭକ୍ତକବି ମଧୁସୂଦନ ରାଓ ଏବଂ ପ୍ରସିଦ୍ଧ କବି ଭାନୁଜୀ ରାଓଙ୍କ ବଂଶରେ ଜନ୍ମଗ୍ରହଣ କରି ସେ ସାହିତ୍ୟ ସହ ପିଲାଟିଦିନରୁ ଜଡିତ ହେବାର ଅବକାଶ ପାଇଥିଲେ। ସ୍ମୃତିର ରଙ୍ଗ,…

କବିତା ମୋତେ ସର୍ଜନଶୀଳତାର ଶୁଦ୍ଧ ଆତ୍ମିକ ଆନନ୍ଦ ଦେଇଛି: ମମତା ଦାଶ

ମମତା ଦାଶ ଓଡ଼ିଆ କବିତା ଓ କଥାସାହିତ୍ୟର ଜଣେ ସମ୍ବେଦନଶୀଳ ଶିଳ୍ପୀ । ‘ନୈମିଷାରଣ୍ୟ’, ‘ଏକତ୍ର ଚଂଦ୍ର ସୂର୍ଯ୍ୟ’, ‘ଅବାକ୍‍ ସ୍ୱର୍ଗ’, ‘ଉଜ୍ଜ୍ୱଳ ଉପବନ’, ‘ନୀଳ ନିର୍ବାପନ’, ‘ହିରଣ୍ୟବର୍ଣ୍ଣ’, ‘ଶୁଭ୍ରଧାରା’, ‘ମାୟାନ୍ଧକାର’, ‘ରାଗ ଲଳିତା’ ଆଦି କବିତା ସଂକଳନର ସ୍ରଷ୍ଟା ଭାବେ ସେ…

କବିତା ଏକ ମିଜାଜ୍ ଓ କବି ତା’ର ବାଦଶାହ: ପ୍ରଦୀପ କୁମାର ପଣ୍ଡା

ପ୍ରଦୀପ କୁମାର ପଣ୍ଡା ସମକାଳୀନ ଓଡ଼ିଆ କବିତାର ଅନ୍ୟତମ ସିଦ୍ଧ ଓ ସଶ୍ରଦ୍ଧ ଉଚ୍ଚାରଣ । ସୌଭାଗ୍ୟ କୁମାର ମିଶ୍ରଙ୍କ ସମ୍ପାଦନାରେ ପ୍ରକାଶ ପାଉଥିବା ‘ଆସନ୍ତାକାଲି’ (୧୯୭୪) ପତ୍ରିକାରେ ପ୍ରକାଶ ପାଏ ତାଙ୍କର ପ୍ରଥମ କବିତା । ପ୍ରଥମ ବହି ପ୍ରକାଶ ପାଏ ୨୦୦୪ରେ ‘କାକପଦ’ ଶୀର୍ଷକରେ । ପରେପରେ…

ଭଲ କବିତା ନଲେଖି କିଏ କଣ ଭଲ ଗପ ଲେଖିପାରିବ : ଅଜୟ ସ୍ୱାଇଁ

ଅଜୟ ସ୍ୱାଇଁ ସମକାଳୀନ ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟର ଜଣେ ପ୍ରମୁଖ ଶିଳ୍ପୀ । ବେସାଲିସ୍‍, ବେଧଡ଼କ୍‍, ବେପରୁୱା ତାଙ୍କ ସୃଜନ ଯାତ୍ରା । ବିଚକ୍ଷଣ, ବିମ୍ବିତ, ବିସ୍ତାରିତ ତାଙ୍କ କଥାର କାନ୍‍ଭାସ୍‍ । ଗଳ୍ପ, ଉପନ୍ୟାସ, କବିତା, ନାଟକ, ସ୍କ୍ରିନ୍‍-ପ୍ଲେ, ସଂଳାପ, ଗୀତ, ସଙ୍ଗୀତ, ଅଭିନୟ, ନିର୍ଦ୍ଦେଶନା,…

କ୍ଷତକୁ ଭରିଦେବାର ସାମର୍ଥ୍ୟ କବିତାର ଅଛି: ପ୍ରବାସିନୀ ମହାକୁଡ଼

ପ୍ରବାସିନୀ ମହାକୁଡ଼ ସମକାଳୀନ ଓଡ଼ିଆ କବିତାର ଅନ୍ୟତମ ସମୃୃଦ୍ଧ ସ୍ୱର । ୨୪ ନଭେମ୍ବର ୧୯୫୭ରେ କଳାହାଣ୍ଡି ଜିଲ୍ଲାର କୋକସରାଠାରେ ଜନ୍ମ । ମୁହୂର୍ତ୍ତ ମୁହୂର୍ତ୍ତ, ଆଧାରଶିଳା, ପରମା, ଧାଡ଼ିଏ ଶିମିଳି ଫୁଲ ଓ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ କବିତା (ଓଡ଼ିଶା ସାହିତ୍ୟ ଏକାଡେମୀ ପୁରସ୍କାରପ୍ରାପ୍ତ), ଜିପ୍ସୀ ଝିଅ,…

ଜାଣନ୍ତି କି, ଦୁଇ ହଜାରରୁ ଅଧିକ ଗୀତ ଲେଖିଥିଲେ ରସରାଜ ନାରାୟଣ ପ୍ରସାଦ ସିଂହ

 ଆଜି ଜନ୍ମଦିନ  ନାରାୟଣ ପ୍ରସାଦ ସିଂହ (୧୯୩୩-୨୦୧୮) କ୍ଷେତ୍ର: ଗୀତରଚନା, ସାହିତ୍ୟ ‘ସାଗରେ ଅଧୀର ନୀଳ ତରଙ୍ଗ’ ହେଉ କି ‘ଠିଆପୁଚି ନାରଙ୍ଗ’–ଆକାଶବାଣୀ ‘ସଜଫୁଲ’ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମର ଏଭଳି ବହୁ ଲୋକପି୍ରୟ ଗୀତର ଥିଲେ ସେ ରଚୟିତା । ସେହିପରି ‘ରଥ ଗଡ଼ିଯା, ଚକ ଗଡ଼ିଯାରେ’ (ନୂଆବୋଉ),…

ବିଶ୍ୱସ୍ତରର ଲେଖକ ହେବାକୁହେଲେ ଆମକୁ ଅନେକ ରିଜେକ୍ସନ୍ ସ୍ଲିପ୍ ଦେଇ ଯିବାକୁ ହେବ : ଜ୍ୟୋତି ନନ୍ଦ

ଜ୍ୟୋତି ନନ୍ଦ ଓଡ଼ିଆ କଥାସାହିତ୍ୟର ଅନ୍ୟତମ ବିଚକ୍ଷଣ କଥାକାର । କଥାବସ୍ତୁ ଓ ଗଳ୍ପଗଢ଼ଣରେ ଅପାରଂପରିକ ପରୀକ୍ଷାନିରୀକ୍ଷା ପାଇଁ ସେ ପାଠକମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ଚର୍ଚ୍ଚିତ । ଗଳ୍ପ ସଂକଳନ- ପିଙ୍ଗଳ ପଞ୍ଜୁରି, ଅନ୍ଧ କାରିଗର, କାଉଁରି ହାଡ଼; ଉପନ୍ୟାସ- ପକ୍ଷୀଜନ୍ମ ଓ ପି୍ରୟ ଶତ୍ରୁ, ମାଧୁରୀ…

ସାଂସାରିକ ଜଞ୍ଜାଳ ମଧ୍ୟରେ ଲେଖାଲେଖି ବଜାୟ ରଖିବା କଷ୍ଟକର : ବନଜ ଦେବୀ

ନିକଟରେ ମର୍ଯ୍ୟାଦାବନ୍ତ ଶାରଳା ପୁରସ୍କାର ପାଇଥିବା ବନଜ ଦେବୀ ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟର ଅନ୍ୟତମ ଯଶସ୍ୱୀ ଲେଖିକା । ଜନ୍ମ: ୧୦ ଅଗଷ୍ଟ ୧୯୪୧ । ଜନ୍ମସ୍ଥାନ ଭଦ୍ରକ । ବାପାଙ୍କ ପୈତୃକ ଗ୍ରାମ ପୋଷଲ, ହାକପଡ଼ା, ଜିଲ୍ଲା ପୁରୀ ହୋଇଥିଲେ ହେଁ ପୁରୀର ସ୍ଥାୟୀ ବାସିନ୍ଦା । ବାପା: ବିଶ୍ୱନାଥ ପଟ୍ଟନାୟକ,…

କବିତା ହାତରେ ଲଣ୍ଠନଟିଏ ଧରି ସତେକି ମୋ ଆଗେଆଗେ ଯାଉଛି : ସୁଚେତା ମିଶ୍ର

ଓଡ଼ିଆ କବିତାର ଅନ୍ୟତମ ପ୍ରଖର ନାରୀସ୍ୱର ସୁଚେତା ମିଶ୍ର । ୧୪ ନଭେମ୍ବର ୧୯୬୫ରେ ବ୍ରହ୍ମପୁର, ଗଂଜାମରେ ତାଙ୍କର ଜନ୍ମ । ଅର୍ଥନୀତିରେ ସ୍ନାତକୋତ୍ତର ଏବଂ ବି.ଏଡ୍‍. ଶିକ୍ଷାପ୍ରାପ୍ତ । ପୂର୍ବରାଗ, ଶିଲାଲିପି, ଉତ୍ତରପକ୍ଷ, ଖୁଉବ ପାଖରେ, ନିଜନିଜ କୁରୁକ୍ଷେତ୍ର, ପ୍ରତିଘାତ, ଶବ୍ଦମାନେ ମୋର,…

କଥିତ ଭାଷାଠାରୁ ଉପନ୍ୟାସର ଭାଷା ନିଶ୍ଚୟ ଅଲଗା ହେବ : ମନୋଜ ଦାସ

ମନୋଜ ଦାସ (୧୯୩୪) ଆଧୁନିକ ଓଡ଼ିଆ କଥାସାହିତ୍ୟର ବିଶ୍ୱକର୍ମା । ଉଭୟ ଓଡ଼ିଆ ଓ ଇଂରାଜୀରେ ଲେଖୁଥିବା ଏହି ଆନ୍ତର୍ଜାତିକ ଖ୍ୟାତିସଂପନ୍ନ ଲେଖକ ସାହିତ୍ୟର ପ୍ରାୟ ସବୁ ବିଭାଗରେ ସିଦ୍ଧ ଓ ସମୃଦ୍ଧ । ଗଳ୍ପ ସଂକଳନ: ଆରଣ୍ୟକ, ଶେଷ ବସନ୍ତର ଚିଠି, ଅବୋଲକରା କାହାଣୀ, ଆବୁପୁରୁଷ ଓ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ…

ସଚ୍ଚା କବି ଏକାଧାରରେ ପ୍ରେମିକ ପୁଣି ବିଦ୍ରୋହୀ ଏବଂ ସର୍ବୋପରି ସନ୍ୟାସୀ ହେବାକୁ ବାଧ୍ୟ : ପ୍ରଦୀପ ବିଶ୍ୱାଳ

ସମକାଳୀନ ଓଡ଼ିଆ କବିତାରେ କବି ପ୍ରଦୀପ ବିଶ୍ୱାଳ ଅନ୍ୟତମ ପ୍ରବୀଣ ଶିଳ୍ପୀ । ମୁକ୍ତ କଥନଭଙ୍ଗୀ, ଆବେଗ ଓ ଅନୁଭୂତିର ପ୍ରାଚୁର୍ଯ୍ୟ, ସାମାଜିକ ସଂବେଦନା ଏବଂ ସ୍ପଷ୍ଟ ଉଚ୍ଚାରଣ ହିଁ ତାଙ୍କ କାବ୍ୟଗୁଣ । ‘ଧୂସର ଧ୍ରୁପଦୀ’, ‘ଭୂମିସ୍ପର୍ଶ’, ‘ଶେଷଲୋକ’, ‘ପ୍ରେମ କବିତା’ ଆଦି ଅନେକ କବିତା ସଂକଳନର…

ତରୁଣ ପିଢ଼ି ଆଜିର ସାମାଜିକ ବାସ୍ତବତା ପ୍ରତି ଆକୃଷ୍ଟ ନୁହନ୍ତି : ଶାନ୍ତନୁ କୁମାର ଆଚାର୍ଯ୍ୟ

ଶାନ୍ତନୁ କୁମାର ଆଚାର୍ଯ୍ୟ ଓଡ଼ିଆ କଥାସାହିତ୍ୟର ଅନ୍ୟତମ ମୂର୍ଦ୍ଧନ୍ୟ କଥାକାର । ପନ୍ଦରଟି ଉପନ୍ୟାସ, କୋଡିଏଟି ଗଳ୍ପ ସଂକଳନ ସହିତ ତାଙ୍କର ରହଚି ଆତ୍ମଜୀବନୀ, ଭ୍ରମଣ କାହାଣୀ ଏବଂ ଅନ୍ୟୂନ ଦଶଟି ଶିଶୁସାହିତ୍ୟ ପୁସ୍ତକ । ଏହା ବ୍ୟତୀତ “କରଂଜିଆ ଡାଏରି “ ପରି ବହୁ ମୂଲ୍ୟବାନ ଫିଚର ଲେଖା…

ବେଳେବେଳେ ବିଶ୍ୱାସ ମଧ୍ୟ ହୁଏ ନାହିଁ ଯେ ଜଣେ ଲେଖକକୁ ଏତେ ଶ୍ରଦ୍ଧା ପାଠକ ଦିଏ ବୋଲି : ପ୍ରତିଭା ରାୟ

ପ୍ରତିଭା ରାୟ (୧୯୪୪) ଆଧୁନିକ ଓଡ଼ିଆ କଥାସାହିତ୍ୟର ଅନ୍ୟତମ ପ୍ରଖର ଶିଳ୍ପୀ । ସେ ହିଁ ଓଡ଼ିଶାର ଏକମାତ୍ର ଶତକ-ସଂସ୍କରଣ ପୁସ୍ତକର ଲେଖିକା; ଯାହାଙ୍କର ‘ଯାଜ୍ଞସେନୀ’ ଉପନ୍ୟାସ ନିକଟରେ ୧୦୦ତମ ସଂସ୍କରଣ ଛୁଇଁପାରିଛି । ସାମାନ୍ୟକଥନ, ଷଷ୍ଠସତୀ, ମୋକ୍ଷ, ଉଲ୍ଲଂଘନ, ନିବେଦନମିଦମ୍‍, ଗାନ୍ଧୀଙ୍କ…

କବିତା ଆମ ଚେତନାକୁ ଦୋହଲେଇ ଦିଏ : ସୂର୍ଯ୍ୟସ୍ନାତ ତ୍ରିପାଠୀ

କବିତା ସଂକଳନ ‘ଏ ସଂପର୍କ ଏମିତି’ ପାଇଁ ୨୦୧୭ ମସିହାର ସାହିତ୍ୟ ଏକାଡେମୀ ଯୁବ ପୁରସ୍କାର ପାଇଥିବା ସୂର୍ଯ୍ୟସ୍ନାତ ତ୍ରିପାଠୀ ଓଡ଼ିଆ କବିତାର ନୂଆ ପ୍ରତିଶ୍ର୍ରୁତି । ଜନ୍ମ: ୧୧ ଏପ୍ରିଲ ୧୯୯୧ । ସ୍ଥାୟୀ ଠିକଣା: ଶିଶୁଆ, ୪୨ ମୌଜା, କଟକ । ବର୍ତ୍ତମାନ ଠିକଣା: ସିଦ୍ଧେଶ୍ୱରପୁର, କଟକ ।…

ଗତ ୩୦ ବର୍ଷ ତଳୁ କବିତାକୁ ମୁଁ ଛାଡ଼ପତ୍ର ଦେଇ ସାରିଛି : ବିଭୂତି ପଟ୍ଟନାୟକ

ବିଭୂତି ପଟ୍ଟନାୟକ ଓଡ଼ିଆ ଲୋକପ୍ରିୟ ଉପନ୍ୟାସର ପିତାମହ । ରୋମାଂଟିକ ସୋସିଆଲିଷ୍ଟ୍‍ ଭାବେ ସେ ଉପନ୍ୟାସକୁ ଦେଇଛନ୍ତି ପ୍ରଚୁର ପାଠକୀୟତା। ବହୁ ପୁସ୍ତକ ଓ ସମ୍ମାନର ଅଧିକାରୀ ଏହି ଯଶସ୍ୱୀ ଔପନ୍ୟାସିକଙ୍କ ସହ ସରୋଜ ବଳଙ୍କ ଆଳାପ: ଗତ ୩୦ ବର୍ଷ ତଳୁ କବିତାକୁ ମୁଁ ଛାଡ଼ପତ୍ର ଦେଇ ସାରିଛି :…

ଆମ ସାହିତ୍ୟରେ ଭଲକୁ ଭଲ କହିବାପାଇଁ ଲୋକ ନାହାନ୍ତି : ହରପ୍ରସାଦ ଦାସ

ହରପ୍ରସାଦ ଦାସ ଓଡ଼ିଆ କବିତା ଓ ଗଦ୍ୟରଚନାରେ ଜଣେ ଧାରାପ୍ରବର୍ତ୍ତକ । ଅବଶ୍ୟ ଅନେକ ସମୟରେ ଅନେକ କାରଣରୁ ସେ ବିବାଦୀୟ; ତେବେ ତରୁଣ କବିଙ୍କ ପାଇଁ ସେ ଯାହା କରିଛନ୍ତି ଅନ୍ୟ କୌଣସି ପ୍ରବୀଣ ଓଡ଼ିଆ କବି ସେତିକି କରିନାହାନ୍ତି, ଏହା ନିଃସଂଦେହ । ତାଂକ ସହ ସରୋଜ ବଳଙ୍କ ଏକ ବିରଳ ଆଳାପ:…

ଉପନ୍ୟାସଟା ପିଲାଖେଳ ନୁହେଁ : ଆନିସୁଲ୍‍ ହକ୍‍

ବାଂଲାଦେଶର ବହୁଚର୍ଚ୍ଚିତ କଥାକାର, କବି ଓ ସାମ୍ବାଦିକ ଆନିସୁଲ୍ ହକ୍ ସ୍ୱରଚିତ ଉପନ୍ୟାସ ‘ମା’ ପାଇଁ ପ୍ରସିଦ୍ଧ । ୩୦ରୁ ଅଧିକ ବଙ୍ଗଳା ସଂସ୍କରଣ ଓ ଦେଶୀ ବିଦେଶୀ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ ହୋଇସାରିଥିବା ଏହି ପୁସ୍ତକ ୧୯୭୧ ବାଂଲାଦେଶ ମୁକ୍ତି ଆନ୍ଦୋଳନ ପୃଷ୍ଠଭୂମିରେ ରଚିତ । ‘ମା’ ବହିଟି ଦିବଂଗତ…

ବାସ୍ତବତା ଦ୍ୱାରା ସାହିତ୍ୟ ଏତେବେଶି ଆକ୍ରାନ୍ତ ନହେଉ : ବିଷ୍ଣୁ ନାଗର

ବିଷ୍ଣୁ ନାଗର (୧୪ ଜୁନ୍‍ ୧୯୫୦) ହିନ୍ଦୀ ସାହିତ୍ୟର ଜଣେ ଦିଗ୍‍ଗଜ ବ୍ୟକ୍ତିତ୍ୱ । ଗଳ୍ପ, ଉପନ୍ୟାସ, ଲଘୁକଥା, ସ୍ତମ୍ଭ ଓ କବିତା - ସବୁଥିରେ ତାଙ୍କର ଜବରଦସ୍ତ ଦଖଲ ରହିଛି । ସଂପ୍ରତି ଜାତୀୟ ସ୍ତରର ସମ୍ବାଦଭିତ୍ତିକ ହିନ୍ଦୀ ସାପ୍ତାହିକୀ ‘ଶୁକ୍ରବାର’ର ସଂପାଦକ ଭାବେ ଦିଲ୍ଲୀରେ କାର୍ଯ୍ୟରତ ।…

କବିତା ଜୀବନର ସମ୍ପ୍ରସାରଣ : ବିଭୁ ପାଢ଼ି

ଅନ୍ତର୍ଜାତୀୟ ସ୍ତରରେ ଓଡ଼ିଶାର ହାତଗଣତି ଯେଉଁ କେତେଜଣ କବି ନିଜ ପାଇଁ ଓ ରାଜ୍ୟ ପାଇଁ ପ୍ରତିଷ୍ଠା ଆଣିପାରିଛନ୍ତି, ସେମାନଙ୍କ ଭିତରେ ବିଭୁ ପାଢ଼ି ଅନ୍ୟତମ । ପ୍ରଚାରବିମୁଖ ଏହି କବି ମୁଖ୍ୟତଃ ଇଂରାଜୀରେ କବିତା ଲେଖୁଥିଲେ ବି ଓଡ଼ିଆ କବିତା କ୍ଷେତ୍ରରେ ମଧ୍ୟ ରହିଛି ତାଙ୍କର ସମାନ୍ତରାଳ…

ନିଜକୁ ଖୋଜି ନପାଇବାର ଯନ୍ତ୍ରଣା

ପାଠକୀୟ ସ୍ୱୀକୃତି ହିଁ ଲେଖକ ପାଇଁ ପ୍ରକୃତ ସମ୍ମାନ : ବନ୍ଦିତା ଦାଶ

ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟର ଜଣେ ସମ୍ବେଦନଶୀଳ ଓ ପ୍ରାଣବନ୍ତ ପ୍ରତିଭା ବନ୍ଦିତା ଦାଶ । ଗଳ୍ପ, ଉପନ୍ୟାସ, କବିତା, ଶିଶୁ ସାହିତ୍ୟ ପ୍ରଭୃତି କ୍ଷେତ୍ରରେ ସେ ସାଉଣ୍ଟିଛନ୍ତି ବିପୁଳ ପାଠକୀୟତା । ତାଙ୍କ ସର୍ଜନା କ୍ଷେତ୍ରର ପରିସୀମା ମପାଯାଇ ପାରେନା । ଭାବ ଓ ଭାଷାର ସମ୍ମିଶ୍ରଣରେ ସେ ରୁଦ୍ଧିମନ୍ତ…

ସାହିତ୍ୟ ଦ୍ଵାରା ସୁସ୍ଥ ସମାଜଟିଏ ଗଢ଼ି ଉଠୁ : ସଞ୍ଜିତା ପ୍ରଧାନ

ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟର ଗଳ୍ପ ଓ କବିତା ବିଭାଗରେ ତାଙ୍କ ଲେଖନୀ ଖୁବ ଚଳ-ଚଞ୍ଚଳ । ଓଡ଼ିଶାର ଅନେକ ପତ୍ର-ପତ୍ରିକାରେ ତାଙ୍କ ସାହିତ୍ୟ କୃତି ପ୍ରକାଶିତ । ସାହିତ୍ୟ ସର୍ଜନା ଦିଗରେ ସେ ବାଲ୍ୟକାଳରୁ ସମର୍ପିତ । ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟ ଜଗତର ‘ନବ ପ୍ରତିଭା’ ସଞ୍ଜିତା ପ୍ରଧାନଙ୍କ ସହ ‘ସ୍ୱଳ୍ପ ଆଳାପ’…

ସମାଜର ଅବହେଳିତ ବର୍ଗଙ୍କ ବ୍ୟଥା ହିଁ ମୋ ସାହିତ୍ୟ ସ୍ଵର : ଆଶୁତୋଷ ମିଶ୍ର

ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟର ଗଳ୍ପ ଓ କବିତା ବିଭାଗରେ ତାଙ୍କ ଲେଖନୀ ଖୁବ ଚଳ-ଚଞ୍ଚଳ । ଓଡ଼ିଶାର ଅନେକ ପତ୍ର-ପତ୍ରିକାରେ ତାଙ୍କ ସାହିତ୍ୟ କୃତି ପ୍ରକାଶିତ । ସାହିତ୍ୟ ସର୍ଜନା ଦିଗରେ ସେ ବାଲ୍ୟକାଳରୁ ସମର୍ପିତ । ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟ ଜଗତର ‘ନବ ପ୍ରତିଭା’ ଆଶୁତୋଷ ମିଶ୍ରଙ୍କ ସହ ‘ସ୍ୱଳ୍ପ ଆଳାପ’…

ସାହିତ୍ୟର ସୂକ୍ଷ୍ମ ସୁଖ ଆହରଣଠୁ ବଳି ବଡ଼ ଅନୁଭବ ନାହିଁ : ବାଦଲ ମହାନ୍ତି

ଲେଖକ ହୁଅନ୍ତୁ ବା କବି ଅବା ଆଲୋଚକ, ଯେକୌଣସି ପୁସ୍ତକ ପ୍ରକାଶନ ପଛରେ ପ୍ରକାଶକଙ୍କର ସବୁଠାରୁ ବଡ଼ ଦାୟିତ୍ୱ ରହିଥାଏ। ପ୍ରକାଶକ ହିଁ ପୁସ୍ତକ ଆଉ ଲେଖକର ମଧ୍ୟରେ ଯୋଗସୂତ୍ରର ଦାୟିତ୍ୱ ନିର୍ବାହ କରିଥାନ୍ତି। ତେବେ ପ୍ରକାଶକ ଯଦି ଜଣେ ଲେଖକ ହୋଇଥାନ୍ତି ତେବେ ତାହା ମଣିକାଞ୍ଚନର ସଂଯୋଗ ବୋଲି…

ଦୈନନ୍ଦିନ ଜୀବନରେ ଘଟୁଥିବା ଘଟଣାବଳୀ ମତେ ଲେଖିବାକୁ ପ୍ରେରିତ କଲା : ଅନୀତା ଦାସ

ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟର ଗଳ୍ପ ଓ କବିତା ବିଭାଗରେ ତାଙ୍କ ଲେଖନୀ ଖୁବ ଚଳ-ଚଞ୍ଚଳ । ଓଡ଼ିଶାର ଅନେକ ପତ୍ର-ପତ୍ରିକାରେ ତାଙ୍କ ସାହିତ୍ୟ କୃତି ପ୍ରକାଶିତ । ସାହିତ୍ୟ ସର୍ଜନା ଦିଗରେ ସେ ବାଲ୍ୟକାଳରୁ ସମର୍ପିତ । ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟ ଜଗତର ‘ନବ ପ୍ରତିଭା’ ଅନୀତା ଦାସଙ୍କ ସହ ‘ସ୍ୱଳ୍ପ ଆଳାପ’…

ପଢ଼ିବାର ଆକର୍ଷଣ ମତେ ଲେଖିବାକୁ ପ୍ରେରିତ କରିଛି : ସିପୁନୁ ଜେନା

ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟର ଗଳ୍ପ ଓ କବିତା ବିଭାଗରେ ତାଙ୍କ ଲେଖନୀ ଖୁବ ଚଳ-ଚଞ୍ଚଳ । ଓଡ଼ିଶା ତଥା ଓଡ଼ିଶା ଅନେକ ପତ୍ର-ପତ୍ରିକାରେ ତାଙ୍କ ସାହିତ୍ୟ କୃତି ପ୍ରକାଶିତ । ସାହିତ୍ୟ ସର୍ଜନା ଦିଗରେ ସେ ବାଲ୍ୟକାଳରୁ ସମର୍ପିତ । ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟ ଜଗତର ‘ନବ ପ୍ରତିଭା’ ସିପୁନୁ ଜେନାଙ୍କ ସହ ‘ସ୍ୱଳ୍ପ…

ମାତୃଭାଷା ପ୍ରତି ମମତା ମତେ ସାହିତ୍ୟ-ମନସ୍କ କରାଇଲା : ଚନ୍ଦ୍ରା ମିଶ୍ର

ସମ୍ପ୍ରତି ଓଡ଼ିଶା ସାହିତ୍ୟରେ ଜଣେ ଅଗ୍ରଣୀ ଲେଖିକା ଭାବରେ ନିଜର ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ପରିଚୟ ସୃଷ୍ଟି କରିଛନ୍ତି ଚନ୍ଦ୍ରା ମିଶ୍ର । ବିଦେଶ ମାଟିରେ ପ୍ରଥମ ଓଡ଼ିଆ ସେବିକା ଭାବରେ ନିଜ କର୍ମମୟ ଜୀବନ ଆରମ୍ଭ କରିଥିବା ଶ୍ରୀମତୀ ମିଶ୍ର ମାତୃଭୂମି ଓ ମାତୃଭାଷାର ପ୍ରେମରେ ସଦା ସର୍ବଦା ନିମଜ୍ଜିତା ।ଗଳ୍ପ,…

ଭାଷା ଭାଗବତ : ସରଳ ଲିଖନ

ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ ତ୍ରିପାଠୀଙ୍କ ନିୟମିତ ବିଭାଗ ‘ଭାଷା ଭାଗବତ’ ଗୋଟି ଗୋଟି ଅକ୍ଷର ଲେଖି ଶୁଦ୍ଧ, ଅଶୁଦ୍ଧ ଆଗ ଦେଖି ବାରଂବାର ସାରି ଶୋଧନ ପାଠକଂକୁ କରିବା ଦାନ ବହିରେ ଥାଏ ବାସି ଜ୍ଞାନ ମନରେ ରହେ ସଜ ଜ୍ଞାନ ନିଜର ସ୍ମୃତିକୁ ଭରସା କଲେ ଉନ୍ନତ ହୁଏ ଭାଷା ଘରେ ଥାଇ କରି ଅଭ୍ୟାସ…

ଆତ୍ମସନ୍ତୋଷ ହିଁ ମୋର ସାହିତ୍ୟ ସର୍ଜନାର ପ୍ରେରଣା : ଦୀପିକା ଦାଶ

ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟର ଗଳ୍ପ ଓ କବିତା ବିଭାଗରେ ତାଙ୍କ ଲେଖନୀ ଖୁବ ଚଳ-ଚଞ୍ଚଳ । ଓଡ଼ିଶାର ଅନେକ ପତ୍ର-ପତ୍ରିକାରେ ତାଙ୍କ ସାହିତ୍ୟ କୃତି ପ୍ରକାଶିତ । ସାହିତ୍ୟ ସର୍ଜନା ଦିଗରେ ସେ ବାଲ୍ୟକାଳରୁ ସମର୍ପିତ । ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟ ଜଗତର ‘ନବ ପ୍ରତିଭା’ ଦୀପିକା ଦାଶଙ୍କ ସହ ‘ସ୍ୱଳ୍ପ ଆଳାପ’…

ସମ୍ମାନ ଓ ସ୍ୱୀକୃତି ଲେଖକକୁ ଭଲ ଲେଖିବାକୁ ଉତ୍ସାହିତ କରେ : ସାଇଜ୍ୟୋତି ପ୍ରଧାନ

ସମକାଳୀନ ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟରେ ସାଇଜ୍ୟୋତି ପ୍ରଧାନ ଏକ ସଶ୍ରଦ୍ଧ ଉଚ୍ଚାରଣ  ତାଙ୍କ ଲେଖନୀ ନିଃସୃତ ପ୍ରତିଟି ଶବ୍ଦରେ ବିଭୋର ହୁଅନ୍ତି ପାଠକ। ଭାବ ଓ ଭାଷାର ଚମତ୍କାରିତାକୁ ତାଙ୍କର ପ୍ରତିଟି ରଚନାରେ ଅନୁଭବ କରିହୁଏ । ଜୀବନ୍ତ ଲାଗେ ପ୍ରତିଟି କୃତି। ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟ ଜଗତରେ ଜଣେ ନିଷ୍ଠାପର…

ସମାଜରେ ଘଟୁଥିବା ଘଟଣାବଳୀର ଅନୁଶୀଳନ ହିଁ ମୋ ସାହିତ୍ୟ ସର୍ଜନାର ମୂଳ ଉତ୍ସ : ପ୍ରସେନଜିତ ସେଠୀ

ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟର ଗଳ୍ପ ଓ କବିତା ବିଭାଗରେ ତାଙ୍କ ଲେଖନୀ ଖୁବ ଚଳ-ଚଞ୍ଚଳ । ଓଡ଼ିଶାର ଅନେକ ପତ୍ର-ପତ୍ରିକାରେ ତାଙ୍କ ସାହିତ୍ୟ କୃତି ପ୍ରକାଶିତ । ସାହିତ୍ୟ ସର୍ଜନା ଦିଗରେ ସେ ବାଲ୍ୟକାଳରୁ ସମର୍ପିତ । ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟ ଜଗତର ‘ନବ ପ୍ରତିଭା’ ପ୍ରସେନଜିତ ସେଠୀଙ୍କ ସହ ‘ସ୍ୱଳ୍ପ ଆଳାପ’…

କବିତା ମୋ ମନର ସ୍ୱତଃସ୍ଫୂର୍ତ୍ତ ପ୍ରବାହର ଧାରା : ସୁମନ୍ତ କୁମାର ପାଢ଼ୀ

ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟର ଜଣେ ସମ୍ବେଦନଶୀଳ ଓ ପ୍ରାଣବନ୍ତ ପ୍ରତିଭା ସୁମନ୍ତ କୁମାର ପାଢ଼ୀ । ସାହିତ୍ୟ ସର୍ଜନାରେ ସେ ସାଉଣ୍ଟିଛନ୍ତି ବିପୁଳ ପାଠକୀୟତା । ତାଙ୍କ ସର୍ଜନା କ୍ଷେତ୍ରର ପରିସୀମା ମପାଯାଇ ପାରେନା । ଭାବ ଓ ଭାଷାର ସମ୍ମିଶ୍ରଣରେ ସେ ରୁଦ୍ଧିମନ୍ତ କରିଚାଲିଛନ୍ତି ଓଡ଼ିଆ ବାଣୀ ଭଣ୍ଡାରକୁ ।…

ସାହିତ୍ୟ ସବୁବେଳେ ମୋର ମିତଟିଏ ହୋଇ ରହିଥାଉ : ଶ୍ଵେତା ରାଉତ୍

ଓଡ଼ିଶା ସାହିତ୍ୟରେ ତରୁଣ ପୀଢ଼ିର ଜଣେ ଅଗ୍ରଣୀ ଲେଖିକା ଭାବରେ ନିଜର ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ପରିଚୟ ସୃଷ୍ଟି କରିଛନ୍ତି ଶ୍ଵେତା ରାଉତ୍। ସ୍ତମ୍ଭ , ଗଳ୍ପ , କବିତା ଫିଚର, ଓ ଗବେଷଣାତ୍ମକ ପ୍ରବନ୍ଧ ରଚନା କରି ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟର ବିବିଧ କ୍ଷେତ୍ରରେ ନିଜର ପାରଦର୍ଶିତା ପ୍ରଦର୍ଶନ କରି ବିପୁଳ ପାଠକୀୟ ଆଦୃତି…

ସ୍ୱଳ୍ପ ଗଳ୍ପ : ଦାର୍ଶନିକର ଖାଦ୍ୟ

ଜ୍ୟୋତି ନନ୍ଦଙ୍କ ନିୟମିତ ସ୍ତମ୍ଭ ‘ସ୍ୱଳ୍ପ ଗଳ୍ପ’ ଭାଗ : ୭୪ ଆମକୁ ନିଶ୍ଚୟ ଏମିତି ପ୍ରଶ୍ନଟିଏ ପ୍ରଥମରୁ ଅସୁବିଧାରେ ପକାଇଦେବ,ଦାର୍ଶନିକମାନେ ଅସଲରେ ଖାଆନ୍ତି କ'ଣ ? ଯଦି ଆମେ ସେମାନେ ଆମ ଭଳି ଭାତ, ଡାଲି ,ପିଠାପଣା ଖାଇବାରେ ଆଗ୍ରହ ରଖିଥାନ୍ତି ବୋଲି କହିବା ତାହାହେଲେ ଆମେ ସେମାନଙ୍କୁ…

ମୋ ମାତୃଭାଷା ପ୍ରତି ଥିବା ମମତା ମତେ ଓଡ଼ିଆରେ ଲେଖିବା ପାଇଁ ପ୍ରେରିତ କଲା : ଶ୍ବେତପଦ୍ମା ପାଢ଼ୀ

ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟର କବିତା , ଗଳ୍ପ ଓ ଭ୍ରମଣ କାହାଣୀ ଆଦି ବିଭାଗରେ ତାଙ୍କ ଲେଖନୀ ଖୁବ ଚଳ-ଚଞ୍ଚଳ । ଓଡ଼ିଶାର ଅନେକ ପତ୍ର-ପତ୍ରିକାରେ ତାଙ୍କ ସାହିତ୍ୟ କୃତି ପ୍ରକାଶିତ । ସାହିତ୍ୟ ସର୍ଜନା ଦିଗରେ ସେ ବାଲ୍ୟକାଳରୁ ସମର୍ପିତ । ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟ ଜଗତର ‘ନବ ପ୍ରତିଭା’ ଶ୍ବେତପଦ୍ମା ପାଢ଼ୀଙ୍କ…

ଧାରାବାହିକ ଉପନ୍ୟାସ : ମ୍ୟାନହଟ୍ଟନରୁ ମୁନ୍ନାର(୫୨)

ମୂଳ ଇଂରାଜୀ : ଅନନ୍ତିନୀ ‘ଝୁମ୍ପା’ ମିଶ୍ର ଅନୁବାଦ : ଈପ୍ସିତା ଷଡ଼ଙ୍ଗୀ ରୋହାନ୍ ଓ ସିଡ଼୍‌ଙ୍କ ସୁଇଟ୍‌କୁ ଦେଖି ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ଚକିତ ବୀରା କହିଲା, “ମୁଁ ସବୁଦିନ ଏ ଜାହାଜ ଭିତରକୁ ଆସିଲେ ବି ଏମିତି ଗୋଟେ ବିଶାଳ ସୁଇଟ୍ ସହ ଏକାବେଳେକେ ପରିଚିତ ହୋଇପାରିବିନି ।” ସମୀରା ବି ମୁଣ୍ଡ ହଲେଇ…

ନିଜକୁ ଖୋଜି ନପାଇବାର ଯନ୍ତ୍ରଣା ହିଁ ମତେ ସାହିତ୍ୟମନସ୍କ ହେବାକୁ ବାଧ୍ୟ କଲା : ସବ୍ୟସାଚୀ ବିଷୋୟୀ

ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟର କବିତା ଓ ପ୍ରବନ୍ଧ ବିଭାଗରେ ତାଙ୍କ ଲେଖନୀ ଖୁବ ଚଳ-ଚଞ୍ଚଳ । ଓଡ଼ିଶାର ଅନେକ ପତ୍ର-ପତ୍ରିକାରେ ତାଙ୍କ ସାହିତ୍ୟ କୃତି ପ୍ରକାଶିତ । ସାହିତ୍ୟ ସର୍ଜନା ଦିଗରେ ସେ ବାଲ୍ୟକାଳରୁ ସମର୍ପିତ । ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟ ଜଗତର ‘ନବ ପ୍ରତିଭା’ ସବ୍ୟସାଚୀ ବିଷୋୟୀଙ୍କ ସହ ‘ସ୍ୱଳ୍ପ ଆଳାପ’…

ମୋ ଜୀବନରେ ସାହିତ୍ୟ ହିଁ ଚିରସୁନ୍ଦର ସତ୍ୟ : ତେଜସ୍ଵିନୀ ପଣ୍ଡା

ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟର ଗଳ୍ପ ଓ କବିତା ବିଭାଗରେ ତାଙ୍କ ଲେଖନୀ ଖୁବ ଚଳ-ଚଞ୍ଚଳ । ଓଡ଼ିଶାର ଅନେକ ପତ୍ର-ପତ୍ରିକାରେ ତାଙ୍କ ସାହିତ୍ୟ କୃତି ପ୍ରକାଶିତ । ସାହିତ୍ୟ ସର୍ଜନା ଦିଗରେ ସେ ବାଲ୍ୟକାଳରୁ ସମର୍ପିତ । ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟ ଜଗତର ‘ନବ ପ୍ରତିଭା’ ତେଜସ୍ଵିନୀ ପଣ୍ଡାଙ୍କ ସହ ‘ସ୍ୱଳ୍ପ ଆଳାପ’…

ପୁସ୍ତକ ପରିଚୟ : ସ୍ମୃତିରୁ ସାଉଁଟା ଫୁଲ

କବିତା ସଙ୍କଳନ : ସ୍ମୃତିରୁ ସାଉଁଟା ଫୁଲ କବି : ପଦ୍ମଲୋଚନ ସାହୁ ପ୍ରକାଶକ : ଲିପିକା , ଜଟଣୀ ପୃଷ୍ଠା : ୧୧୨ ମୂଲ୍ୟ : ୧୫୦ ପ୍ରେମ ଏକ ଏକାନ୍ତ ଅନୁଭବ । ଶରୀର, ମନ ଓ ଆତ୍ମାକୁ ଶିହରେଇ ପାରେ,  ଆଖିରେ ଲୁହ ବି ଆଣିପାରେ , ତମାମ ଦୁଃଖ ଭିତରେ ଚେନାଏ ସୁଖ ବି ଅନୁଭବି ପାରେ।…

ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାର ପ୍ରଚଳନକୁ ସୁଦୃଢ଼ କରିବା ଆବଶ୍ୟକ : ସତ୍ୟନାରାୟଣ ଗନ୍ତାୟତ

ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟ ଜଗତରେ ସତ୍ୟନାରାୟଣ ଗନ୍ତାୟତ ଏକ ସଶ୍ରଦ୍ଧ ଉଚ୍ଚାରଣ। ସେ ଏକାଧାରରେ ସେ ଜଣେ କବି, ଗାଳ୍ପିକ, ସମ୍ଭକାର ତଥା ବ୍ୟଙ୍ଗକାର। ଅନୁଭବ ଓ ଅନୁଭୁତିରେ ସିକ୍ତ ତାଙ୍କ ସର୍ଜନା ସମୂହ ସାଉଁଟି ପାରିଛି ବିପୁଳ ପାଠକୀୟତା । ତାଙ୍କ ସର୍ଜନା କ୍ଷେତ୍ରର ପରିସୀମା ମପାଯାଇ ପାରେନା । ଭାବ ଓ…

ସମାଜରେ ଘଟୁଥିବା ବାସ୍ତବ ଘଟଣାର କାଳ୍ପନିକ ପରିପ୍ରକାଶ ହିଁ ମୋ ସାହିତ୍ୟର ସ୍ୱର : ଦେବବ୍ରତ ବାରିକ

ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟର ଗଳ୍ପ ଓ କବିତା ବିଭାଗରେ ତାଙ୍କ ଲେଖନୀ ଖୁବ ଚଳ-ଚଞ୍ଚଳ । ଓଡ଼ିଶାର ଅନେକ ପତ୍ର-ପତ୍ରିକାରେ ତାଙ୍କ ସାହିତ୍ୟ କୃତି ପ୍ରକାଶିତ । ସାହିତ୍ୟ ସର୍ଜନା ଦିଗରେ ସେ ବାଲ୍ୟକାଳରୁ ସମର୍ପିତ । ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟ ଜଗତର ‘ନବ ପ୍ରତିଭା’ ଦେବବ୍ରତ ବାରିକଙ୍କ ସହ ‘ସ୍ୱଳ୍ପ ଆଳାପ’…

ପୁସ୍ତକ ପରିଚୟ : ନୀଳ ଅନୁରାଗ

କବିତା ସଙ୍କଳନ : ନୀଳ ଅନୁରାଗ କବି : କୃଷ୍ଣଚନ୍ଦ୍ର ମହଲା ପ୍ରକାଶକ : ମାରୁତି ପ୍ରିଣ୍ଟେକ୍ ଇଣ୍ଡଷ୍ଟ୍ରି ପୃଷ୍ଠା : ୧୫୮ ମୂଲ୍ୟ : ୧୫୦ ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟର କବିତା ବିଭାଗରେ କୃଷ୍ଣଚନ୍ଦ୍ର ମହଲା ଏକ ନିଆରା ଶବ୍ଦ ଶିଳ୍ପୀ। ତାଙ୍କ ଅସ୍ପଷ୍ଟ ଉଚ୍ଚାରଣକୁ ସେ କବିତା ମାଧ୍ୟମରେ…

ସାହିତ୍ୟ, ସ୍ୱତଃସ୍ଫୂର୍ତ୍ତ ଆବେଗର ଧାରା : ଘନଶ୍ୟାମ ପଲେଇ

ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟର ଜଣେ ସମ୍ବେଦନଶୀଳ ଓ ପ୍ରାଣବନ୍ତ ପ୍ରତିଭା ଘନଶ୍ୟାମ ପଲେଇ। ସାହିତ୍ୟ ସର୍ଜନାରେ ସେ ସାଉଣ୍ଟିଛନ୍ତି ବିପୁଳ ପାଠକୀୟତା । ତାଙ୍କ ସର୍ଜନା କ୍ଷେତ୍ରର ପରିସୀମା ମପାଯାଇ ପାରେନା । ଭାବ ଓ ଭାଷାର ସମ୍ମିଶ୍ରଣରେ ସେ ରୁଦ୍ଧିମନ୍ତ କରିଚାଲିଛନ୍ତି ଓଡ଼ିଆ ବାଣୀ ଭଣ୍ଡାରକୁ ।…

ସାହିତ୍ୟ ମତେ ଅହରହ ଆବେଗ ସିକ୍ତ କରେ : ଶିବାନନ୍ଦ ବାରିକ

ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟର ଗଳ୍ପ ଓ କବିତା ବିଭାଗରେ ତାଙ୍କ ଲେଖନୀ ଖୁବ ଚଳ-ଚଞ୍ଚଳ । ଓଡ଼ିଶାର ଅନେକ ପତ୍ର-ପତ୍ରିକାରେ ତାଙ୍କ ସାହିତ୍ୟ କୃତି ପ୍ରକାଶିତ । ସାହିତ୍ୟ ସର୍ଜନା ଦିଗରେ ସେ ବାଲ୍ୟକାଳରୁ ସମର୍ପିତ । ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟ ଜଗତର ‘ନବ ପ୍ରତିଭା’ ଶିବାନନ୍ଦ ବାରିକଙ୍କ ସହ ‘ସ୍ୱଳ୍ପ ଆଳାପ’…

ପ୍ରତ୍ୟେକ ଲେଖକ ଜଣେ ସମୀକ୍ଷକ : ପ୍ରତିଭା ସାହୁ

ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟ ଆକାଶରେ ଏକ ଉଜ୍ୱଳ ନକ୍ଷତ୍ର ହେଉଛନ୍ତି ପ୍ରତିଭା ସାହୁ । ଭାବ ଭାଷା ଓ ଚରିତ୍ରର ସମ୍ମିଶ୍ରଣରେ ତାଙ୍କ ସୃଷ୍ଟିର କଳେବର ସବୁବେଳେ ଜୀବନ୍ତ। ଚରିତ୍ରମାନଙ୍କ ଅନ୍ତର୍ଚେତନାରୁ କୌଶଳ କ୍ରମେ ଗଭୀର ଅନୁଭବକୁ ନିଜ ଭିତରକୁ ସଞ୍ଚାରି ଆଣି ତାକୁ ନେଇ ସେ ସୃଷ୍ଟି କରନ୍ତି କବିତା, ଗଳ୍ପ…

କବିତା : ନିର୍ବାଣ

ସୁପ୍ରିୟା ପଣ୍ଡା ଗୁଡ଼ାଏ ମାୟାଜାଲ ଭିତରେ ଯେତେବେଳେ ଛନ୍ଦିହୁଏ ତୁମେ ଖୁବ୍ ମନେପଡ଼ ସିଦ୍ଧାର୍ଥ ଦୁଃଖ, ଯନ୍ତ୍ରଣା, କାମନା, ବାସନା ସମସ୍ତେ ମିଶି ତୁମକୁ ଗୌତମ ଡାକିବା ପାଇଁ ଯେମିତି ବାଧ୍ୟ କରିଦିଅନ୍ତି । ଥରେ ଗୌତମ ଉଚ୍ଚାରି ଦେଲେ ଶାନ୍ତ ହୋଇଯାଏ ସବୁତକ ଉଦବେଳନ ହୃଦୟରୁ…

ଜୀବନର ଦୁଃଖ ଓ ଯନ୍ତ୍ରଣା ମତେ କବିତା ମନସ୍କ କରିଛି : ବୀରେନ୍ଦ୍ର ନାୟକ

ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟର ଗଳ୍ପ ଓ କବିତା ବିଭାଗରେ ତାଙ୍କ ଲେଖନୀ ଖୁବ ଚଳ-ଚଞ୍ଚଳ । ଓଡ଼ିଶାର ଅନେକ ପତ୍ର-ପତ୍ରିକାରେ ତାଙ୍କ ସାହିତ୍ୟ କୃତି ପ୍ରକାଶିତ । ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟ ପ୍ରତି ସେ ବାଲ୍ୟକାଳରୁ ସମର୍ପିତ । ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟ ଜଗତର ‘ନବ ପ୍ରତିଭା’ ବୀରେନ୍ଦ୍ର ନାୟକଙ୍କ ସହ ‘ସ୍ୱଳ୍ପ ଆଳାପ’…

ଉତ୍କଳ ଗୌରବ ମଧୁସୂଦନ ଦାସ

"ପାଠ ପଢ଼ିବି ଓକିଲ ହେବି ମଧୁବାବୁ ସଙ୍ଗେ ଲଢ଼ିବି। ଜାତି ଡାକ ଶୁଣି ଛାତିଫୁଲେଇ ମୁଁ କାଳିଆ ଘୋଡ଼ାରେ ଚଢ଼ିବି ମଧୁବାବୁ ସଙ୍ଗେ ଲଢ଼ିବି ।" ପ୍ରିୟ କୁନି ପିଲାମାନେ ତୁମେମାନେ ଏ ପଦଟି ଶୁଣିଥିବ । ଉତ୍କଳ ଗୌରବ ମଧୁସୁଦାନ ଦାସଙ୍କ ବିଷୟରେ ନିଶ୍ଚୟ କିଛି ଜାଣିଥିବ । ୧୮୪୮…

ସମୀକ୍ଷା ଓ ସମାଲୋଚନା ହିଁ ସାହିତ୍ୟକୁ ବିକଶିତ କରେ : ରାଜକିଶୋର ମହାପାତ୍ର

ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ସାହିତ୍ୟରେ ସମକାଳର ଜଣେ ନିଆରା ବ୍ୟକ୍ତିତ୍ୱ ରାଜକିଶୋର ମହାପାତ୍ର । ସାହିତ୍ୟ ସର୍ଜନାରେ ସେ ଯେତିକି ମନସ୍କ, ସାହିତ୍ୟ କୃତିର ସମୀକ୍ଷା ଓ ସମାଲୋଚନାରେ ସେତିକି ମଗ୍ନ । ଲେଖକ ଅପେକ୍ଷା ପାଠକ ଭାବରେ ସେ ଅଧିକ ପରିଚିତ। ଗଳ୍ପ, କବିତା, ଉପନ୍ୟାସ, ଶିଶୁସାହିତ୍ୟ, ଗବେଷଣା ମୂଳକ…

ଶ୍ରୀଜଗନ୍ନାଥ ତତ୍ତ୍ୱ ଓ ତଥ୍ୟ

ଦୟାନିଧି ତ୍ରିପାଠୀଙ୍କ ବିଶେଷ ଉପସ୍ଥାପନା ଜୟ ଜଗନ୍ନାଥ, ଓଁ ନମୋ ଭଗବତେ ବାସୁଦେବାୟ। ପରଂବ୍ରହ୍ମ ଶ୍ରୀଜଗନ୍ନାଥଙ୍କ ଅପୂର୍ବ ସେବା ଓ ସେବକ ପରମ୍ପରାର ଆଲୋଚନା ନିଶ୍ଚିତ ଭାବେ ଅତ୍ୟନ୍ତ କଷ୍ଟକର ଓ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ । କାରଣ ଏଭଳି ସେବାର ନମୁନା ଅତ୍ୟନ୍ତ ବିରଳ. ଆଜି ସେହି ସେବା…

ମୋ ଗାଁର ପ୍ରାକୃତିକ ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ମତେ ସାହିତ୍ୟ-ମନସ୍କ କରାଇଲା : ପ୍ରଲିପ୍ତା ଛୋଟରାୟ

ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟର ଗଳ୍ପ ଓ କବିତା ବିଭାଗରେ ତାଙ୍କ ଲେଖନୀ ଖୁବ ଚଳ-ଚଞ୍ଚଳ । ଓଡ଼ିଶାର ଅନେକ ପତ୍ର-ପତ୍ରିକାରେ ତାଙ୍କ ସାହିତ୍ୟ କୃତି ପ୍ରକାଶିତ । ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟ ପ୍ରତି ସେ ବାଲ୍ୟକାଳରୁ ସମର୍ପିତ । ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟ ଜଗତର ‘ନବ ପ୍ରତିଭା’ ପ୍ରଲିପ୍ତା ଛୋଟରାୟଙ୍କ ସହ ‘ସ୍ୱଳ୍ପ ଆଳାପ’…

ଆତ୍ମପ୍ରଚାର, ସାହିତ୍ୟ ଯାତ୍ରାର ବଡ଼ ପ୍ରତିବନ୍ଧକ : ଅସିତ କୁମାର ପଣ୍ଡା

ଓଡ଼ିଶା ସାହିତ୍ୟରେ ତରୁଣ ପୀଢ଼ିର ଜଣେ ଅଗ୍ରଣୀ ଲେଖିକ ଭାବରେ ନିଜର ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ପରିଚୟ ସୃଷ୍ଟି କରିଛନ୍ତି ଅସିତ କୁମାର ପଣ୍ଡା । ସ୍ତମ୍ଭ , ଗଳ୍ପ , କବିତା, ନାଟକ ଓ ଗବେଷଣାତ୍ମକ ପ୍ରବନ୍ଧ ରଚନା ଭଳି ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟର ବିଭିନ୍ନ କ୍ଷେତ୍ରରେ ସେ ନିଜର ପାରଦର୍ଶିତା ପ୍ରଦର୍ଶନ କରି ବିପୁଳ…

ମନକଥା କହିବାକୁ ମୁଁ ସାହିତ୍ୟର ଆଶ୍ରୟ ନିଏ : ଦୀପକ କୁମାର ନାୟକ

ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟର ଗଳ୍ପ ଓ କବିତା ବିଭାଗରେ ତାଙ୍କ ଲେଖନୀ ଖୁବ ଚଳ-ଚଞ୍ଚଳ । ଓଡ଼ିଶାର ଅନେକ ପତ୍ର-ପତ୍ରିକାରେ ତାଙ୍କ ସାହିତ୍ୟ କୃତି ପ୍ରକାଶିତ । ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟ ପ୍ରତି ସେ ବାଲ୍ୟକାଳରୁ ସମର୍ପିତ । ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟ ଜଗତର ‘ନବ ପ୍ରତିଭା’ ଦୀପକ କୁମାର ନାୟକଙ୍କ ସହ ‘ସ୍ୱଳ୍ପ ଆଳାପ’…

ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟକୁ ହିନ୍ଦୀ ଭାଷାଭାଷୀଙ୍କ ନିକଟରେ ପରିଚିତ କରାଇବା ହିଁ ମୋର ଏକମାତ୍ର ଲକ୍ଷ୍ୟ : ପାରମିତା ଷଡ଼ଙ୍ଗୀ

ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ସାହିତ୍ୟରେ ସମକାଳର ଜଣେ ନିଆରା ଶବ୍ଦଶିଳ୍ପୀ ପାରମିତା ଷଡ଼ଙ୍ଗୀ । ଓଡ଼ିଆ କବିତା ଜଗତରେ ଜଣେ ନିଷ୍ଠାପର ସ୍ରଷ୍ଟା ଭାବରେ, ସେ ସୃଷ୍ଟି କରି ଚାଲିଛନ୍ତି ଗଳ୍ପ, କବିତା, ଅନୁବାଦ ସାହିତ୍ୟ। କେବଳ ଏତିକି ନୁହେଁ ଜଣେ ସମୀକ୍ଷୀକା ଭାବରେ ମଧ୍ୟ ସେ ବେଶ ସୁପରିଚିତ । ସାହିତ୍ୟ ସର୍ଜନା…

ସାହିତ୍ୟ ମୋର ସୁଖ ଦୁଃଖର ସାଥି : ନାରାୟଣ ସାହୁ

ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟର ଗଳ୍ପ ଓ କବିତା ବିଭାଗରେ ତାଙ୍କ ଲେଖନୀ ଖୁବ ଚଳ-ଚଞ୍ଚଳ । ଓଡ଼ିଶାର ଅନେକ ପତ୍ର-ପତ୍ରିକାରେ ତାଙ୍କ ସାହିତ୍ୟ କୃତି ପ୍ରକାଶିତ । ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟ ପ୍ରତି ସେ ବାଲ୍ୟକାଳରୁ ସମର୍ପିତ । ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟ ଜଗତର ‘ନବ ପ୍ରତିଭା’ ନାରାୟଣ ସାହୁଙ୍କ ସହ ‘ସ୍ୱଳ୍ପ ଆଳାପ’…

ଧାରାବାହିକ ଉପନ୍ୟାସ: ବେଳାଭୂମିର ଚିହ୍ନ (୭୪)

କନକ ମଞ୍ଜରୀ ପଟ୍ଟନାୟକଙ୍କ ଧାରାବାହିକ ଉପନ୍ୟାସ ‘ବେଳାଭୂମିର ଚିହ୍ନ’ ତାଙ୍କ କଥାର ମାୟାଜାଲ ଭିତରେ ଆମେ ସମସ୍ତେ ଛନ୍ଦି ହୋଇଯାଇଥିଲୁ । କାହାର କିଛି କହିବାର ନଥିଲା । ସେ ଦିଲ୍ଲୀ ଯିବା ଦିନ ଶୋଇଥିବା ପୁଅକୁ ଛାତି ଉପରକୁ ଉଠାଇ ଆଣି, ତା’ର କୁନି ଓଠରେ ଚୁମା ଦେଇଥିଲେ । ମୋ ମୁଣ୍ଡରେ…

ସାହିତ୍ୟ ଓ ସାହିତ୍ୟିକଙ୍କୁ ସମାଜରେ ଉଚିତ୍ ମର୍ଯ୍ୟାଦା ଓ ସମ୍ମାନ ମିଳୁ : ଈପ୍ସିତା ଷଡ଼ଙ୍ଗୀ

ସମକାଳୀନ ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟରେ ଈପ୍ସିତା ଷଡ଼ଙ୍ଗୀ ଏକ ସଶ୍ରଦ୍ଧ ଉଚ୍ଚାରଣ । ତାଙ୍କ ଲେଖନୀ ନିଃସୃତ ପ୍ରତିଟି ସୃଜନ ତଥା ଅନୁସୃଜନରେ ବିଭୋର ହୁଅନ୍ତି ପାଠକ। ଭାବ ଓ ଭାଷାର ଚମତ୍କାରିତାକୁ ତାଙ୍କର ପ୍ରତିଟି ରଚନାରେ ଅନୁଭବ କରିହୁଏ । ଜୀବନ୍ତ ଲାଗେ ପ୍ରତିଟି ଶବ୍ଦ ,ବିଭୋର ହୋଇଯାଏ ମନ ଓ ପ୍ରାଣ ।…

ପୁସ୍ତକ ପରିଚୟ : ଡାଏରୀ ଗପ

ଜୀବନରେ ଭୋଗିଥିବା ସୁଖ, ଦୁଃଖ, ହସ, ଲୁହ ତଥା ମାନସିକ ଅବସ୍ଥାକୁ ନେଇ ଅନୁଭବ ଓ ଅନୁଭୂତିର ସମାହାର : ଡାଏରୀ ଗପ ଡାଏରୀ ଗପ ଗାଳ୍ପିକ : ପ୍ରଦୀପ କୁମାର ରାୟ ଆଦିତ୍ୟ ଭାରତ ପ୍ରକାଶନୀ କଟକ ପୃଷ୍ଠା ସଂଖ୍ୟା : ୧୧୧ ମୂଲ୍ୟ : ୧୫୦ ଗଳ୍ପର ସଂଜ୍ଞା ପୃଥିବୀର କୌଣସି ଗାଲ୍ପିକଙ୍କ…

ହେ ବିନ୍ଦୁ ବିଦାୟ

ମୁଁ ଗତ କିଛି ଦିନ ଭିତରେ ଲେଖିଥିବା ଡାକ୍ତି ଗୁଡ଼ିକର ସଙ୍କଳନ। ପାଠକମାନଙ୍କୁ ପୁରୁଣା ପୃଷ୍ଠାଗୁଡ଼ିକୁ ଆଲୋଡନ କରିବାକୁ ମଧ୍ୟ ଅନୁରୋଧ। ଓଡ଼ିଆ ଓଳିଆ: ମେଣ୍ଢା ଓ ଶୁଆ o...